Ποίηση: “Δωμάτιο ερμητικά κλειστό”
Γράφει η Γιώτα Αναγνώστου //
“Δωμάτιο ερμητικά κλειστό”
Μα είναι δωματίου
μου είπε το τζάμι
Υπέκυψα κι εγώ
Ήταν χαριτωμένη
στην αρχή
όμως σιγά-σιγά
-η ύπουλη-
με πότισε ως το κόκαλο
Τι τράβηξα να την εξώσω
Ένας Θεός μονάχα ξέρει
Έσπασα και το τζάμι
-να μάθει
να διαβάζει τα ποιήματα
του Χιόνη
Το αντικατέστησα μ’ ένα διπλό
Και το εξωτερικό να
πει να υποκύψει
το εσωτερικό θα
δείξει χαρακτήρα
Την ακούω ωστόσο
να κλαίει σιγανά
να ορκίζεται πως είναι μόνο
μια βροχούλα
-δωματίου-
να με καλεί ν’ ανοίξω
και μου λείπει τόσο
που έδεσα τα χέρια μου
μην και τη λυπηθώ
μέχρι να γίνει καταιγίδα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“το χρώμα βάφει”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
14/05/2024, 8:17 μμ -
Ποίημα: “Στην Ουκρανία”
14/05/2024, 8:00 μμ -
Ποίημα: “κολάζ”
14/05/2024, 7:59 μμ -
Ένα ποίημα
14/05/2024, 7:58 μμ -
Τρία ποιήματα
14/05/2024, 7:55 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ο Γιώργος Τζιτζικάκης απαντά στο Ερωτηματολόγιο Προυστ
Επιμέλεια: Γιάννης Φαρσάρης // Γράφει από τα δεκατέσσερά του – ξεκίνησε από τυπογραφεία όπου τύπωνε μόνος τα βιβλία του και ύστερα τα πουλούσε με ένα χαρτόκουτο στο Μοναστηράκι. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά και πέντε βιβλία αργότερα, με πιο
Περισσότερα -
Στα όρια των πραγμάτων
Γράφει η Κατερίνα Καριζώνη // Σπύρος Βρεττός «Ένας αόριστος άνθρωπος», διηγήματα, εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2016 Ποιος είναι αυτός ο αόριστος άνθρωπος για τον οποίο μας μιλάει στο βιβλίο του ο Σπύρος Βρεττός, ή για να θέσω διαφορετικά το ερώτημα
Περισσότερα -
Η ποιητική ανθρωπογεωγραφία ενός πρέσβη
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Εκεί», Μαρτυρίες από το Βιετνάμ, την Ινδονησία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Καμερούν, τη Γερμανία, Γιώργος Βέης, εκδ. Κέδρος, σελ. 320 Πρόξενος στη Νέα Υόρκη, Γενικός Πρόξενος στο Ντόρτμουντ, στη Μελβούρνη, στο Χονγκ
Περισσότερα -
Ξαναδιαβάζοντας την “Προδομένη Γυναίκα” της Σιμόν Ντε Μπωβουάρ
Της Γκέλης Ντηλιά // * Γραμμένη σε στυλ ημερολογίου η πρώτη από τις 2 νουβέλες του βιβλίου ξεκινά στις 13 Σεπτέμβρη και ολοκληρώνεται στις 24 Μάρτη. Οι κεντρικοί ήρωες είναι ένα ζευγάρι των οποίων η ζωή αλλάζει όταν
Περισσότερα -
Ποίημα: “Τρέξε, Πέτα”
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΤΡΕΞΕ, ΠΕΤΑ Καράβια κι όνειρα Να ταξιδεύεις Καρδιά μου ξέμπαρκη Αντί να ρεύεις Άσε τ’ αρόδο Ψάξε το ρόδο Λύσε τους κάβους Κόψε εξαρτήσεις Τράβα στο άγνωστο Αν θες να ζήσεις
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τον πιο γλυκό Νοέμβρη”
Της Τώνιας Τσαρούχα // * Μερικές φορές ο κόσμος μοιάζει με μαγικό λυχνάρι. Όπως τότε που γνωριστήκαμε. Θαμώνες του μπαρ αμφότεροι. Είχαμε ξαναειδωθεί ούκ ολίγες φορές. Ώσπου ένα βράδυ γύρισες την πλάτη στην παρέα σου και με
Περισσότερα -
Ποίηση: “Απλώς συμμετείχα”
Του Βιργιλίου Βεργή // * Συμμετείχα σε πλημμύρα εποχών δίχως να ερωτηθώ ποτέ ούτε από Θεό, ούτε από άνθρωπο εάν ήμουν έτοιμος για την διπλή όψη του κόσμου. Εντάθηκα εντός, εκτός και επί τα αυτά του
Περισσότερα