Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // «Εντιμότατα λαμόγια», Θάνος Δραγούμης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 458 Η Τρίτη δουλειά του Θάνου Δραγούμη με τίτλο «Εντιμότατα λαμόγια» έρχεται να συμπληρώσει τη μάλλον δεδομένη εικόνα του ψευδώνυμου συγγραφέα: Αυτή τη στιγμή είναι
Περισσότερα
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ξένη Λογοτεχνία: Hans Fallada «Και τώρα, ανθρωπάκο;», Μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου, Εισαγωγή: Κώστας Κουτσουρέλης, εκδ. Gutenberg, sel. 636 “Ένα μυθιστόρημα “συγκινητικό, αστείο, τρυφερό”, όπως το διαφήμισε ο Τόμας Μαν, γραμμένο στην καρδιά
ΠερισσότεραΓράφει ο Χαράλαμπος Κωφιάδης // * Εσύ και οι Άλλοι Χαμένος ήμουν πάλι στους μονολόγους μια κωμικής φιγούρας. Την παρακολουθώ συχνά την συγκεκριμένη, για να γελώ και να ξεχνιέμαι, μα μερικές φορές με πιάνει εξ’ απήνης.
ΠερισσότεραΤης Ιωάννας Λιούτσια // * Λημνία Γη Πώς περιγράφεται με μία λέξη αυτό που νιώθεις όταν το πλοίο τρέμει κάτω απ’ τα πόδια σου και με την καταβύθιση της άγκυρας βαθαίνει κι η ψυχή σου και
ΠερισσότεραΓράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός // ΕΙΣΑΓΩΓΗ[1] E compiangici dunque, crudeltà [2] «La pieta» (1928) ΠΛΑΝΗΤΑΣ ΒΙΟΣ: Ο Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι (Μουχάρραμ Μπέη, συνοικία της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, 8 Φεβρουαρίου 1888[3] – Μιλάνο, νύχτα της 1ης με 2ης
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // Κωνσταντίνος Νικολάου: «Βιογραφία ενός χεριού», εκδόσεις Περισπωμένη Στην πρώτη του ποιητική συλλογή ο Κωνσταντίνος Νικολάου επιχειρεί να αναμετρηθεί με όσα η ιστορία δεν επιτρέπει να αμφισβητηθούν: χαρακτήρες ιστορικών προσώπων, παραδεδομένες «αλήθειες» σχεδόν δογματικά
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μένουμε σπίτι παρέα με βιβλία, μουσεία, ταινίες και παραστάσεις Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Αναγνωστικές δυστοπίες και η δυστοπία των ημερών μας Γράφει η Ελένη Γκίκα ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Το σπίτι των αδελφών Μπροντέ Γράφει η Ελένη Γκίκα IN
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Το Σιγνάχι αν δεν έχεις δει/Τις γέρικες σκεπές ο ήλιος να χαϊδεύει/Μην πεις πως ξέρεις του Καχέτι της γητειές/Την πόλη μου με μάγια που στολίζουν. Αν κάτω απ’ τα κάστρα τα ψηλά ποτέ/Δεν
Περισσότερα
Της Αλεξάνδρας Βλάχου // * Οι μάσκες Να φεύγεις και να παίρνεις όλες τις μάσκες, μαζί σου. Εκείνες που ερωτεύτηκες, που γέλασες, που πόνεσες, που ονειρεύτηκες, που ντράπηκες, που χάθηκες. Αφημένες σε θέση
ΠερισσότεραΤης Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου // Από σήμερα όλα αλλιώς, Μια σύγχρονη θρηνητική ελεγεία -Τι έγινε; -Κοίταξε εκεί, τα πουλιά, γδέρνουν το κατάλευκο δέρμα τους κι από κάτω ξαναγεννιέται μαύρο, πίσσα. -Σε ξορκίζω, φανέρωσε τι είν’
ΠερισσότεραΤου Νίκου Ρούπα // * «Περισσότερο ανδρείος είναι εκείνος που νικά τις επιθυμίες του, παρά τους εχθρούς του, διότι είναι πολύ δύσκολο να νικήσει κανείς τον εαυτό του.» Αριστοτέλης Ο πόλεμος μόλις άρχιζε. Δεν ήταν ένας συνηθισμένος
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Ντικμπασάνη // ΑΓΓΙΓΜΑΤΑ Άγγιξα και απόψε την άκρη των φλεγόμενων άστρων Στριμώχτηκαν πάλι στο μυαλό μου χιλιάδες χαμένοι κόσμοι Ξέντυσα με τη μνήμη μου το ξετσίπωτο στερέωμα μα δε χάθηκε, δεν έσβησε Μόνο οι βόστρυχοι
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Δεν ξέρω αν ο χρόνος είναι περισσότερο αντικειμενικός ή περισσότερο υποκειμενικός, δεν ξέρω αν ο χρόνος είναι συνεχής ή κβαντισμένος και κοκκώδης, δεν ξέρω τι σημαίνει ότι ο χρόνος είναι σχετικός και όχι
Περισσότερατης Χριστίνας Κόλλια // * Εγώ μου, εσύ, περιπλανώμενο. Ανυποψίαστη μονάδα. Τόσες φορές καταζητούμενο απ’ το παρόν και το μελλούμενο αντιμιλάς και συστρατεύεσαι μ’ ένα καθρέφτη αιωρούμενο στων εμμονών σου τον Καιάδα. Εγώ μου, εσύ, διαπλεκόμενο στης ιστορίας την
ΠερισσότεραΤης Ράνιας Διακομοπούλου // «Σκονισμένη κορνίζα» Η παλιά, ξύλινη πόρτα άνοιξε και ο έντονος και επίμονος θόρυβος των σκουριασμένων μεντεσέδων την έκανε να ανατριχιάσει. Το τρίξιμο έμοιαζε με ένα ανυπόμονο παράπονο που περίμενε χρόνια να
ΠερισσότεραΤου Χριστόφορου Τριάντη // * ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Στους τοίχους της τρέλας οι σκαλωσιές τοποθετημένες από τους σκαπανείς έκρυψαν τις ρωγμές που άφησε η ηδονή (ένα άχρονο σχέδιο είναι και τούτο). Κι έμειναν τα τραγούδια
Περισσότερατης Μάγκης Πούπλη // * Πρέπει, δεν θέλει αλλά πρέπει να το κάνει. Ξέρει ότι αν δεν το κάνει τώρα, αυτή τη στιγμή, θα την χάσει για πάντα. Πρέπει να της στερήσει τη ζωή για να μην την χάσει
ΠερισσότεραΑπό τον Γιάννη Παναγόπουλο // Ο εγκλεισμός του, από την ηλικία των 16 ετών, στην ποπ δόξα έχει τα πάντα. Γερές δόσεις επιτυχίας. Εθισμό – που τον έφερε σύριζα με την απώλεια της ζωής του – στα ναρκωτικά.
Περισσότερα
