Το θαύμα της Φιλίας
Γράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια // «Φίλε μου: Όταν τα δικά σου φτερά ξεχνούν πως πετάνε, εγώ θα είμαι εκεί για να σε σηκώσω ψηλά στα “Σύννεφα”, θα σε κάνω να γελάς και θα σ’ έχω αγκαλιά
ΠερισσότεραΓράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια // «Φίλε μου: Όταν τα δικά σου φτερά ξεχνούν πως πετάνε, εγώ θα είμαι εκεί για να σε σηκώσω ψηλά στα “Σύννεφα”, θα σε κάνω να γελάς και θα σ’ έχω αγκαλιά
ΠερισσότεραΓράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια // «Δος ημίν σήμερον τον άρτον ημών τον επιούσιον». Ψωμί «ευλογημένο», χορταίνει τρέφει και «συντροφεύει». Δηλώνει αγάπη… και δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα. Χαρίστε το με αγάπη. Η ιστορία του ψωμιού είναι
ΠερισσότεραΓράφει ο Βασίλης Ν. Πης // * ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ Προσπάθησε μια επίσκεψη στο μουσείο να φανταστείς Τι θ’ αντικρίσεις όταν στην αίθουσα με το κεκλιμένο Γυάλινο δάπεδο βρεθείς και μι’ άλλη πόλη αντικρίσεις Πιο
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // * (μαζί με κάποιες προεκτάσεις, για κάποιους μεταφορικές, για άλλους απολύτως κυριολεκτικές) Ο μέγας τραγικός Σοφοκλής αρέσκεται στα έργα του να κάνει μια μικρή ‘παύση’ από τη δραματική κλιμάκωση, και, όπως οδηγείται
ΠερισσότεραToυ Φίλιππου Γαλιάσου // * Το παντελόνι συνεχώς μου έπεφτε, προχωρούσα στην Υμηττού στην Καισαριανή, κάπνιζα, κουβαλούσα ένα φορητό υπολογιστή σε τσάντα ώμου και μιλούσα στο κινητό. Ήταν σίγουρο πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει κάτι
ΠερισσότεραΤου Πέτρου Μπράιλα // * «Για πάντα;» «Για πάντα!» Το μισογεμάτο ποτήρι με τη βότκα της έπεσε από το χέρι και το κρύσταλλο έγινε θρύψαλα στο μάρμαρο. Έμεινε για λίγο να κοιτά τα αστραφτερά κομματάκια
ΠερισσότεραΓράφει η Λεύκη Σαραντινού // Κατλίν Φράιτακ, «Το σπίτι του φαροφύλακα», Μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου, εκδ. Μίνωας Απρόσμενα καλό- να σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι Έλληνες αναγνώστες δεν θα έχουν ακούσει ποτέ το όνομα της συγγραφέως Κατλίν
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Περιστέρια στη χλόη» του Βόλφγκανγκ Κέπεν, μτφ: Βασίλης Τσαλής, σελ. 320, Εκδ. Κριτική Ένας διάλογος που εκ πρώτης όψεως μπορεί να υποθέσει κανείς ότι στηρίζει τη δύναμή του σε μια υπαινικτική ειρωνεία, ειπωμένος
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Α. Δημητριάδης // * Τη θέλουμε την ποίηση. Όχι σαν πολυτέλεια ή προνόμιο των ειδικών και των ανθολόγων, αλλά για την πνευματική φυσιογνωμία των ιδεών, του νοητικού σκαψίματος της ευαισθησίας, της φαντασίας και –
ΠερισσότεραΓράφει ο Παναγιώτης Ράμμης // * Η συνείδηση είναι η φωνή του Θεού μέσα μας. Είναι ένδυμα στη γύμνια μας μετά την πτώση από τον παράδεισο. Σαν φλό-γα συδαυλίζεται στις ψυχές και μας καθοδηγεί στο σκοτάδι
ΠερισσότεραΓράφει ο Θάνος Γιαννούδης // Διονύσης Καψάλης, «Απόκοπος ή Σπιναλόγκα», Άγρα, Αθήνα, 2019 Πολλές φορές βιαστική, άλλοτε παρελκυστική κι άδικη για την πραγματική της αξία και για το αποτύπωμα που θα αφήσει στο χρόνο, η πρώτη ανάγνωση μιας
ΠερισσότεραΓράφει ο Μιχάλης Τρούλης // Πηνελόπη Ντουντουλάκη «Το βλέμμα του Μινώταυρου» και «Το μεγάλο Θήτα», από τις εκδόσεις ΑΩ, Απρίλιος – Ιούνιος 2022, με την επιμέλεια των εικαστικών Γιάννη Μαρκαντωνάκη και Βαγγέλη Τζερμιά. Η Πηνελόπη Ντουντουλάκη, αρχόντισσα Χανιώτισσα,
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Maurice Attia «Η λευκή Καραϊβική», Μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη, εκδ. Πόλις, σελ. 384 Από το Αλγέρι στη Μασσαλία και στο Παρίσι. Και τώρα Καραϊβική. Μετά την επιτυχία της αριστουργηματικής τριλογίας του ο Μορίς Ατιά
ΠερισσότεραΤου Γιώργου Δουατζή // [αντί κάρτας ευχετήριας] Κόκκινο κασκόλ Δεν μπορούσα να αφαιρέσω τον κόσμο. Αλλά, μπορούσα να αφαιρέσω τον εαυτό μου από τον κόσμο, όποτε εγώ αποφάσιζα, πράγμα που με γέμιζε αυτοπεποίθηση Για τούτη τη
ΠερισσότεραΤης Τζίνας Ψάρρη // Νιώθω στο στέρνο την αφόρητη ζέστη του απομεσήμερου. Καυτός Αύγουστος. Κάτι σαν βοή κάτω από τα πόδια μου, τρέχει με ορμή κάνοντας το βήμα μου ασταθές. Ήταν πολύ αργά: η καταιγίδα είχε ήδη ξεσπάσει.
ΠερισσότεραΤης Ελένης Χωρεάνθη // Στο φως του φεγγαριού * Η ενότητα 8 ποιημάτων με θέμα το φεγγάρι γενικά, την Πανσέληνο, ειδικά, είναι μέρος μιας ολοκληρωμένης ανέκδοτης συλλογής ποιημάτων μου για παιδιά. Όλα τα ποιήματα της συλλογής
ΠερισσότεραΤης Ξένιας Πολίτη // ** Α: Μια μικρή βαρκούλα στο ποτάμι. Παρατάω τα κουπιά και κοιτάω τις ομορφιές μου, λιγωμένες πίσω, πάνω σε φουσκωτά μαξιλάρια. Να μας πηγαίνει το ρεύμα. Αχ, όνειρα. PLAY- Σάμ*ιουελ Μπέκετ,
Περισσότερα“Περσεφόνη” του Γιάννη Ρίτσου Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία Άσπα Τομπούλη Θέατρο Φούρνος από 22 Απριλίου 2024 Κι ένιωσα τότε το χέρι του τυλιγμένο στη μέση μου τραχύ, δασύτριχο, μυώδες, να δαμάζει την αντίστασή μου – ποιάν αντίσταση; εγώ δεν
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Τραχανάς // Χόρχε Γκαλάν «Τα δικά μας χρόνια», Μετάφραση: ΑχιλλέαςΚυριακίδης, Εκδόσεις Ψυχογιός 2020 σελ. 400 Η κουκουβάγια ταυτίστηκε από την αρχαιότητα με το άγγελμα του θανάτου, ήταν ένα προμήνυμα πως κάτι κακό θα έρθει. Η
Περισσότερα