Γράφει η Εύα Μοδινού // Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, «Εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου», Εκδόσεις «Κέδρος», 2016 Η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Παπαγεωργίου είναι ένα σύντομο εγχειρίδιο ανατομίας του σιωπηλού μόνιμου πόνου. Των συναισθημάτων δηλαδή, που
Περισσότερα
Γράφει η Εύα Μοδινού // Εισχωρώντας στον πυρήνα της ποιητικής λειτουργίας και επιχειρώντας τη μύηση στο αμετουσίωτο του βιώματος, εύκολα και ανυποψίαστα ο ποιητής μπορεί να εισέλθει σ’ ένα λαβύρινθο ή σ’ ένα Γολγοθά. Γιατί μια τέτοια μύηση
Περισσότερα
Γράφει η Εύα Μοδινού // Ένα νέο εξαμηνιαίο περιοδικό λογοτεχνίας και λογοτεχνικής κριτικής, Εκδόσεις «Ρώμη», Θεσσαλονίκη Ένα νέο περιοδικό λογοτεχνίας «γεννήθηκε» το Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη, από τη Ζωή Σαμαρά (Ιδρύτρια-Διευθύντρια) το Δημήτρη Λαμπρέλλη, τη Μαρία Λιτσαρδάκη (μαζί με
Περισσότερα
Της Εύας Μοδινού // * Όταν βρέθηκα σ’ εκείνη την σκοτεινιά σκέφτηκα πως ήταν ένα κακό όνειρο. Μια φωνή με τρυπούσε ουρλιάζοντας: «Ξύπνα, ξύπνα!» Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν ένιωθα το σώμα μου. Ήμουν ξαπλωμένη σε κάτι πολύ
Περισσότερα
Γράφει η Εύα Μοδινού // «Το Τίμημα» – του Joseph Fadelle, εκδόσεις «Πορφύρα», με εισαγωγή του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκτάριου (Αντωνόπουλου) «Το Τίμημα» του Joseph Fadelle είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις συνθήκες ζωής στα μουσουλμανικά κράτη όπου κυριαρχεί
Περισσότερα
Προσαρμογή Το μέλλον μας γδαρμένο πουλιέται κομμάτι-κομμάτι στα τσιγκέλια∙ στην αγορά σταμάτησε η γιορτή Μα εμείς πασχίζουμε κρυφό κάτι απ’ τον πόθο ακόμη να κρατήσουμε κι ας είναι όλες οι επιθυμίες μας τεμαχισμένες
Περισσότερα
Εύα Μοδινού // ΔΗΛΟΣ Σ’ ετούτο το νησί αιώνες παγώνει η θάλασσα της Απουσίας∙ αντίκρυ η νεκρόπολη -η Ρήνεια- γαντζωμένη στην Άβυσσο με διαμαντένιο πλέγμα κι επάνω στους βωμούς θύτες και θύματα με δέος ν’ ανιχνεύουν το αίμα
Περισσότερα
Γράφει η Εύα Μοδινού // Με ευκαιρία ένα επαγγελματικό ταξίδι στις Κυκλάδες επισκέφθηκα τη Δήλο το 2003, μια ιδιαίτερη στιγμή, όταν φυσούσε ένας άνεμος δημιουργικής έντασης στην Ελλάδα με την προετοιμασία των Ολυμπιακών αγώνων. Ακολούθησε το 2004 η
Περισσότερα
της Εύας Μοδινού // «Τα λόγια που μιλώ μου κόβουνε τη γλώσσα κάθε χειρονομία μου με σταυρώνει. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Σ’ αυτή την εποχή της υπαρκτής ποίησης ποιητής μιας ποίησης που δε μπορεί να υπάρξει μόνο με τους
Περισσότερα
της Εύας Μοδινού // Πριν έντεκα χρόνια, το 1999, βρέθηκα στο Καστελόριζο για πρώτη φορά. Τα πρώτα σπίτια που είδα μπαίνοντας στο λιμάνι μού έδωσαν την εντύπωση ενός τόπου που είχε γνωρίσει κάποτε ευτυχισμένες μέρες. Όταν όμως άρχισα να
Περισσότερα
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Σαντιάγο Ρονκαλιόλο «Η εσχάτη των ποινών», Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 384 Οι περιπτώσεις που ο αθλητισμός τροφοδοτεί γόνιμα τη λογοτεχνία δεν είναι σπάνιες. Ο Ελληνοαμερικάνος Τζορτζ Πελεκάνος κάνει πολύ πετυχημένους συνδυασμούς
ΠερισσότεραΓράφει η Σοφία Σκλείδα // * Χλόη Κουτσουμπέλη «Kλινικά απών», εκδ. Γαβριηλίδης, 2014 «Kλινικά απών» είναι ο τίτλος της έβδομης κατά σειρά ποιητικής συλλογής της Χλόης Κουτσουμπέλη, που εκδίδει μετά την πρώτη εμφάνισή της στα Γράμματα
ΠερισσότεραΑπό τον Κωνσταντίνο Μπούρα // Ακόμα μία δυστοπία; Ίσως όχι. Αλληγορία; Παραβολή; Όχι. Μόνον σε πρώτο επίπεδο. Η ταινία αυτά λειτουργεί όπως τα θρίλερ: όταν πέφτει το σκοτάδι, στο τέλος μιας κουραστικής βιοποριστικής μέρας, εξορκίζουμε τους φόβους
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Γιούλη Τσακάλου // «Η Λέσχη του Κακού» είναι ένα ακόμη βήμα του Πάνου Αμυρά προς την καταξίωσή του ανάμεσα στις μεγάλες μορφές όχι μόνο της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας, καθώς μάλιστα δεν καθηλώνεται σε μία και μόνο
ΠερισσότεραΑπό τον Γιώργο Ρούσκα // * Προσέγγιση στο βιβλίο του Διονύση Στεργιούλα, ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδόσεις Νησίδες, 2019 Εντυπώνεται εξαρχής στο νου το καθόλου χρωματιστό (μαύρο με άσπρα γράμματα), με καθόλου σχήματα, εικαστικά ή εικόνες εξώφυλλο, φτιαγμένο από τον
ΠερισσότεραΓράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης // Άννα Ζέγκερς, «Η εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν». Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας. Εκδόσεις Άγρα. Αθήνα. 2000 Άννα Ζέγκερς. Συγγραφέας, Γερμανίδα, Εβραία, κομμουνίστρια, σύζυγος, μητέρα, αγωνίστρια, σκεπτόμενη αλλά να εκστομίζει ότι ήθελε μέσω
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Το Μπλε καφτάνι Ιστορία βαθιά ανθρώπινη, κοινωνία βαθιά συντηρητική, οι προκαταλήψεις πανίσχυρες. Η σκληρή δοκιμασία ενός ζευγαριού, που έχει ένα παραδοσιακό κατάστημα με καφτάνια στο Μαρόκο. Τεχνίτης ονομαστός ο Χαλίμ δίπλα του γυναίκα, η Μίνα,
Περισσότερα
Γράφει ο Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου // Ελένη Αράπη: «Μικρή Μεθόριος», Ιωλκός, 2023, σελ.80 Εδιζησάμην εμεωυτόν [Αναζήτησα τον εαυτό μου.] Η ρήση του Ηράκλειτου είναι η προμετωπίδα και των πέντε ενοτήτων του βιβλίου. Πέντε ενότητες που
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Πέρασες τόσες βροχές για να ρθείς σε μένα Φέρνοντας χούφτες με φως να νιφτώ Πέρασα τόσες ζωές για να βρω εσένα Μες τη ζεστή σου αγκαλιά να κρυφτώ Τόσα καλοκαίρια μου
ΠερισσότεραΣυνέντευξη: Αγγελική Λάλου // -Θέατρο, παραμύθια, ποίηση, διηγήματα, μυθιστόρημα. Με ποιο είδος ασχοληθήκατε πρώτα; Έπλεκα στίχους απ’ τα γυμνασιακά μου χρόνια. Απόπειρες να καταγράψω τα συναισθήματά μου με λίγες λέξεις που έβγαζαν μελαγχολία. Ούσα εσωστρεφής, ένιωθα πως έτσι,
Περισσότερα“«Μα πώς μπορεί να λειτουργεί ο εγκέφαλος κάτω από τόσα φτερά στρουθοκαμήλου;» αναρωτιέται η Γκαμπριέλ «Κοκό» Σανέλ, χλευάζοντας τα καπέλα της εποχής, και με όπλο το ψαλίδι, τη μεζούρα κι ένα τσιγάρο να κρέμεται μονίμως από το
ΠερισσότεραΓράφει η Λένα Μαυρουδή- Μούλιου // «Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΙ Ο ΨΑΡΑΣ» Ήταν ξαπλωμένη στην ψάθα της πάνω στη νοτισμένη άμμο, στην κεντρική παραλία τού νησιού της άγονης γραμμής. Αρχές καλοκαιριού, μα ο καιρός δεν θύμιζε
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Ali Land «Η καλή και η κακή», Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 384 «Λέω ναι- το λέω πολύ συχνά, είναι καλή λέξη, μπορώ να κρύβομαι πίσω της». Την Ali Land δεν την
ΠερισσότεραΤα «Αποκαΐδια Ηθικής» (εκδόσεις Βακχικόν 2017) είναι ένα βιβλίο που προέκυψε από την αντιπαράθεση μου με την Ηθική της εποχής και με τις εκφάνσεις της. Όταν μιλάω για Ηθική εννοώ εκείνο τον κώδικα επικοινωνίας που έχει διαμορφωθεί μέσα
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Κεραμίδη // * Στα σκοτάδια τ’ ουρανού Φεγγαρόλουστες ήταν οι νύχτες του Αυγούστου. Κι εμείς, πιο πέρα από το άγαλμα του Μωχάμετ Άλι, στο πέταλο και πάνω στα σκοτάδια τ’ ουρανού αλλάζαμε τα σχήματα
ΠερισσότεραΤης Άννας Εμμανουήλ // * Μόνο γιατί μ’ αγάπησες Αγαπήθηκα, αγαπήθηκα πολύ, και αγαπιέμαι μα μπορεί ποτέ κανείς να φανταστεί ότι λυπόμουνα βαθιά όταν καταλάβαινα ότι κάποιος με αγάπησε πολύ; Εγώ, ίσως να μην αγάπησα αρκετά,
ΠερισσότεραTου Κώστα Θ. Ριζάκη // και όμως υπήρξες ‒κρίκο τον κρίκον τράκαρες στα γόνατα μι’ αλυσιδίτσαν πτώσεων μίμησιν εκδοχής το υποτελώς ανένδοτον κ’ επιστρεπτέον ου μην πλην στοιχημένον εαυτών στοιχειώνεις γκρίζο αύθις παρόν μ’ αυθαιρετεί στο μέλλον‒
Περισσότερα
