Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποιήματα / Τέσσερα ποιήματα
07/05/2024, 8:44 μμ

Τέσσερα ποιήματα

Της Αγγελίνας Γιαλούρη // *

 

 

 

 

Αποχαιρετισμός

 

Κάποιος ναυάγησε βαθειά στη σκέψη του και πάει

Κάποιος σκοτώθηκε απ το βλέμμα του μεσ’ στον καθρέφτη

Είναι η αλήθεια του ο εχθρός που πάντα πολεμάει

Κι όλα τα θέλω του βραχνά, που τον φωνάζουν ψεύτη

 

Κάποιος πήρε το σήμερα και τόκανε αύριό του

Μέσα στου χθες τα σκοτεινά δρομάκια σεργιανάει

Αιώνια ψάχνει για να βρει τον άλλο εαυτό του

Τον άγγελο η το δαίμονα που δίπλα του περνάει

 

Κάποιος κοιμήθηκε νωρίς, κανείς δεν τον ξυπνάει

Μέσα στου πρώτου έρωτα τις φλογερές αγκάλες

Απ τα κλειστά τα μάτια του το όνειρο κυλάει

Στου φθινοπώρου χάνεται τις πρώιμες ψιχάλες

 

Κάποιος ταξίδεψε μακριά, έφυγε μες το κρύο

Ποτέ πια δεν τον είδαμε ούτε μας είπε αντίο

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ, ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ

 

Για ένα κορίτσι που κοιμάται μεσ’ τα φύκια

Φοράει στο στήθος της κολιέ από κοχύλια

Σ’ ασπρο ξωκλήσι πήγα κι άναψα λαμπάδα

Γλιστράνε πάνω της γαλέρες και καίκια

Έχει την γεύση του βυθού στα δυό της χείλια

Την λένε Ελλάδα

 

Μεσ’ τους ανέμους και στις θύελλες ανθίζει

Στα άσπρα της χέρια έναν ήλιο κουβαλάει

τα πέλαγά της, ύμνοι για τον Ποσειδώνα

χίλια καράβια φέρνει η θάλασσα που αφρίζει

και λιποτάχτες πειρατές, μα ξεγλιστράει

Μικρή γοργόνα

 

Mπήκα στο φως της κι έγραψα τραγούδια

Του Αυγούστου τα σταφύλια της έχω τρυγήσει

Κούρνιασα μέσα στις σκιές, στα πευκοδάση

Πάνω στα βράχια της εφύτεψα λουλούδια

ν’ αλλάζουν χρώμα απ την αυγή μέχρι τη δύση

Στ’ακροθαλάσσι

 

Είν το κορίτσι μου βγαλμένο από μύθους

Κρατάει απ αλλιώτικη γενιά είν’ από σμάλτο

Ανάβει πάντα μεσ’ το σπίτι το καντήλι

Είναι η καρδιά της από μάρμαρα και λίθους

Σαν Αφροδίτη αναδύεται από το βάλτο

Ελλάδα Σμίλη

 

 

 

Φύσα Θεέ μου

 

Είδα φωτιές άκουσα κρότους

Το θειάφι μύρισα του σκότους

Στην αγκαλιά μου ένα παιδί μέσα στον τρόμο

Του λέω κοιμήσου σ’αγαπάω

Όμως δεν ξέρω που να πάω

Σπίτι μου έχω τον ατέλειωτο το δρόμο

 

Φέγγει η νύχτα γίνεται μέρα

Λάμπει το μίσος γίνεται σφαίρα

Τη φωτεινή πλευρά γυρεύω των ανθρώπων

Βρίσκω συντρίμμια απλωμένα

χρόνια το λένε τα γραμμένα

είναι στη μοίρα μας το σβήσιμο των τόπων

 

Κράτα με φίλα με, όνειρο ήτανε

Δες πως σιμώνει η αυγή, δεν την πήρανε

Σαν ξημερώνει είναι όλα υπέροχα

Χρώματα, αρώματα, σώματα αγέρωχα

Μη μου μιλάς πια για τόπους που σβήσανε

Για τους θεούς που θηρία γεννήσανε.

 

 

Φύσα αέρα μου να φύγει ο τρόμος

Της γης το αίμα πριν γίνει νόμος.

 

 

 

 

Το φευγιό

 

Μακριά στην έρημο μαράζωσε ο κρίνος

Μόνη ξαπλώνω και κοιτάζω το ταβάνι

Ας δώσει σύνθημα ξανά ο Βεδουίνος

Και δε με νοιάζει που θα πάει το καραβάνι

 

Πέρασαν χρόνια ρίζες έβγαλα στο χώμα

Ο κόσμος όλος ένα αδιάβαστο βιβλίο

Μα Ροβινσώνες ονειρεύομαι ακόμα

Και δε με νοιάζει που θα πάει αυτό το πλοίο

 

Είναι η σκέψη του φευγιού που με λυτρώνει

Σε ένα σταθμό ναρθεί η ζωή μου περιμένω

Να δω της γης τις ομορφιές από βαγόνι

και δε με νοιάζει που θα πάει αυτό το τραίνο.

 

 

Μέσα μου άνοιξε πανιά ο ουρανός

Ένα ταξίδι για την αλήθεια θα ξεκινήσω.

του ονείρου μου εγώ για πάντα κυνηγός

Και δεν με νοιάζει αν θα χάσω η αν θα κερδίσω.

 

 

 

 

 

*Γεννημένη στον Πειραιά, με καταγωγή από την Χίο, η Αγγελική Γιαλούρη σπούδασε Ναυτικό δίκαιο, με μεταπτυχιακά στο Λονδίνο και δραστηριοποιήθηκε για πολλά χρόνια στον χώρο της Ναυτιλίας.

Μεγαλωμένη σε φιλόμουσο περιβάλλον, λάτρεψε την μουσική και το τραγούδι. Ήταν αυτά που την συνόδευαν σε όλη την πορεία της ζωής της, από τότε που κατάλαβε τον κόσμο. Έτσι, παράλληλα με ό,τι έκανε, παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας στο Αττικό Ωδείο και φωνητικής και ορθοφωνίας στις σχολές της Νάγιας Γεωργίου και της Άννας Διαμαντοπούλου. Από τα μαθητικά της χρόνια, υπήρξε μέλος σε πολλές χορωδίες. Σήμερα και από το 2003, είναι μέλος της Χορωδίας του Συλλόγου Γυναικών Αγίου Στεφάνου με μαέστρο τον συνθέτη Στάθη Ουλκέρογλου. Από το 2005 ξεκίνησε το δρόμο της ερμηνείας και επικοινωνίας μέσω του τραγουδιού. Τραγουδάει τραγούδια με Αγγλικό, Γαλλικό, Ισπανικό, Ιταλικό στίχο αλλά και Ελληνικά έντεχνα και λαικά κομμάτια. Έχει συμμετάσχει σε πολλά σχήματα και έχει δώσει παραστάσεις σε επιλεγμένες μουσικές σκηνές.

Αγάπησε την ποίηση από πολύ μικρή!!Τα πρώτα εξωσχολικά βιβλία που διάβασε ήταν η ποίηση του Δροσίνη, του Παλαμά, του Λουντέμη. Έτσι, έκανε ποίημα ό,τι την εντυπωσίαζε στα άγουρα χρόνια!!!

Εδώ και αρκετά χρόνια έχει γίνει μέλος της ομάδας ποίησης και στιχουργικής του διακεκριμένου λογοτέχνη Πάνου Σταθόγιαννη. Γράφει στίχους και ποίηση που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστότοπους.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top