Fractal
  • Διήγημα: “Ασυλία”

    Της Νιόβης Ιωάννου // *     Είχε περάσει κιόλας ένας μήνας από τότε που σφάλισε ερμητικά τα μάτια κι αφέθηκε να την οδηγήσει το σκοτάδι. Ένιωθε γαλήνη και θαλπωρή. Όπως όλοι εκείνοι που ξέρουν ν’ απολαμβάνουν μυστικά την ασυλία

    Περισσότερα
  • Κώστας Κρεμμύδας: “Από την εποχή του Ηράκλειτου ξόρκιζαν την ακινησία”

    Συνέντευξη στη Νιόβη Ιωάννου // *     Ανατρεπτικός, ασυμβίβαστος ο Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής και εκδότης του λογοτεχνικού Μανδραγόρα, υπηρετεί τα ελληνικά γράμματα με αστείρευτο πνεύμα και πάθος απαράμιλλο, προσηλωμένος με απόλυτο τρόπο στον ποιητικό λόγο και στην πλούσια ελληνική

    Περισσότερα
  • Κώστας Αρκουδέας: «Κάθε απώλεια μας διδάσκει να εκτιμάμε το δώρο της ζωής. Πολλά κρυμμένα διδάγματα κατασταλάζουν μέσα μας»

    Συνέντευξη στη Νιόβη Ιωάννου // *     Ακάματος εκφραστής του λόγου ο Κώστας Αρκουδέας δεν παραλείπει να αφήνει κάθε φορά κι σπουδαίο έργο στο βωμό της ελληνικής γραμματείας. Τελευταίο του μυθιστόρημα «Το χαμένο Νόμπελ» μια αληθινή ιστορία.   -Θα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Επιστροφή”

     Της Νιόβης Ιωάννου // *         Άφησε στο πάτωμα τη βαλίτσα της. Άνοιξε τα παράθυρα. Το ξυλιασμένο φως του δρόμου μπήκε στο δωμάτιο. Οι νεκροί της ήταν ακόμα εκεί. Χαμογελώντας με κατανόηση την περίμεναν. Οι μορφές αναλλοίωτες

    Περισσότερα
  • Προς το Φως

    Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // *   Νιόβη Ιωάννου «Φως-2», εκδ. Γαβριηλίδης   Κάποια είπε, πως μπορούμε να γίνουμε ουρανός… και δεν είναι τυχαίος ο λόγος όταν προέρχεται από την ποιήτρια Νιόβη Ιωάννου, στο βιβλίο της, «Φως – 2» Τα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Το σώμα του”

    Της Νιόβης Ιωάννου // *     Έκλεισε την πόρτα απαλά και προχώρησε στο γραφείο του. Δεν ήθελε να ταράξει τον ύπνο της. Ήταν όμορφη όταν σταματούσε να σκέπτεται. Σαν ένα παιδί που κρατάει με πείσμα στα χαρακτηριστικά του την

    Περισσότερα
  • Τρία ποιήματα

    Της Νιόβης Ιωάννου // *       Μέσα στα κόκκινα σπουργίτια διψούσε η φωνή της δυο αγκάθια ουρανός καρφωμένα στο φάρυγγα από τα μάτια το σκοινί ερχόταν με τρόμο δάγκωνε ο αέρας τη μαύρη γριά που γελούσε ο τρελός

    Περισσότερα
  • Τρία μικρά πεζά / διηγήματα

    Της Νιόβης Ιωάννου // *       Διήγημα 1ο   Για να σωθούμε κρυβόμαστε κάτω απ’ το μεγάλο τραπέζι ο ορίζοντας πλεγμένος με ψιλό βελονάκι επαναλάμβανε την ίδια εκρού ανεμώνη ξανά και ξανά ώσπου κατέληγε στο πάτωμα μέσα από

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Επόμενος σταθμός»

    Της Νιόβης Ιωάννου // *     Βρίσκομαι μήνες σ’ αυτό το βαγόνι. Όρθια. Μπροστά από μια θέση κενή. Σα να γνωρίζω τον προορισμό μου. Σα να κοντεύω να φτάσω. Η θέση στο παράθυρο άδεια. “Επόμενος σταθμός…” Οι σκέψεις μου

    Περισσότερα

Back to Top