Γράφει ο Πάνος Σταθόγιαννης // * «Το πέρασμα του Αρμένιου», του Νίκου Τακόλα, εκδόσεις Πηγή, σελ. 548 Με δυσκόλεψε πολύ αυτό το βιβλίο. Όχι στην ανάγνωσή του – αυτή την απήλαυσα – ούτε, ασφαλώς στην κατανόησή του –
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Το τέλος εποχής των πτερόσαυρων ανακηρύχτηκε, όταν πια αχνώθηκαν και τα πρόσωπά τους, κατόπιν μιας ήδη ανεικονικής μακρόχρονης Πλειστοκαίνου, χωρίς σκιές και σώμα. Μονόπλευρη, ωστόσο, η προηγηθείσα ποινή αφάνειας διαρκείας, ενώ τα δάκτυλα
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * «Σάλτα πάνω, ρε σειρά», μου ‘κανε ο σταθμάρχης απηυδισμένος. «Γκομενοδουλειές μου μυρίζει κι άσε τα –η μάνα μου είναι άρρωστη- και τα τέτοια. Εδώ Έβρος είναι, ξέρουμε τι μηχανεύεστε εσείς οι φαντάροι
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * H χρονιά εκείνη ήταν πιο παγωμένη κι απ’ τις άλλες. Το χιόνι σαβάνωσε την πόλη. Τα βράδια οι δρόμοι ερήμωναν με το σύθαμπο. Οι αρρώστιες στήνανε χορό και πολλοί γέροι ή
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Ο Αρτέμης ένιωθε την καρδιά του να χοροπηδάει σα ταμπούρλο, μέρες τώρα, πλησιάζοντας οι γιορτές, οι ενιαυσίως ακροτελεύτιες. Και δεν ήταν μόνο από τον άτυχο έρωτα της όμορφης Ξανθής, που τον απαρνιόταν συνεχώς.
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Χειμωνιάτικη νύχτα. Ένα μικρό αστέρι ψηλά, κολλημένο δίπλα στο ελλειπτικό φεγγάρι, σαν ελιά σε μάγουλο τσιγγάνας. Αιώνια σιωπή στο στερέωμα. Κάτω η ζούγκλα του νέον. Σωλήνες αμέτρητοι αναβόσβηναν ατέλειωτα, μπιστικοί της διαφήμισης.
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Tα σύννεφα ατμού διαπερνούσαν την καυτή έρημο. Κι ούτε πουλί πετούμενο. Kαι σιγή, παρεκτός των επικείμενων αλαλαγμών του πλήθους. Άτμιζε η γη, τα στερεά χόχλαζαν. Μια καρδιά των θεατών, πελώρια σαν
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Ο Τζιάνι έκανε μερικά δευτερόλεπτα να καταλάβει. Κάτι αιχμηρό πίεζε το σβέρκο του. «Τι στο διάολο τους πήρα;», αναρωτήθηκε. «Απ’ αυτά τα κωλόπαιδα είναι. Κοίτα γκαντεμιά. Στο κέντρο της Αθήνας, μέρα
Περισσότερα
Του Νίκου Τακόλα // * Ποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον; Να διαβάσει το κρυμμένο μήνυμα στις μορφές των συννέφων, να βρει τη σωστή ερμηνεία των συμβόλων και των σημείων, να πετύχει την ανατροπή της γραμμικότητας
Περισσότερα
Επιμέλεια: Κατερίνα Καριζώνη // Σύνθεση: Χλόη Κουτσουμπέλη // Φωτογραφίες: Γιάννης Βανίδης // Συμμετέχουν με κείμενά τους με αλφαβητική σειρά οι: ΤΑΚΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ / ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ ΔΙΑΒΑΤΗ / ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ / ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ / ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ / ΕΥΗ ΚΑΡΚΙΤΗ / ΔΩΡΑ
Περισσότερα
To Ναύπλιο το 1950. H μαγεία του ελληνικού τοπίου σε συνδυασμό με τη “λιτότητα” της εποχής Πηγή: Σπάνιες Ασπρόμαυρες φωτογραφίες από Ελλάδα.
ΠερισσότεραΨυχογραφική ανάλυση της Χαρίκλειας Μανουσάκη // * Η δρ. Μαριανίκη Δορμπαράκη, στο βιβλίο της «Bernard-Marie Koltes. Φαλλός του Ήλιου: Ρομπέρτο Τσούκκο», ερμηνεύει με μεγάλη επιτυχία, τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα του Koltes, ενός κατά συρροή δολοφόνου, που παραπαίει ανάμεσα
ΠερισσότεραΓράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * Μανώλης Ιωαν. Δριδάκης: «Ο Φοινικιάς», Ιερά Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου στον Φοινικιά και τα Μοναστήρια του Δήμου Αγίου Βασιλείου. Β’ Έκδοση, δίγλωσση, Ρέθυμνο 2023. Ο Μανώλης Ιωαν. Δριδάκης κατάγεται από τα
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Πέστροβα // Έπρεπε να πάρει λίγο καθαρό αέρα γιατί μέσα στο γραφείο πνιγότανε. Πίσω από την σφικτή καθώς πρέπει γραβάτα η φιμωμένη του φωνή. Από το πρωί έως το βράδυ, πέντε φορές την εβδομάδα, η καθημερινότητά
ΠερισσότεραΤην Τρίτη 12 Μαΐου έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Λίλλη Παπαγιάννη. Μία από τις πιο σικάτες παρουσίες του ελληνικού κινηματογράφου όπως τον γνωρίσαμε μέσα από ταινίες του ’60 και ’70. Για τον ρόλο της «Ειρήνης» στην ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου «Η Εκδρομή» (1966), τιμήθηκε
ΠερισσότεραΓράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια // Τα ήθη και τα έθιμα μας είναι το μόνο που θα μείνει για πάντα αναλλοίωτο στη μνήμη μου. Αυτά βέβαια που χάθηκαν με το χρόνο θα μένουν πάντοτε στην σκέψη μου σαν μια
ΠερισσότεραΓράφει η Νάντια Τράτα // «Νινέτ» της Ζωρζ Σαρή, Εκδόσεις Πατάκη «Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις κάποιον άλλο είναι να τον αγαπάς απελπισμένα.». Walter Benjamin (Γερμανός φιλόσοφος, 1892 – 1940) Ένα γλυκόπικρο λογοτεχνικό αριστούργημα πολλαπλών αναγνώσεων που
Περισσότερα
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Χόρχε Μπουκάι «Μια ιστορία λυπητερή, όχι και τόσο λυπητερή», Μετάφραση: Μαρία Μπεζαντάκου, εκδ. Opera, σελ. 112 Η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με το έργο του Χόρχε Μπουκάι αποτέλεσε μια ευχάριστη —αν μη τι
ΠερισσότεραΓράφει η Μαγδαληνή Θωμά // * Έλσα Κορνέτη «Αγγελόπτερα», εκδ. Μελάνι, σελ. 96 Ένας τίτλος που ξεγελά το μάτι -θα μπορούσε να διαβαστεί και ως «αγγελόπετρα», μια μετατόπιση γράμματος και το νόημα θα προέκυπτε διαφορετικό. Παράλληλη πρόταση ανάγνωσης;
ΠερισσότεραΓράφει η Άννα Ρω // Υπάρχει το δίλημμα: Πώς να προσεγγίσει κάποιος έναν συγγραφέα; Μέσω του έργου του φυσικά, θα ήταν η πρώτη αντίδραση. Και την εποχή του; Πώς να την προσεγγίσει κανείς; Ποιος είναι ο κόσμος του;
Περισσότερατου Μπάμπη Δερμιτζάκη // * Σήμερα το πρωί (26-7-2014) πήρα τηλέφωνο τη φίλη μου την Ελένη την Γκίκα. Μου είχε αφήσει μήνυμα στο facebook υπενθυμίζοντάς μου να γράψω για το Fractalart ένα διήγημα με θέμα «Ένα καλοκαίρι μέσα στο
ΠερισσότεραΓράφει η Ρίτα Βελώνη // Όλες γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η αυτοεξέταση των μαστών, όμως τι συμβαίνει, όταν ψηλαφίζουμε «κάτι» στον καρπό, στην μασχάλη, στους λεμφαδένες ή σε κάποιο άλλο σημείο; Εξογκώματα ή κοινώς γρομπαλάκια σε κάποια σημεία
ΠερισσότεραΓράφει η Άντα Κατσίκη- Γκίβαλου // * Άννα Κοντολέων – Μάνος Κοντολέων, “Φεύγει έρχεται” (εικον. Φωτεινή Τίκκου), Καλειδοσκόπιο, Αθήνα 2017. Το «Φεύγει – έρχεται» της Άννας και του Μάνου Κοντολέων είναι ένα πολλαπλά λειτουργικό βιβλίο για μικρά παιδιά
ΠερισσότεραΤης Μάρης Τσαμακίδου-Παπαποστόλου // * Άγουρη αγάπη με κομμένα χείλια Δροσιά στην αγάπη δοσμένη Σε φύλαξα σε φίλησα σε είδα Δώς μου το χέρι σου να σε φιλήσω ακόμα Και μη ντραπείς μην κοκκινίζεις Το ποτήρι γιομάτο
Περισσότερα«Ο Βασίλης –ψευδώνυμο Γιάννης– στην αριστερά (1971-2008)», του Θόδωρου Σούμα, εκδ.Επίκεντρο. Το βιβλίο Ο Βασίλης –ψευδώνυμο Γιάννης– στην αριστερά (1971-2008), του συγγραφέα και κριτικού σινεμά, Θόδωρου Σούμα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Επίκεντρο, είναι ένα
ΠερισσότεραΓράφει η Βάσω Κιούση // Ο Μάνος Χατζιδάκις εκτιμούσε ιδιαίτερα το τραγούδι και έλεγε: «Το τραγούδι είναι μια μαγική στιγμή κι εγώ ένα πανηγυριώτης μάγος εκπρόσωπός σας-αφού γεννήθηκα τον ίδιο καιρό με σας και μες στον ίδιο χώρο-που
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // “Λησμονία: Η χώρα των χαμένων αναμνήσεων”, Ρέιτσελ Αϊπ, εικ: Λόρα Χιούζ, εκ. Μεταίχμιο Η Αμέλια και η γιαγιά της είναι κι οι δυο τους πολύ ξεχασιάρες. Η γιαγιά ξεχνάει που
Περισσότερα
