του Πάνου Ριβιέρη // Πρωινή Ομίχλη Μαθαίνεις να γράφεις γράφοντας Μαθαίνεις να ζεις χάνοντας Ελπίζεις να ζεις γράφοντας Λέξεις Μοιάζει με βόλτα στην άδεια πόλη μετά τη καταιγίδα γι αυτό σου αρέσει το σύνθημα στον τοίχο που
Περισσότερα
της Κάτιας Γκούζου // Τον αναγνώρισα από την πρώτη στιγμή που τον είδα να μπαίνει στο καφενείο. Γινόταν να μην τον αναγνωρίσω; Δεν είχε αλλάξει καθόλου. Ακόμη και τώρα στα γεράματα παραμένει ομορφάντρας, ο άτιμος. Τα ίδια πυκνά μαλλιά,
Περισσότερα
της Άννας Ευστρατίου Δεληγιάννη // * Το Ταξίδι (Σε σένα Νίκο Καζαντζάκη, που προείδες ,ότι ο κόσμος όλος, οφείλει να πορεύεται αλληλέγγυα) Έκανες κι εκείνο το ταξίδι Με τις περιορισμένες διαδρομές Γιατί στη γη αυτό συμβαίνει! Έσπειρες σπόρους
Περισσότερα
της Ιουλίας Ιωάννου // * Κάθε φορά που προσπαθώ να μην το βάλω κάτω, κάθε φορά που μια ακόμη απόρριψη έρχεται να μου υπενθυμίσει το πόσο διαφορετική είμαι από όλους τους άλλους γύρω μου, τόσο πιο πολύ πεισμώνω, τόσο
Περισσότερα
της Ελένης Μπετεινάκη // * Τον λένε Χιονιά ή Χριστουγεννιάτη ή Γιορτάρη ή Βρουμάλη από την αρχαία βυζαντινή γιορτή που ξεκινούσε στις 24 του Δεκέμβρη και κάθε μέρα γιόρταζε όποιος το όνομά του ξεκινούσε από το Α, την
Περισσότερα
Γράφει η μικρή Νεφέλη Γιαννούδη //
Περισσότερα
της Βασιλικής Στρατικοπούλου // * Περιφέρομαι για πολλοστή φορά σαν χαμένος στους έρημους δρόμους της μεγαλούπολης. Είναι τρεις το πρωί και όμως δεν έχω σκοπό να γυρίσω σπίτι. Μα για ποιο σπίτι λέω; Εκεί που αισθανόμουν καλά, έπαψε πια
Περισσότερα
της Γιώτας Δ. Τσιλίκη // * Έκλεισε τα μάτια του σφιχτά, πολύ σφιχτά, τόσο σφιχτά που τον πόνεσαν. Το φως ήταν έντονο, γαλαζωπό και σκληρό συνάμα. Δεν ήξερε αν έπρεπε να τα ανοίξει λίγο – λίγο ή μεμιάς φοβούμενος
Περισσότερα
της Έλενας Χατζηωάννου // «Καλή και ανάποδη» της Κατερίνας Σχινά, εκδ. «Κίχλη», σελ. 176 Αγαπώ τις εκπλήξεις, τους τίτλους που με παραξενεύουν και με υποχρεώνουν να αναρωτηθώ τι να κρύβεται πίσω από τις λέξεις, ιδίως όταν οι συγγραφείς
Περισσότερα
της Ελένης Λαμνάτου // * Σηκώθηκε νωρίς όπως κάθε μέρα. Έχει δεν έχει δουλειά, ένα ρολόι χτυπάει μέσα του νωρίτερα απ’το ξυπνητήρι στο κομοδίνο. Η γραβάτα τακτοποιείται επιμελώς γύρω απ’τη βάση του λαιμού του. Μόνος του την τακτοποιεί, δεν
Περισσότερα
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // Δεν ξέρω πια τι λένε ή τι θέλουν να πουν οι διακεκριμένοι κριτικοί κινηματογράφου, όμως όταν εγώ βλέπω δύο αστεράκια αρχίζω να υποψιάζομαι μήπως πρόκειται για …αριστούργημα!!! Κάτι που μου συνέβη Σάββατο
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Περικλής Σφυρίδης, «Η αφάνταστη ελαφρότητα της λογοτεχνικής συντεχνίας» Μαρτυρίες-Σχόλια-Επιστολές. Εκδόσεις Κυριακίδη. Θεσσαλονίκη, 2021 «…Το βιβλίο αυτό εκφράζει μόνο εμένα, τις δικές μου εμπειρίες στο πέλαγος της λογοτεχνίας, με βάρκα τη ‘λογοτεχνική συντεχνία’ του
ΠερισσότεραΓράφει ο Στρατής Παρέλης // Ο έρωτας αλλιώς… Για να κοιμηθείς ο ήλιος χάνει την περιουσία του φτωχαίνει Και σμίγει με την αύρα του ωραίου φεγγαριού. Κάθετος Χρόνος μηρυκάζει τις ανασφάλειές μας βογκά Και αποστομώνει
ΠερισσότεραΤου Γιώργου Δελιόπουλου // * Για την ποιητική συλλογή της Ολυμπίας Τσικαρδάνη Ανεμώνη (εκδ. Εντύποις, 2016) Η Ανεμώνη είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της Ολυμπίας Τσικαρδάνη, με την οποία εμφανίζεται στο εκδοτικό προσκήνιο και συστήνει στο
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Μούσσα // * Κι αυτός ο Θεός θα ξεχαστεί. Μην ελπίζεις λοιπόν. Στεκόσουν πίσω από την πόρτα δίχως να μιλάς, μπορεί με τα χέρια στις τσέπες και το κεφάλι σκυμμένο. Μα η ψυχή σου
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τακόλα // * Ο Αρτέμης ένιωθε την καρδιά του να χοροπηδάει σα ταμπούρλο, μέρες τώρα, πλησιάζοντας οι γιορτές, οι ενιαυσίως ακροτελεύτιες. Και δεν ήταν μόνο από τον άτυχο έρωτα της όμορφης Ξανθής, που τον απαρνιόταν συνεχώς.
ΠερισσότεραΓράφει η Έλσα Νικολαΐδου // * Ευτυχία- Αλεξάνδρα Λουκίδου «Ο θυρωρός των ημερών», εκδ. Κέδρος, 2022 Μα εμείς εισπνέουμε την καταστροφή / και αφηγούμαστε την ομορφιά / καθώς παλιά ξετύλιγαν οι μύθοι την οδύνη. Ευτυχία- Αλεξάνδρα
Περισσότερα
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Ειρήνη Κυριακοπούλου, «Άπατο μπουκάλι», εκδόσεις Οσελότος, Αθήνα 2023, σελ. 320 Πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια οι αυτοψυχαναλυτικές, εξομολογητικές αφηγήσεις σε πρώτο ενικό πρόσωπο που λειτουργούν ως εκ βαθέων καταθέσεις στο άχρονο
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Αργυρώ Μαντόγλου «Τρικυμίες παθών» Τα νεανικά χρόνια του Αδαμάντιου Κοραή στον Άμστερνταμ, εκδ. Κλειδάριθμος Η Αργυρώ Μαντόγλου συνάντησε τον Κοραή στη νιότη του μια μέρα με χιονιά στο Άμστερνταμ, όταν τρέχοντας να βρει
ΠερισσότεραΓράφει η Αργυρώ Πατσού // * Κάθε νύχτα, τότε, έπεφτα σ’ έναν αρρωστημένο, επιφανειακό ύπνο, πολύ μακριά από το βαθύπνιο εκείνο που θα μου χάριζε τη λησμονιά. Ύστερα από λίγο πεταγόμουν. Κατέβαινα, σαν υπνωτισμένη, τη μεγάλη, ελικοειδή σκάλα
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Το ακατέργαστόν μου» της Αλίκης Ντουφεξή- Πόουπ. Εκδ. «βιβλιοπωλείον της Εστίας», σελ. 200 «Η 4η Αυγούστου – πέρα από την ξεχασμένη πια επέτειο που ελάχιστοι γιορτάζουν – ήταν για τον Άλκη Χατζηκωστή μια
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Δήμος Σκουλάκης: «Η ζωγραφική είναι η δικαιολογία ύπαρξης μου» Από τον Γιώργο Δουατζή ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Βίκη Κοσμοπούλου: «Πρόκειται για το τσόφλι του κοσμικού αυγού που τρυπήθηκε από τον Χρόνο» Από την Ασημίνα Ξηρογιάννη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Θεόδωρος Γρηγοριάδης: «Η δική
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Ο ηλικιωμένος κύριος με το αναμμένο τσιγάρο στο χέρι μιλά με άνεση μπροστά στο φακό, εκπλήσσοντας τον δημοσιογράφο που του έπαιρνε συνέντευξη, καθώς ο Αντρέα Καμιλλέρι – αυτός ήταν ο
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Μιρέλλα Καλαντζή: «Εις Τον Οίκο Του Πατρός Mου», 24 γράμματα εκδόσεις Η δυναμική φύση της ποίησης είναι αυτή που την καθιστά μία από τις πιο γοητευτικές μορφές της λογοτεχνίας. Η ποίηση
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Ευτυχία Γιαννακάκη «Αλκυονίδες μέρες», εκδ. Ίκαρος Αν και δεν είμαι fun της λεγόμενης αστυνομικής Λογοτεχνίας και έχοντας διαβάσει το πρώτο βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη, με αρκετό ενδιαφέρον, ξεκίνησα τούτη την ανάγνωση πριν μέρες
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Πέστροβα // Οι αδερφές της την φώναζαν «Σάλτσα Μαρία». Ούτε που θυμούνται από πότε της κόλλησαν αυτό το παρατσούκλι. Ως μεγαλύτερη πάντα πρόσεχε τις υπόλοιπες, όλες μαζί το σύνολο έξι. Δεν παντρεύτηκε ποτέ. Όχι πως
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Λαμπρόπουλου // * Από την ποιητική συλλογή «Οι εραστές σας δεν σας ανήκουν» Τα χέρια Κυριαρχούσαν με αυθάδεια στο παραδομένο κορμί. Στυγεροί κατακτητές, απλώνονταν παντού Άρπαζαν κι έκλειναν Πάταγαν κ έσφιγγαν Άνοιγαν κι έμπαιναν Σέρνονταν, πίεζαν, έγδερναν
Περισσότερα
