Leonard Cohen: “Ο δρόμος για τη Λάρισα” (Μετάφραση – μέρος Α’)
Επιλογή-μετάφραση-επίμετρο: Βασίλης Πανδής // *
Κάτω απ’ τα χέρια μου
Κάτω απ’ τα χέρια μου
τα στήθη σου τα μικρά
είναι κοιλιές αναποδογυρισμένες
πεσμένων σπουργιτιών που ολοένα ασθμαίνουν
Σε όλες τις κινήσεις σου
ο ήχος των φτερών που κλείνουν
των φτερών που πέφτουν
Άφωνος
καθώς έπεσες πλάι μου
καθώς τα βλέφαρά σου
είναι οι ραχοκοκαλιές εύθραυστων ζώων και μικρών
Τρέμω τον καιρό
οπού το στόμα σου
αρχινάει κυνηγό να με καλεί
Όταν με ζητάς κοντά σου
να μου πεις
πως το κορμί σου δεν είν’ όμορφο
θέλω να καλέσω
τα μάτια και τα στόματα τα κρυμμένα
της πέτρας του νερού και του φωτός
να καταθέσουν εναντίον σου
Θέλω
να παραδώσουν μπροστά σου
τη σειόμενη ρίμα του προσώπου σου
μέσ’ από τα βαθιά τους τα κιβούρια
Όταν με ζητάς κοντά σου
να μου πεις
πως το κορμί σου δεν είν’ όμορφο
θέλω το κορμί και τα χέρια μου
να είναι φρέατα
που θα κοιτιέσαι να γελάς
***
Ποίημα
Έχω για έναν άντρα ακουστά
οπού τα λόγια τόσο όμορφα τα λέει
ώστε μονάχα κι αν προφέρει τ’ όνομά τους
οι γυναίκες τού δίνονται
Κι αν τώρα κάθομαι βουβός πλάι στο κορμί σου
ενόσω ανθεί σιωπή ως όγκος πάνω στα χείλια μας
είν’ επειδή ακούω έναν άντρα ν’ ανεβαίνει τα σκαλιά
και το λαιμό του να καθαρίζει έξω απ’ την πόρτα
***
Καλοκαιρινό Χαϊκού
Στους Frank και Marian Scott
Σιγή
και πιο βαθιά σιγή
στο δισταγμό
των γρύλων
***
Δώρο
Μου λες πως η σιωπή
είναι συγγενικότερη της ειρήνης απ’ ό,τι τα ποιήματα
μα αν σου ‘δινα
για δώρο τη σιωπή μου
(γιατί ξέρω κι από σιωπή)
θα μου ΄λεγες
Αυτό δεν είναι σιωπή
αυτό είν’ ακόμα ένα ποίημα
και θα μου την έδινες πίσω
***
Αναρωτιέμαι πόσοι σ’ αυτήν την πόλη
Αναρωτιέμαι πόσοι σ’ αυτήν την πόλη
να μένουν σε δωμάτια επιπλωμένα
Αργά τη νύχτα όταν κοιτάζω έξω στα κτήρια
στ’ ορκίζομαι πως βλέπω ένα πρόσωπο σε κάθε παράθυρο
να με κοιτά
κι όταν πισωπατώ
αναρωτιέμαι πόσοι να γυρνάνε στα γραφεία τους
για να το σημειώσουν τούτο
***
Το μόνο ποίημα
Αυτό είναι το μόνο ποίημα
που μπορώ να διαβάσω
Εγώ είμαι ο μοναδικός
που μπορεί να το γράψει
Δεν αυτοκτόνησα
όταν τα πράγματα πήγαν στραβά
Δεν έγινα
πρεζάκιας ή δάσκαλος
Προσπάθησα να κοιμηθώ
μα όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ
έμαθα να γράφω
Έμαθα να γράφω
εκείνο που μπορεί να διαβαστεί
μια νύχτα σαν κι αυτή
από κάποιον σαν κι εμένα
***
Ποίημα 111
Ο καθένας
έχει το δικό του τρόπο να προδώσει
την επανάσταση
Αυτός είν’ ο δικός μου
***
Κι αν γράφω είναι
Κι αν γράφω
είναι για να φτιάξω κάτι
τόσο όμορφο όσο κι εσύ
Όταν είμαι μαζί σου
θέλω να γίνω ένας ήρωας από κείνους
που ονειρευόμουν να γίνω
όταν ήμουνα εφτά χρονώ
ένας τέλειος άντρας
που σκοτώνει
***
Πεθαίνω
Πεθαίνω
γιατί δεν
πέθανες εσύ για μένα
και ο κόσμος
ακόμα σ’ αγαπάει
Το γράφω τούτο γιατί ξέρω
πως τα δικά σου τα φιλιά
τυφλά γεννιούνται
στα τραγούδια που σ’ αγγίζουν
Δε ζητάω κάποιο σκοπό
μες στη ζωή σου
Θέλω να χαθώ μέσα
στις σκέψεις σου
όπως ακούς τη Νέα Υόρκη
όταν σε παίρνει ο ύπνος
***
Ο δρόμος για τη Λάρισα
Ήμουν χαμένος
όταν σ’ αντάμωσα στο δρόμο
για τη Λάρισα
στην ευθεία ανάμεσο των κέδρων
Έλεγες
πως ήμουν άνθρωπος των δρόμων
και μ’ αγάπησες ως τέτοιον άνθρωπο
Δεν ήμουν τέτοιος άνθρωπος
Ήμουν χαμένος
όταν σ’ αντάμωσα στο δρόμο
για τη Λάρισα
* Ο Βασίλης Πανδής ζει στην Κέρκυρα και είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μεταφράζει αρχαία ελληνική, αγγλόφωνη και γαλλική ποίηση. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο (Ποιείν, Fractal, τοβιβλίο.net).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Μετάφραση | Joseph Roht, Ο ξεχωριστός μαθητής ( 1916)
30/01/2024, 7:39 μμ -
-
Mετάφραση: “Il dolore”, Irma Kurti
09/01/2024, 8:17 μμ -
Τρία ποιήματα του Κωστή Παλαμά στ’ αγγλικά
12/12/2023, 8:52 μμ -
Δύο ποιήματα του Mosab Abu Toha
12/12/2023, 8:51 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Το ΟΧΙ το Καλό!
Γράφει [και ζει] η Μαίρη Πετρούλια // Ένα όχι άραγε αξίζει όσα εκατό ΝΑΙ; Ναι και όμως αξίζει. Πολλοί από εμάς φοβούνται να πουν όχι, ξέρετε γιατί; γιατί με το να πουν όχι νομίζουν ότι θα πληγώσουν,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Μεσάνυχτα”
Γράφει ο Ανδρέας Σιάχος // Είθε αυτές οι γραμμές να ρίξουν φως στο μυστήριο που πλανάται γύρω από το πρόσωπο και τις πράξεις μου που αφορούν στα γεγονότα του τελευταίου μήνα. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν
Περισσότερα -
Πιστός στην ιστορία της πόλης
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Στέφανος Μίλεσης «Γαβριάδες, οι απόκληροι του Πειραιά», εκδόσεις 24γράμματα Ο Στέφανος Μίλεσης, συνεχίζοντας την παράδοση που ο ίδιος έχει δημιουργήσει κατά έναν μεγάλο βαθμό, της ενεργούς και διαρκούς ασχολίας του με
Περισσότερα -
✔️ Τζούλια Γκανάσου «Ο ήρωας με παρηγόρησε όπως κανένας άλλος άνθρωπος εν ζωή»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Το πέμπτο, υπό έκδοση, βιβλίο μου δίνει φωνή σε έναν άντρα ο οποίος βρίσκεται σε κώμα και επικοινωνεί με τον κόσμο μέσω της όσφρησης και της ακοής. Το έργο είχε ξεκινήσει να γράφεται
Περισσότερα -
Διήγημα: “Αναζητώντας τον Απόλλωνα”
Του Λεωνίδα Καζάση // Αναζητώντας τον Απόλλωνα Οπωσδήποτε υπάρχουν και θα υπάρχουν αντιφάσεις και μάλιστα εξουθενωτικές. Τις έζησα, τις ζω, και δυστυχώς, θα με συνοδεύουν, μέχρι να φύγω. Δεν τις επέλεξα (τουλάχιστον συνειδητά), και πάντα προσπαθούσα, να
Περισσότερα -
«Για τα όσα μας επιφυλάσσει το Μέλλον, το οποίο, σύμφωνα με τον Δημήτρη Δημητριάδη, είναι αναμφίβολα ανθρώπινη επινόηση»
Γράφει η Μαρία Κατσοπούλου // Δημήτρης Δημητριάδης – Γιάννης Σκορδάς: «2049-Οδηγίες Χρήσης για το Μέλλον της Ανθρωπότητας», Key Books 2023 Αν και είχα πει πως δεν επιθυμώ να ξαναγράψω κριτική παρουσίαση, στην περίπτωση του 2049 θα
Περισσότερα -
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ΄ : Δημοσκοπήσεις του 1977
Της Μαρίας Ψαρά // Άνοιξη και καλοκαίρι του 1977. Φεβρουάριος και Μάρτιος. Έρευνα των Αθηνών που αναφέρεται σε άρθρο της Betty Dobratz, The Role of Class and Issues in Shaping Party Differences In Greece1. Το άρθρο δε λέει αν κάποιος οργανισμός
Περισσότερα