Της Αγγελικής Λάλου // «Καθημερινά κρεβάτια», Μαρία Κουλούρη, εκδόσεις Μελάνι Τα παιδιά, αθώα, ως είναι απαλλαγμένα από το βάρος της μνήμης γίνονται παράδειγμα («Παιδιά κοιμούνται μέσ’ στα δάση / Στο πιο απαλό σκοτάδι σέρνουν μάγουλα / Μορφές
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Πάντα μου άρεσαν οι αφηγήσεις που έχουν έντονο το προσωπικό στοιχείο. Που ο ήρωας είναι ο βασικός αφηγητής. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν βρίσκεται σε νεανική ηλικία ή τον βλέπουμε σιγά σιγά να μεγαλώνει μέσα
Περισσότερα
Συνέντευξη-επιμέλεια: Αγγελική Λάλου // Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την Ασημίνα Ξηρογιάννη με αφορμή την πρόσφατη έκδοση της Ανθολογίας «Το θέατρο στην ποίηση» -Τι σε έκανε από την Κλασική Φιλολογία να συνεχίσεις σπουδές Θεατρολογίας; Ήταν προγραμματισμένες οι θεατρικές
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Πολλές φορές το ξεκίνημα της ζωής σηματοδοτείται με την πρώτη φωτογραφία του μαιευτηρίου. Αυτή είναι η πρώτη μαρτυρία της ύπαρξής μας. Η «απόδειξη» του ερχομού κάποιου στη ζωή. Από αυτή την πρώτη φωτογραφία
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ποίημα…ξεκίνησε με μόλις δύο γράμματα, μια ανάσα, ένα αχ…έναν αναστεναγμό…μεγάλωσε κι έγινε λέξη…άρχισε δειλά να ανοίγει τα μάτια του, να ξεχωρίζει το φως, να συνηθίζει το
Περισσότερα
Συνέντευξη: Αγγελική Λάλου // -Θέατρο, παραμύθια, ποίηση, διηγήματα, μυθιστόρημα. Με ποιο είδος ασχοληθήκατε πρώτα; Έπλεκα στίχους απ’ τα γυμνασιακά μου χρόνια. Απόπειρες να καταγράψω τα συναισθήματά μου με λίγες λέξεις που έβγαζαν μελαγχολία. Ούσα εσωστρεφής, ένιωθα πως έτσι,
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Η ζωή ξεκινάει με μια βαλίτσα στο χέρι. Ό,τι έχει ετοιμάσει η μαμά για να πάρει στο μαιευτήριο. Κι ύστερα όσο μεγαλώνουμε αρχίζουμε οι ίδιοι τα πάρε δώσε μαζί της. Στην αρχή θα είναι μια
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Λένε πως λίγο πριν πεθάνεις βλέπεις τη ζωή να περνάει μπροστά απ’ τα μάτια σου. Μύθος ή αλήθεια, ίσως να μη το μάθουμε ποτέ με σιγουριά. Λίγο πριν πεθάνει ένα από τα πιο αγαπημένα σου
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες η ίδια δουλειά. Έβγαζε; Κρατούσε; Αφαιρούσε; Πρόσθετε; Τα έβαζε κάτω κι άρχιζε το μέτρημα. Μα δεν τα πήγαινε καλά με τις πράξεις. Πολλές φορές σταματούσε γιατί μπερδευόταν. Πώς να
Περισσότερα
Γράφει η Αγγελική Λάλου // Σήμερα δεν βιαζόταν. Η πόλη είχε μόλις ξυπνήσει. Το φεγγάρι φαινόταν ακόμα στον ουρανό. Τα πουλιά φλύαρα τραγουδούσαν από την αυγή. Τα φώτα στους δρόμους έσβηναν. Η κίνηση δεν είχε αρχίσει. Ούτε η
Περισσότερα
Του Γιάννη Χρυσανθόπουλου // Ο διάδοχος ή Έχασε η Βενετιά βελόνι Μπήκαν στην αυλή. Πίσω από το σπίτι είχαν εντοπίσει καπνό ν’ αναρριχάται στον μαρτιάτικο ουρανό. Έπιασαν τις γυναίκες εξ απήνης να ‘ναι στο
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στη Σοφία Διονυσοπούλου // -GÖÇ σημαίνει μετανάστευση, προσφυγιά. Πώς βιώσατε εσείς αυτή τη λέξη και πώς περνάει μέσα από τη μουσική σας; Το αίσθημα της μετανάστευσης ήταν πάντα στοιχείο της ζωής μου. Σχεδόν κάθε 9 χρόνια
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Τριανταφυλλίδου // “Ένα σπίτι διηγείται” Κλωτσούσες πάντα με την μπάλα σου, το δυτικό μου πλευρό, αυτό που κοιτά στη μεγάλη πρασιά. Ο πατέρας σου σαν γίγαντας καθόταν μπροστά στον τοίχο μου με ορθάνοιχτα
ΠερισσότεραΓράφει η Πηνελόπη Ντουντουλάκη // Ειρήνη Ταχατάκη: 1. «ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΜΜΕΤΡΑ» (Αρχάνες 2020) 2. «ΣΑΝ ΔΥΟ ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» (Αρχάνες 2022) Απού φελά παντού φελά κι όλα τα κατορθώνει το διάβα του είναι πάντοτε ήλιος που ξημερώνει!
Περισσότερα«Για τους φίλους μου το όνομά του είναι Σάμης, για όσους με γνωρίζουν από τα παιδικά μου χρόνια, Σαμίκος. Η μητέρα μου, Καρολίνα Γαβριηλίδου, ήταν επιζήσασα του Άουσβιτς, του Νταχάου, του Μπέργκεν Μπέλσεν, με αριθμό στο χέρι της
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Ζίγκφριντ Κρακάουερ, Φρίντριχ Νίτσε «Η γραφομηχανούλα. Nietzche ex Machina», εκδ. Κίχλη, σελ. 88 «Προοδευτικά συνήθισα τη ζωή με τη μηχανούλα. Η συναναστροφή μας με εξευγένιζε. Κι αν παλαιότερα έγραφα με την επιθυμία να
ΠερισσότεραΓράφει ο Χριστόδουλος Παπαδήμας // Το ελληνικό γλωσσικό ζήτημα αποτέλεσε πεδίο αντιπαραθέσεων για δεκαετίες ανάμεσα στους δημοτικιστές και τους υποστηρικτές της αρχαΐζουσας. Οι μεταρρυθμίσεις του 1976 και του 1982 κινήθηκαν στη σωστή κατεύθυνση για την καθιέρωση της δημοτικής
Περισσότερα
“Ο χρόνος είναι ένας καθρέφτης που όπως τον κοιτάζεις έτσι θα σε κοιτάξει”, η Ζυράννα Ζατέλη μέσα από μια καλειδοσκοπική αφήγηση αποκαλύπτει την “ηδονή στον κρόταφο”, τα μυστικά της μαγικής της γραφής. Μπήκε στη ζωή μας και στα ελληνικά
Περισσότερα«Κάθε κίνηση του χορευτή επάνω στην πίστα χρειάζεται να εκτελείται με πάθος, αυτό είναι η τέχνη. Κα να θυμάσαι, Χασάν, η πιο μεγάλη στιγμή μιας παράστασης είναι η τελευταία κίνηση του χορευτή. Κλείνεις τα μάτια και αφήνεσαι στην εκτέλεσή
ΠερισσότεραΓράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης // Giorgio Bassani, «Το μυθιστόρημα της Φεράρας». Τόμος Α’ και Β’. Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής. Εκδόσεις Gutenberg. Αθήνα, 2022 Μεταξύ των μεγάλων της λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα, ο Τζόρτζιο Μπασάνι (Giorgio
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // “Το Πέρασμα”, Λίλη Λαμπρέλλη, εικ: Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Πατάκη Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την Μικρασιατική καταστροφή …Ένα μικρό αφιέρωμα σε βιβλία που καταγράφουν γεγονότα, μνήμες, ιστορίες ανάμεσα στην αλήθεια
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // «Η πόλη και η Κόκκινη» είναι ένα βιβλίο που αγαπήσαμε πολύ και υπήρξε και παλιότερα στις επιλογές μας στα «παραμύθια του Σαββάτου». Αλλά αφού το ζητήσατε τόσο πολύ σας το παρουσιάζουμε ξανά με
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Camilla Lackberg “Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου”, Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης, Εκδόσεις Μεταίχμιο «Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου». Ιστορία μυστηρίου. Αναζητάς τον ένοχο με κομμένη την ανάσα. Και εκεί που είσαι σίγουρος ότι τον βρήκες, τελικά
ΠερισσότεραΓράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // “Το άπειρο πλήθος των εντόμων”, Γεράσιμος Α.Ρηγάτος, Εκδόσεις Ιωλκός, 2014, σελ. 400 Το βιβλίο Το άπειρο πλήθος των εντόμων με τον υπότιτλο «Στη Γλώσσα, στη Γραμματολογία και στο Λαϊκό Πολιτισμό» αναφέρεται στα έντομα, που
ΠερισσότεραΤης Αναστασίας Κασσελούρη // “Η βαλίτσα” Από μικρή έμαθε να πλέκει. Έτσι συνήθιζαν στα μέρη της τα κορίτσια. Ετοίμαζαν την προίκα τους από νωρίς και συνεχίζει ακόμα να απασχολεί τα χέρια της φτιάχνοντας εξαιρετικά
ΠερισσότεραΤου Άγγελου Πετρουλάκη // * ΛΟΓΟΣ και αιτία για ένα τραγούδι (απόσπασμα) Πάλι ανέσυρες την φωτογραφία της πίκρας απ’ το συρτάρι με τις σιωπές. Βάδισες στο σκοτάδι σφραγίζοντας τη νύχτα με τα μάτια σου, με τον χρόνο
ΠερισσότεραΤης Ζωής Δικταίου // * ‘’Στον Άγγελο Πετρουλάκη‘’ Αμεντέο Κλεμέντε Μοντιλιάνι, «Η γυναίκα με την μαύρη γραβάτα» Απ’ την παλιά πληγή η αλήθεια Έρχεσαι, φεύγεις, σκέψεις άγονες αδιάφορη η στοργική σιωπή τής νύχτας και
Περισσότερα
