του Παύλου Θ. Κάγιου // Κλείνουν εκατό χρόνια ύπαρξης τα θερινά σινεμά στη μεταλλαγμένη μας εποχή και επιμένουν να μας προσφέρουν ένα ταξίδι στα φιλμικά όνειρα. Τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα εμφανίστηκαν στην Αττική τα πρώτα θερινά
Περισσότερα
του Ηρακλή Κακαβάνη // Να το φωνάξω τόσο δυνατά που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει (Τ. Λειβαδίτης) Ένας γάμος γίνεται για πρώτη φορά στην αυλή των Φυλακών Αβέρωφ. Και ο τίτλος ρεπορτάζ
Περισσότερα
του Τάκη Κατσιμάρδου // «…Το καλοκαίρι του 1973 με το πρόσχημα το γύρισμα κινηματογραφικής ταινίας με πρωταγωνιστή τον αμερικανό (Βρετανός ήταν) ηθοποιό Πήτερ Σέλερ, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προβεί στην κινηματογράφηση ακτών τόσο ανατολικά, όσο και δυτικά της
Περισσότερα
του Μπάμπη Δερμιτζάκη // Richard Ayoade, The double (2013) http://www.lifo.gr/guide/cinema/2551 http://www.imdb.com/name/nm1547964/ Αφού διάβασα τον «Σωσία» του Ντοστογιέφσκι ήταν για μένα must να δω και την ταινία. Τα κινηματογραφικά έργα που στηρίζονται σε ένα μυθιστόρημα κινούνται σε ένα φάσμα μεταξύ
Περισσότερα
της Πέρσας Κουμούτση // Παλαιότερα υπερασπιζόμουν σθεναρά την άποψη ότι οι κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες παίζουν καταλυτικότατο ρόλο στη διαμόρφωση των επιλογών, της πορείας της ζωής μας γενικότερα και ότι η δύναμη του ανθρώπου δεν μπορεί να υπερβεί εκείνη
Περισσότερα
του Μπάμπη Δερμιτζάκη // Πρώτη φορά μου συνέβη. Όταν γράφω για μια ταινία κάνω αναφορά σε ταινίες του ίδιου σκηνοθέτη τις οποίες έχω παρουσιάσει. Κοιτάζω και βρίσκω ό,τι έχω γράψει για το «Η Τεχεράνη δεν έχει πια ρόδια», αλλά
Περισσότερα
Toυ Φίλιππου Γαλιάσου // * Το παντελόνι συνεχώς μου έπεφτε, προχωρούσα στην Υμηττού στην Καισαριανή, κάπνιζα, κουβαλούσα ένα φορητό υπολογιστή σε τσάντα ώμου και μιλούσα στο κινητό. Ήταν σίγουρο πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει κάτι
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Η σύγχρονη ζωή μας είναι όλη σχεδόν βασισμένη στον ηλεκτρισμό. Δύσκολα κάποιος / κάποια μπορεί να φανταστεί πώς θα ζούσε χωρίς αυτή τη μαγική ιδιότητα της ύλης – με την κατάκτηση της Φυσικής, φυσικά – που
ΠερισσότεραΤου Ξενοφώντα Μακρόπουλου // * Όλα τα καράβια που σέβονται τον εαυτό τους έχουν γάτες και ποντίκια και οι γάτες ταξιδεύουν μέσα σε ροζ κλουβάκια και τα ποντίκια τις κοιτάζουν με περιέργεια πίσω από τις μηχανές του
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Νιάρου // Μάρω Δούκα «Φελιτσιτά», εκδ. Πατάκη «Όλα και όλοι, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι γωνίες, οι διαβάσεις, τι νομίζεις, καημένε, εξ αδιαιρέτου όλα, συνάδελφοι όλοι, συνοδοιπόροι στην δυστυχία αλλά και στην στιγμιαία χαρά,
ΠερισσότεραΤης Ελένης Στασινού // * «Το πνεύμα της Ισπανικής γης» Περνούν οι αιώνες. Πρόσωπα σκόνη. Μνημεία αγλαόμορφα, που πολλάκις είδαμε ερείπια, στο θυμό της φύσης ή της ανθρώπινης παράνοιας. Κι ο χρόνος φίλος και εχθρός.
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Μπορίς Παστερνάκ, που έφυγε σαν σήμερα το 1960, ήταν Ρώσος συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του παραγωγή ως φουτουριστής ποιητής. Έκανε αρκετές μεταφράσεις ξένων ποιητών και περισσότερο του Σαίξπηρ, που
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Πάτρικ Χάμιλτον, “Οι σκλάβοι της μοναξιάς”. Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά. Εκδόσεις Στερέωμα. 2017 Το 1943, ήταν μια από τις χειρότερες χρονιές του δεύτερου μεγάλου πολέμου. Στη Μεγάλη Βρεττανία, λίγο έξω απ’ το Λονδίνο, οι
Περισσότερα
Της Κωνσταντίνας Πανοπούλου // * 1. Ήταν βράδυ, αλλά το φεγγάρι φώτιζε τα νερά του ποταμού, τις όχθες του και τη μικρή γέφυρα που τις ένωνε. Φώτιζε και τον λαιμό της από όπου κρεμόταν το μενταγιόν.
ΠερισσότεραΤου Γεράσιμου Δενδρινού // * Στον Παναγιώτη Μπαλωμένο Είναι η σειρά μου να μιλήσω. Πριν, κάνοντας λόγο για το έτος 2192, ζήτησες να μάθεις για την τύχη του ζευγαριού που είναι και συγγενείς σου, της Σίλβιας και του
ΠερισσότεραΕπιμέλεια- ανθολόγηση: Καλομοίρα Πιέτρη // Το ποίημα της εβδομάδας: Γιάννης Ρίτσος από την «Ανθολογία Γιάννη Ρίτσου», επιλογή: Χρύσα Προκοπάκη, εκδ. Κέδρος Το εμβατήριο του ωκεανού [αποσπάσματα] Νυχτερινό λιμάνι φώτα πνιγμένα στα νερά πρόσωπα
ΠερισσότεραΤης Γιάννας Καλογεροπούλου // * Πεντάμορφη και γήινη ξεπρόβαλε η κόρη από τα βαθιά σκοτάδια τόσων αιώνων…. με μια βαθιά ραγισματιά στο πρόσωπο που όμως αντί να σε λυπεί μεγαλώνει την γοητεία της, σαν ρυτίδα μέσ’
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Κική Τσιλιγγερίδου «Βυθισμένος ουρανός», εκδ. Bell, σελ. 388 Με επίγνωση των διαχρονικών τραυμάτων του ανθρώπου «Οι αμαρτίες μας είναι παλιές σαν το σύμπαν», και βεβαιότητα για το πεπερασμένο της ύπαρξης «Νοικάρης σε έναν
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Πέστροβα // Μια σταγονίτσα λάδι Κάποτε περνούσαν κάτω απ’ το παράθυρο μου Με μια απέραντη θλίψη στα μεγάλα του μάτια Βογκούσαν Σαν να οσμίζονταν την σφαγή Ύστερα βγήκαν τα μαχαίρια Χαμένος κόπος η ζωή
ΠερισσότεραΓράφει o Κώστας Τραχανάς // Μαξ Σέεκ «Κυνηγός μαγισσών», Μετάφραση: Μαρία Μαρτζούκου, Εκδόσεις Λιβάνης 2021, σελ. 491 Οι πωλήσεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων αποτελούν περίπου το 1/3 των πωλήσεων λογοτεχνικών βιβλίων στον δυτικό κόσμο. Ένα τέτοιο αστυνομικό μυθιστόρημα-ψυχολογικό θρίλερ
ΠερισσότεραΤης Κωνσταντίνας Μυλωνά // * Μυστικό ιερατείο Είχε πια ξημερώσει. Ο ένας μαστός της ανέτειλε απ’ το σεντόνι. Άνάσκελη ανοιγοκλείνοντας τη παλάμη˙ έπιαζε, ζύγιαζε, δοκίμαζε τον ήλιο κι αυτός σαν άλλος ΠΟΙΗΤΗΣ-ΑΘΛΗΤΗΣ περίμενε τον χρησμό
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιώργος Ανωγειάτης // Παράξενος αταβισμός Ωχ, ξεχάστηκα. Πήγε κιόλας τρεις παρά τέταρτο. Τρεις σκολνάς, αγαπούλα. Μια στιγμή, να γράψω το χαρτί εξόδου, μήνυμα δεν θέλω να στείλω, δεν χρειάζεται να δώσω αναφορά για
ΠερισσότεραΤου Ιωάννη Ζουμπιάδη // * Το δηλητηριώδες μισό Στα δύσκολα πάντα έφευγες από προσώπου γης εξαφανιζόσουν σύννεφο γινόσουν και με τα υπόλοιπα έσμιγες. Γινόσουν το εγώ σου και όχι το εμείς μας και έτσι όχι μόνος,
Περισσότερα
