Fractal

Υπουργός νύχτας

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

«Υπουργός νύχτας», Γιώργος Σκαμπαρδώνης, εκδ. Πατάκη

 

Οι περιπτώσεις που ο κορυφαίος σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας στη μικρή φόρμα δοκιμάζεται με τις ανάγκες ενός μυθιστορήματος είναι λιγοστές. Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης μια στο τόσο ξεφεύγει από τις συλλογές διηγημάτων και προσθέτει στον κατάλογο των δημιουργιών του ένα μυθιστόρημα. Όπως συνέβη με την περίπτωση του ‘’Υπουργού νύχτας’’ (εκδόσεις Πατάκη). Ο Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος και συγγραφέας αυτή τη φορά δεν βαδίζει στα χνάρια του εξαιρετικά πετυχημένου προηγούμενου εγχειρήματος του που είχε να κάνει με τις μέρες της δολοφονίας του Λαμπράκη. Καταθέτει μια πιο σουρεαλιστική εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας πατώντας πάνω σε ένα ακραίο σενάριο: Ένας εθισμένος τζογαδόρος και ιδιοκτήτης γραφείου κηδειών καταλήγει να γίνει αρχικά ‘’υπουργός’’ μιας παράνομης οργάνωσης και στη συνέχεια να εκλεγεί βουλευτής και να πάρει για λίγο θέση ‘’κανονικού’’ υπουργού.

Η ίδια ιδέα στα χέρια ενός λιγότερου ικανού συγγραφέα θα κινδύνευε να υποβιβαστεί στο επίπεδο της γραφικότητας και οι σουρεαλιστικοί χαρακτήρες να μετατραπούν σε θλιβερές καρικατούρες. Ο Σκαμπαρδώνης καταφέρνει να παρουσιάσει με την ίδια ‘’σεναριακή’’ υποδομή ένα μυθιστόρημα που εύκολα μπορεί κάποιος να το διαβάσει και ως ηθογραφία της σύγχρονης Ελλάδας και ως μοντέρνο παραμύθι ή σαν ένα μυθιστόρημα γεμάτο από μπλακ χιούμορ και σκηνές που θα ταίριαζαν σε Αμερικάνικη κωμωδία. Ο Σκαμπαρδώνης βουτάει στη ζωή των καζίνο, των…. νεκροθαφτών, της μαφιόζικης ζωής και δεν παραλείπει με αρκετά εύστοχο τρόπο να καταθέσει και ουκ ολίγα πολιτικής υφής σχόλια. Αν συνυπολογίσει κάποιος ότι η γραφή του, παρότι μιλάμε για μυθιστόρημα, παραμένει το ίδιο κοφτή, γρήγορη και στέρεη ταυτόχρονα, στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν στα διηγήματα, τότε ο Υπουργός Νύχτας εύκολα μπορεί να μπει στις άξιες αναφοράς (και ανάγνωσης) δουλειές του.

 

Γιώργος Σκαμπαρδώνης

 

Προφανώς και αν κάποιος δεν είναι εξοικειωμένος με τη γραφή και το στιλ του, την υποδόρια ‘’ειρωνεία’’ και τους λούμπεν χαρακτήρες –με ανάλογου ύφους και ευρηματικότητας διαλόγους- ενδεχόμενα να εκπλαγεί δυσάρεστα. Για τους υπόλοιπους που έχουν διαβάσει περισσότερα από ένα βιβλία του Σκαρμπαδώνη νομίζω ότι δεν υφίσταται ιδιαίτερο πρόβλημα προσέγγισης. Συνολικά, μια μεστή και ολοκληρωμένη δουλειά στην οποία το μοναδικό παράταιρο που βρήκα ήταν η άνευ ορίου απαρίθμηση τίτλων προϊόντων, καταστημάτων, ετικετών ρούχων και παπουτσιών κλπ. Προσωπικά, γράφοντας για το βιβλίο, η ατέρμονη σχεδόν παράθεση όλων αυτών δεν μου πρόσφερε κάτι ιδιαίτερο στην αναγνωστική απόλαυση του υπόλοιπου βιβλίου και δεν μπόρεσα να βγάλω ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα για τη χρησιμότητα τους. Αλλά, πάλι, αυτό είναι μια καθαρά προσωπική προσέγγιση που ενδεχόμενα οποιονδήποτε άλλο διάβασε το συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να μην τον παραξένεψε ή τον ξένισε στο ελάχιστο.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top