Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση: “Ξωθιά του δάσους”
12/11/2019, 9:36 μμ

Ποίηση: “Ξωθιά του δάσους”

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γεωργίου // *

 

 

 

 

 

Ξωθιά του δάσους

 

Πάντα, όταν σ’ έβλεπα να χορεύεις ανάλαφρα

πάνω στα φύλλα των δέντρων

θυμόμουνα τις νεράιδες των παραμυθιών

που μου ‘λεγε η γιαγιά μου πριν κοιμηθώ

κρυστάλλινες γλώσσες ανέμων

λυγερά καμώματα άρρυθμων πνοών

κρούουν τις θύρες των ματιών σου

μέσα στο δάσος γλυκός ανασασμός

της απλωμένης ξεγνοιασιάς

της ακοίμητης ευαισθησίας

της ξέπλεκης λευτεριάς

κυνήγημα φοβισμένων δορκάδων

σε δαγκωμένα χείλη εύγευστων φρούτων

οπλές ατίθασων αλόγων δονούν την γη

με την κίνηση αχαλίνωτης ορμής

στην χλόη περήφανος καλπασμός

βαρέων σημάντρων ταλαντευόμενων

ανάμεσα σε δυο λόφους άνοιξης

σμήνη πουλιών σε χορδές κίτρινων φύλλων

ξύλινων τετραδίων καθώς κυλούσε

μελωδικό άκουσμα ποταμού ανάμεσό τους

πιάνοντας με το ράμφος τους

ένα κλωναράκι νότες ανθισμένες

κι έτρεχες ανάερα γυμνή Άρτεμη

πάνω στο σουραύλι του Πανός

γάργαρη μέσα στα ξυπόλητα βάτα

που χάιδευαν άγρια τα δυο σου στήθη

κάτω από την σκιερή βελανιδιά του Δία

χιτώνας θωπείας καλλίγραμμων γοφών

εφηβικά εσχηματισμένων μαστών

ρωμαλέα μορφοποιημένων μηρών

με το χνουδωτό φύσημα του αγέρα

στους μίσχους θροϊσμάτων λυγαριάς

βρέχοντας την άγουρη όψη

πολύκλωνης μυρμηγκοφωλιάς

στο ξέφωτο των νερών της επιθυμίας

γρικούσες εσύ μόνη την φωνή

των φρέσκων καρπών

στα δροσάτα χέρια των δέντρων

του πυκνόφυλλου σκοτεινού δάσους.

 

 

 

*Ο Κωνσταντίνος Γεωργίου γεννήθηκε το 1976 στο Αγρίνιο. Το 1998 αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ζει στο Αγρίνιο και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Μέση εκπαίδευση. Είναι εραστής και θεράπων του ποιητικού λόγου.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top