Αμείλικτη Φύση
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
Jane Harper «Η ξηρασία», Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 424
Inde Book Awands-Βιβλίο της Χρονιάς 2017, Βραβείο Βιβλίου της Χρονιάς για την Αυστραλία 2017, Βραβείο Ned Kelly Καλύτερης Πρώτης Εμφάνισης 2017… Κι όμως δεν είναι τα βραβεία.
Δεν είναι και το ότι ήταν το πρώτο της, θα μπορούσε να είναι και το μοναδικό της, μια ζωή δηλαδή να έγραφε και να υπέγραφε το ίδιο. Κι όμως όλα μοιάζουν να ξεκινούν από το τέλος και τετελεσμένα. Η Αυστραλία βιώνει τη χειρότερη ξηρασία εδώ κι έναν αιώνα, και στη μικρή πόλη της Κιβάρα έχει να βρέξει δύο ολόκληρα χρόνια. Οι εντάσεις που υποβόσκουν στην κοινότητα γίνονται αφόρητες όταν τρία μέλη της οικογένειας Χάντλερ βρίσκονται νεκρά. Όλοι θεωρούν ότι ο αρχηγός της οικογένειας Χάντλερ, ο Λιουκ, αυτοκτόνησε αφού σκότωσε τη σύζυγο και τον εξάχρονο γιο του. Ο αστυνομικός Άρον Φαλκ επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του καλύτερου φίλου των παιδικών του χρόνων και, παρά τη θέλησή του, αναγκάζεται να συμμετάσχει στην έρευνα. Καθώς τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και η καχυποψία απλώνεται στην πόλη, ο Φαλκ υποχρεώνεται να έρθει αντιμέτωπος με μυστικά από το δικό του παρελθόν που αναδύονται στην επιφάνεια όταν αμφισβητεί την αλήθεια για το έγκλημα του φίλου του.
Όλα όσα έχουν συμβεί είναι απτά και είναι αυτά και θα είχαν τελειώσει εκεί αν η συγγραφέας δεν σκεφτόταν να γυρίσει τον συγγραφικό της χρόνο, αντίστροφα. Καταφέρνοντας έτσι να υπογράψει το μπεστ σέλλερ της εποχής, κατορθώνοντας να κάνει το βιβλίο της ζωής της και αποδεικνύοντας ότι όλα ελλοχεύουν στο παρελθόν, και ότι ο χαρακτήρας είναι μοίρα μας.
Jane Harper
Έτσι η γεννημένη στο Μάντσεστερ, Jane Harper που μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αυστραλία όταν ήταν οκτώ χρόνων και έζησε έξι χρόνια στη Βικτόρια, παίρνοντας και την αυστραλιανή υπηκοότητα, επέστρεψε στη Μ. Βρετανία στην εφηβεία της, όπου σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, και στη συνέχεια δούλεψε ως δημοσιογράφος για αρκετά χρόνια, το 2008 ξαναγύρισε στην Αυστραλία, όπου και πάλι εργάστηκε στα μίντια, με τον αστυνομικό Άρον Φαλκ και βιβλίο «Η ξηρασία» μοιάζει να έκανε την τύχη μας και εμείς να διαβάζουμε το βιβλίο της χρονιάς που έχει απ’ όλα: στέρεα και σταθερά παλιά υλικά, καλούς και πρωτότυπους έρμαιο των παθών χαρακτήρες, παλιά κρυμμένα μυστικά και οικογενειακές παλιές θαμμένες ιστορίες. Αλλά το παρελθόν και το ποτάμι, εκδικείται.
Δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Ο μητράδελφος”
Γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης // «Να κοιτάς την δουλειά σου και τίποτε άλλο», είπε ο πατέρας στον δεκαπεντάχρονο. «Να υπομένεις την εχθρότητα», ο ιερέας εμήνυσε. «Απέκτησε γνώση όση μπορείς, η γνώση ακριβά πουλιέται», ο καθηγητής εκήρυττε, και όλοι
Περισσότερα -
Διήγημα: “Σκιά”
Του Γιώργου Μελιόπουλου // * Σκιά Εκεί, πάλι στην άκρη του ματιού μου, να με ειρωνεύεται. Εμφανίζεται τις ώρες τις οριακές, όταν ξυπνάει ή όταν κοιμάται ο κόσμος, μαζί μ’ εμένα, στο λυκόφως της συνείδησης.
Περισσότερα -
Thanh-Vân Tôn-Thât – Δρόμοι του Ανόι
Μετάφραση: Babak Sadeq Khanjani // Η Thanh-Vân Tôn-Thât είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης, όπου διδάσκει γαλλική λογοτεχνία του 19ου και 20ου αιώνα. Έχει γράψει άρθρα και μελέτες για τον Προυστ, την Ντυράς και τον Φλωμπέρ, καθώς
Περισσότερα -
✔ Αφιέρωμα: ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ – Φθινόπωρο 2016 / Α’
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // 30 καινούργια βιβλία [ελληνική και ξένη πεζογραφία, ιστορικό και αστυνομικό μυθιστόρημα, δοκίμιο… και έπεται συνέχεια κάθε εβδομάδα, επειδή το βιβλίο σε κάθε δύσκολη εποχή και αντιστέκεται και αντέχει – κι εμείς μαζί του]
Περισσότερα -
«Η Αλιρρόη μπορεί να είναι ο καθένας από μας»
Γράφει η Μερόπη Βλάχου // * Γιώργος Δελιόπουλος «Αλιρρόη», εκδ. ΑΩ Αρχικά, θα ήθελα να εξομολογηθώ την αμηχανία και την επιφυλακτικότητα που νιώθω συχνά απέναντι σ’ αυτό που λέμε ερμηνεία, ανάλυση ενός ποιητικού έργου. Είναι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Φεγγάρι που δέχεται επιθέσεις.”
Του Χρήστου Δημούλα // * Φεγγάρι που δέχεται επιθέσεις. Ξωτικό της νύχτας που περνάς από τούτο το λιμάνι που όλο τριγυρνάς σε στεφάνωσαν οι γλάροι, τα ψάρια σε παντρέψαν έρημη ζωή σου προίκισαν, τη νιότη σου
Περισσότερα -
✔ Νέες εκδόσεις: Μυθιστόρημα ούτως ή άλλως
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Ευγενία Φακίνου «Νυχτερινή ακρόαση», εκδ. Καστανιώτη, σελ. 208 Ένα χωριό, όπου οι παππούδες μεταδίδουν στα εγγόνια τους τη μελαγχολία και τη θλίψη. Η Φεοδώρα με φι, που μεγαλώνει με αλήτικα ζώα.
Περισσότερα
