Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Μακάριος ο άνθρωπος που είδε το πιο πολύ νερό στη ζωή του»
01/06/2021, 11:58 μμ

«Μακάριος ο άνθρωπος που είδε το πιο πολύ νερό στη ζωή του»

Του Γιώργου Ι. Παναγιωτάκη // *

 

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης, «Βιετνάμ. Η γη των ατελείωτων ορυζώνων». Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα

 

Με τη συμβουλή αυτή, που ο Νίκος Καζαντζάκης αποδίδει σε κάποιον Αιγύπτιο σοφό, φαίνεται να συμμαχεί και ο γνωστός και δραστήριος γιατρός,   Γιώργος Σχορετσανίτης. Ίσως διερωτάται ο αναγνώστης ή όποιος τον γνωρίζει, πώς συμβαίνει σε λίγο χρονικό διάστημα να μπορεί να γράφει τόσα βιβλία, που μέσα τους περιέχουν ταξιδιωτικές εντυπώσεις, εποικοδομητικούς προβληματισμούς και δικαιολογημένες απορίες. Η απάντηση είναι απλή. Τα βιβλία που γράφει είναι τα κοιτάσματα των γνώσεών του, τα οποία κατά καιρούς ανηφορίζουν, ψάχνοντας το φως της δημοσιότητας. Και τα βιβλία αυτά δεν καλύπτουν απλά τις ταξιδιωτικές του ανησυχίες, τις οποίες ξέρει πού τις κατευθύνει, χωρίς να γίνεται ποτέ κουραστικός. Με την ίδια ευχέρεια με την οποία αναπτύσσει τα ιατρικά ενδιαφέροντα ενός λαού που επισκέπτεται, θα καταγράψει την αυτοπυρπόληση ενός μοναχού καταπιεσμένου από κάποιο καθεστώς, αλλά και την ιστορία του περιληπτικά, καθώς και τις απόψεις ενός άλλου που δεν στέκεται επικριτικά απέναντι στον πόλεμο, όταν λέει: «Η ανθρώπινη αγάπη δεν γνωρίζει καλύτερη αγκαλιά ή πιο καρποφόρες συνέπειες απ’ ό,τι ο νικητής και ο ηττημένος στο πεδίο της μάχης».

Το πλούσιο θεματολογικό περιεχόμενο του βιβλίου αυτού του Γιώργου Σχορετσανίτη περικλείεται σ’ ένα βιβλίο 314 σελίδων με είκοσι εννέα  επίκαιρα θέματα με τον τίτλο «Βιετνάμ. Η γη των ατελείωτων ορυζώνων». Μέσα από τα κεφάλαια του βιβλίου καταφαίνεται η ερευνητική ματιά του συγγραφέα αλλά και η γλωσσική ομοιομορφία και λογοτεχνική αρτιότητα που καλύπτουν τα πάντα ενδιαφέροντα θέματά του. Και τα θέματα αυτά περιλαμβάνουν τα στοιχεία εκείνα τα οποία, ψηλαφίζοντάς τα, σε βοηθούν να γνωρίσεις έναν λαό, την ιστορία του, τις παραδόσεις του, τα προβλήματα, τις ανησυχίες του και τις ευχάριστες απολαύσεις της ζωής του. Ακόμα στην περίπτωση του Γιώργου  Σχορετσανίτη, ο κανόνας «ου δύναταί τις δυσίν κυρίοις δουλεύειν», ανατρέπεται και ανισχυροποιείται. Το πρώτο το υπολογίζουμε. Το δεύτερο το διαπιστώνουμε από τον μεγάλο αριθμό βιβλίων που έχει γράψει και από το πλήθος των επίκαιρων άρθρων που κατά καιρούς δημοσιεύει σε περιοδικά και εφημερίδες.  Ο   Γιώργος  Σχορετσανίτης αποτελεί άξιο προς μίμηση παράδειγμα. Θα ήταν παράλειψη, ωστόσο,  να μην αναφερθεί κανείς στην καλλιτεχνική ευαισθησία και τυπογραφική αρτιότητα των εκδόσεων Οδός Πανός, στην Αθήνα.

 

 

 

Απόσπασμα από το βιβλίο

«…. Κοιτάζω  από το παράθυρο ψηλά του ξενοδοχείου προς τα κάτω στο δρόμο, πάνω στις έγχρωμες στέγες των σπιτιών και των πολυκατοικιών και πιο πέρα μακρυά στον καθαρό ορίζοντα σε μια προσπάθεια βίαιης προσαρμογής του αμφιβληστροειδούς και μάλλον ανέλπιστης, επί του παρόντος, του βιολογικού ωρολογίου μου. Φαίνεται σίγουρα ότι δεν έχει βρέξει εδώ και πολλές μέρες στην πόλη, η υγρασία είναι λιγοστή στην ατμόσφαιρα κι η ορατότητα ικανοποιητική παρά το γεγονός ότι ακόμα θέλει κάμποσο φως, που βρίσκεται καθ’ οδόν από τον Ειρηνικό εδώ δίπλα, για να ξημερώσει. Καλημέρα στο Ανόϊ λοιπόν, την πρωτεύουσα του Βιετνάμ και τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της επιμήκους από γεωγραφικής άποψης χώρας! Ο πληθυσμός της, το έτος 2009, εκτιμάτο σε δυόμισι εκατομμύρια για την αστική περιοχή και σχεδόν στα επτά εκατομμύρια για τη μητροπολιτική περιφέρεια. Από το 1010 μέχρι το 1802, ήταν το σημαντικότερο πολιτικό κέντρο του Βιετνάμ. Επισκιαζόταν από την Χουέ, πρωτεύουσας του Βιετνάμ κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Nguyen, αλλά όμως το Ανόϊ ήταν η πρωτεύουσα της Γαλλικής Ινδοκίνας το διάστημα 1902-1954. Από το 1954 έως το 1976, ήταν η πρωτεύουσα του Βορείου Βιετνάμ. Η πόλη βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Κόκκινου Ποταμού, 1.760 χιλιόμετρα (1.090 μίλια) βόρεια της Χο Τσι Μινχ….».

 

Γιώργος Νικ. Σχορετσανίτης

 

 

* Ο Γιώργος Ι. Παναγιωτάκης είναι Συγγραφέας-Ιστορικός ερευνητής

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top