Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ιστορίες καθημερινής τρέλας
25/05/2022, 9:36 πμ

Ιστορίες καθημερινής τρέλας

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

Νόρα Πυλόρωφ «Το ξεχορτάριασμα», εκδόσεις Εντευκτηρίου

 

Η Νόρα Πυλόρωφ επανέρχεται στον χώρο της μικρής φόρμας μέσα από τη συλλογή διηγημάτων Το ξεχορτάριασμα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εντευκτηρίου, γνωστές όπως και το ομώνυμο λογοτεχνικό περιοδικό για την καλαισθησία και την ποιότητά τους, δίνοντας στη συγγραφέα τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να ξετυλίξει τις μικρές ιστορίες της ― χωρίς σαφή σε μια πρώτη σκέψη θεματολογία. Άλλωστε κάποιες από τις ιστορίες είχαν δημοσιευτεί κατά το παρελθόν στην έντυπη έκδοση του περιοδικού.

Με μια δεύτερη πιο προσεκτική και εστιασμένη ματιά ο θεματολογικός άξονας στον οποίο βασίζεται η Νόρα Πυλόρωφ εδράζεται σε δύο στέρεες βάσεις, στον χώρο του νομού Θεσσαλονίκης, γεωγραφικά, και στη νοσταλγία.

Οι ιστορίες παρουσιάζονται μέσα από τον καμβά της σύγχρονης ζωής, αναλύοντας προβλήματα της καθημερινότητας. Μέσα όμως από την ανώδυνη ―όπως διαφαίνεται― σχεδόν επιδερμική, ανάλαφρη μερικές φορές, ροή του κειμένου, ο αναγνώστης ανακαλύπτει ―του αποκαλύπτεται για να είμαι περισσότερο ακριβής― η αθέατη σε πρώτη ανάγνωση πλευρά των πραγμάτων. Συναισθήματα όπως αυτά της εγκατάλειψης, της λύπης, του θυμού, έρχονται να υπενθυμίσουν πως η ζωή πέρα και πάνω από όλα είναι μια θάλασσα με τις μπουνάτσες της και τις τρικυμίες της.

Πέρα όμως από τις ιστορίες της καθημερινής ζωής, ή αλλιώς τις ιστορίες καθημερινής τρέλας, η συγγραφέας με την εξαιρετική πένα που διαθέτει μάς ταξιδεύει σε μια άλλη αλαργινή εποχή, τότε όπου όλα ήταν ή έστω έμοιαζαν περισσότερο αθώα. Διαθέτοντας την απαραίτητη λογοτεχνικότητα, καταθέτει ―μέσω της μυθοπλασίας ασφαλώς― κομμάτια ψυχής, εμπειρίες που μοιάζει η ίδια να τις έχει βιώσει. Αληθινές ή όχι, με ψήγματα αλήθειας ή με περίσσια επινόηση, είναι σαφές πως κερδίζει το στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτό της, αλλά και με τον αναγνώστη.

 

Νόρα Πυλόρωφ

 

Οι αγαπημένες μου μικρές ιστορίες είναι εκείνες οι οποίες αναφέρονται στο παρελθόν. Όχι πως οι άλλες υστερούν. Είναι ίσως εκείνη η γλυκύτητα που ένιωσα διαβάζοντάς τες. Η κρυφή, σχεδόν ηδονοβλεπτική ματιά, της οποίας η δυνατότητα δόθηκε από το ύφος των κειμένων. Η ταύτισή μου με τα πάθη και τις αγωνίες των ηρώων που έπλασε η Νόρα Πυλόρωφ.

Δεν θα αναφερθώ στις ιστορίες. Θα ήταν άδικο για τη συλλογή να αποκαλύψω την υπόθεσή τους. Είναι προτιμότερο να τις αφήσω να ταξιδέψουν μαζί σας, ελπίζοντας να σας δώσουν τα ίδια ή παραπλήσια συναισθήματα με αυτά που με κατέκλυσαν κλείνοντας την τελευταία σελίδα του διηγήματος Το ξεχορτάριασμα, από όπου πήρε και η συλλογή τον γενικό της τίτλο.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top