Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το γενεαλογικό δέντρο των τελευταίων μεγάλων κυνηγών
28/07/2020, 7:05 μμ

Το γενεαλογικό δέντρο των τελευταίων μεγάλων κυνηγών

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

«Το τελευταίο κυνήγι», Jean Kristof Grange, Μετάφραση: Τίνα Πλυτά, εκδ. Καλέντης, σελ. 392

 

«Οι πληροφορίες επιβεβαίωναν τη βαθιά του πεποίθηση: ο άνθρωπος που είχε σκοτώσει τον Γιούργκεν δεν ήταν ακτιβιστής που εναντιώνεται στο κυνήγι’ ήταν, αντίθετα, ένας μεγάλος κυνηγός».

Σε όλα τα βιβλία του γάλλου συγγραφέα Ζαν Κριστόφ Γκρανζέ «Τα λάθη του χθες είναι οι εφιάλτες του σήμερα». Οι ήρωές του επανεφεύροντας διαρκώς εαυτόν, είναι χωρομέτρες και χρονομέτρες του αίματος. Ωστόσο δυο πράγματα δεν ξεχνά ποτέ ο συγγραφέας: το ότι υπήρξε ρεπόρτερ, γι’ αυτό και σε κάθε βιβλίο του έχει προηγηθεί εξαντλητική θεματική έρευνα, στο τελευταίο βιβλίο του όσον αφορά το κυνήγι, τα κυνηγόσκυλα και τους κυνηγούς, και το να είναι ιδιαίτερα ευρηματικός όσον αφορά τους δολοφόνους του: Οι φόνοι τους εντελώς θεατρικοί, είναι κομμάτι μιας ενιαίας ή επαναλαμβανόμενης τελετουργίας. Στο «Ελέησόν με» ήταν το τι απέγιναν οι ναζί όταν εξέπνευσε ο ναζισμός, και δολοφόνοι υπήρξαν οι αθωότεροι όλων με ένα φονικό όπλο που είναι μεγάλο κρίμα να σας το πω. Στο «Καϊκέν» εισέβαλε ένας ολόκληρος πολιτισμός. Ο αλλόκοτος και παθιασμένος πολιτισμός της Ιαπωνίας στην καρδιά της Ευρώπης αλλά με όλα του τα φονικά κομφόρ: ειδικά μαχαίρια, ερωτικά πάθη, χαρακίρι στο αντικείμενο του πόθου και με σημερινό θύτη το χθεσινό θύμα. Στον «Ταξιδιώτη δίχως αποσκευές» τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τελετουργία των φόνων έχει η ελληνική μυθολογία. Ο δολοφόνος φαίνεται να σκοτώνει και να πεθαίνει την ίδια στιγμή, να μεταμορφώνεται ως οι δικοί μας αρχαίοι θεοί, πότε σε χρυσή βροχή και πότε στο εντελώς αντίθετό τους. Στα «Πορφυρά ποτάμια», «Ο δολοφόνος σκηνοθετούσε τα εγκλήματά του, ώστε να εντοπίζει κανείς το είδωλο του σώματος πριν από το πραγματικό σώμα». Στη «Γη των νεκρών» οι τελετουργικοί φόνοι αφορούν στριπτιζέζ, η έρευνα έχει γίνει για τον σαδομαζοχισμό, τα εγκλήματα αποτελούν αφ’ εαυτού τους ένα έργο τέχνης και πρόκειται, επίσης, για υπόθεση αίματος. Το ζήτημα της ταυτότητας και της Τέχνης ως μέσο εγκλήματος είναι πρωταρχικής σημασία στο έργο του Γκρανζέ.

Υπόθεση αίματος και ζήτημα ταυτότητας είναι «Το τελευταίο κυνήγι». Ο Πιερ Νιεμάν (γνωστός μας από τα «Πορφυρά Ποτάμια») μαζί με τη νεαρή συνεργάτιδά του, Ιβανά Μπογκντανοβίτς, φτάνουν στον Μέλανα Δρυμό για να διαλευκάνουν μια δολοφονία. Το θύμα, που βρέθηκε αποκεφαλισμένο στο δάσος, ανήκει σε μια παλιά αριστοκρατική οικογένεια της Γερμανίας, ήταν νέος, πάμπλουτος και φανατικός κυνηγός. Η έρευνα των γάλλων αστυνομικών αναδεύει θρύλους της περιοχής, τα σημάδια που έχει αφήσει στη Γερμανία το ναζιστικό παρελθόν, καλοκρυμμένα μυστικά της οικογένειας, τις αυστηρές τελετουργίες των μοναχικών κυνηγών. Στο φόντο, άγρια σκυλιά, εκκεντρικοί επιστήμονες, συμμορίες μηχανόβιων. Κι ένα ολόκληρο δάσος άβατο στους κοινούς θνητούς, αποκλειστική ευθύνη και κληρονομιά της οικογένειας.

 

Ζαν Κριστόφ Γκρανζέ

 

Ο Πιέρ Νιεμάν, αναλαμβάνει να προστατεύσει την Λάουρα, το σχεδόν alter ego του Γιούργκεν, αδελφή του σχεδόν δίδυμη. Διακινδυνεύοντας ξανά και ξανά την ίδια του τη ζωή. Ωστόσο ο Γκρανζέ για ακόμα μια φορά θα μας κάνει να νοιώσουμε εκείνη την τεράστια έκπληξη: ναι, ο δολοφόνος θα είναι εκείνος που δεν σου πάει ο νους, η ιστορία θα έχει ιστορικές βάσεις και ρίζες, το ναζιστικό παρελθόν είναι εδώ ωσεί παρόν και Τα λάθη του χθες είναι οι εφιάλτες του σήμερα. Οι ήρωές του επανεφεύρουν και πάλι εαυτόν, χωρομέτρες και χρονομέτρες του αίματος.

Κάθε μεγάλη οικογένεια είναι η χώρα ολόκληρη: με απαράβατους όρους, καλοκρυμμένα μυστικά, επαναλαμβανόμενα μοτίβα θανάτων, τα γενεολογικά δέντρα δε ενίοτε περιλαμβάνουν γνήσια και νόθα κλαδιά, ωστόσο έχουν μάθει οι μεγάλες αυτές οικογένειες και αυτοκαθάρονται. Αλλά ως συνήθως ο ανθρώπινος παράγων κάποτε ανατρέπει τα πάντα.

Από τα πιο έξυπνα, εφευρετικά, ατμοσφαιρικά και γοητευτικά βιβλία του συγγραφέα. Με μεγάλη δημοσιογραφική και ιστορική έρευνα. Για μια ακόμα φορά ο Γκρανζέ γράφει, διαβασμένος καλά. Κεντρική ιδέα του μυθιστορήματος: Το γενεαλογικό δέντρο των τελευταίων μεγάλων κυνηγών.

 

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top