Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Πολλά τα θετικά στοιχεία…
21/07/2020, 6:57 μμ

Πολλά τα θετικά στοιχεία…

Γράφει ο Τάσος Αγγελίδης Γκέντζος //

 

Αλεξάντρια Μαρτζάνο – Λέσνεβιτς «Το στοιχείο ενός σώματος», Μετάφραση: Πηνελόπη Τριαδά, εκδ. Ωκεανός, σελ. 560

 

Πολλά θα μπορούσε να καταθέσει κανείς δημόσια για αυτό το ωραίο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις «Ωκεανός».

Θα προσπαθήσω να είναι λακωνικός, έτσι ώστε να «καθίσει» πιο εύκολα η σκέψη σας πάνω σε αυτά που θα σας παραθέσω.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναγράφεται: «Αυτό το πρωτοποριακό, συγκλονιστικό έργο, που χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί, δείχνει ότι ο νόμος είναι πιο προσωπικός από όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε – και η αλήθεια πιο περίπλοκη, και ισχυρή, από όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ».

Προσυπογράφω το παραπάνω!

Το βιβλίο προσφέρει απλόχερα αφορμές για σκέψη…

Περίπλοκη η αφήγηση του με παράλληλη αναζήτηση γεγονότων, αιτιών, ερμηνείας πράξεων. Μας δίδεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία εγκιβωτισμένη σε μιαν άλλη. Μια δίκη για τον φόνο ενός εξάχρονου αγοριού γεννά την ανάγκη σε μια νεαρή δικηγόρο να έρθει για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με το δικό της μυστικό, με το μυστικό της οικογένειάς της. Θα νιώσει πως βρίσκοντας απαντήσεις για αυτή την ιστορία φόνου – παιδοφιλίας θα βρει απαντήσεις και για τη δική της περίπτωση.

Η ταύτιση;

Τα μυστικά…

Αυτά που λέμε σε λίγους, σε έναν ή σε κανέναν!

Ο φόνος ενός εξάχρονου αγοριού από έναν παιδόφιλο νεαρό άνδρα αποτελεί την αρχή της αφήγησης μια βιωματικής εμπειρίας, αποτελεί την έναρξη μιας διερεύνησης φόνου, απωλειών και πράξεων παιδοφιλίας.

Κι η συνέχεια πλούσια…

Πρόσωπα που στο μυαλό της αφηγήτριας ταυτίζονται, πράξεις που λόγω της ταύτισης ερμηνεύονται, συσχετισμοί έξυπνοι που αποτελούν το εφαλτήριο της έρευνας και της συγγραφής.

Μια εσωτερική ανάγκη…

Ο Ρίκι, ο παππούς της αφηγήτριας, η μητέρα του δολοφονημένου παιδιού, ο πατέρας της αφηγήτριας, η μητέρα του Ρίκι… πρωταγωνιστούν.

Τα μυστικά πίσω από ένα έγκλημα, τα μυστικά μιας οικογένειας!

Ερωτήσεις στα πλαίσια της μίας και της άλλης ιστορίας, ερωτήσεις που αρκετές φορές δεν απαντώνται, δε θα μάθουμε ποτέ γιατί κάποιος έκανε ή είπε κάτι, γιατί κάποιος κράτησε κάτι μυστικό, τι ήξερε και δεν το αποκάλυψε;

Γιατί δεν το αποκάλυψε;

Ερωτήσεις που η αφηγήτρια – συγγραφέας μπορεί μόνο να υποθέσει, ερωτήσεις μέσα από τις οποίες καλείται ο αναγνώστης να ενεργοποιηθεί, να σκεφτεί, να απαντήσει. Πράξεις που ο αναγνώστης καλείται να συμπληρώσει, ενέργειες που θα θελήσει να ερμηνεύσει, ξεφεύγοντας από το πλαίσιο του συγκεκριμένου βιβλίου, με βάση τα βιώματα και τις θέσεις του.

 

Αλεξάντρια Μαρτζάνο – Λέσνεβιτς

 

Το μυθιστόρημα αυτό δεν αποτελεί μια απλή σκιαγράφηση της ζωής του Ρίκι, αλλά αποτελεί μία αξιοπρόσεχτη και σε βάθος έρευνα, μια προσπάθεια κατανόησης των πράξεών του.

Ποια γεγονότα τον οδήγησαν από την παιδοφιλία στη δολοφονία;

Αποτελεί ανάγκη κατανόησης και απελευθέρωσης για την αφηγήτρια, παρουσίαση – αποτύπωση της πορείας της μέσω της σεξουαλικής βίας, του φόβου, της ανορεξίας.

Η βία και η διαχείριση απωλειών ξεπερνούν το βιβλίο.

Ο νόμος και η απόδοση του δικαίου κυριαρχούν, αποτελούν στόχο… όμως ταυτόχρονα κυρώνονται και ακυρώνονται.

Πώς η νεαρή δικηγόρος από υπέρμαχος της κατάργησης της θανατικής ποινής εξελίχθηκε σε υπέρμαχο της επιβολής της;

Η αλήθεια είναι αυταπόδεικτη – δεν αμφισβητείται ή εξαρτάται από την προσέγγιση;

Τα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής έρευνας και συζήτησης… δίχως παρωπίδες!

Μπορούν να συζητηθούν στα σχολεία μας τις ώρες των μαθημάτων της Φιλοσοφίας, του Δικαίου και της Έκθεσης!

Η αφήγηση περνά από το ένα πλαίσιο στο άλλο, ο χώρος και ο χρόνος εναλλάσσονται – δημιουργείται η ένταση που η αφηγήτρια βιώνει και μεταγγίζει επιτυχώς στον αναγνώστη. Η καταγραφή των πηγών, η ενσωμάτωση τμημάτων της εξέτασης στη δίκη και η αναλυτική περιγραφή γεγονότων και πράξεων, -ακόμα κι όταν χρειάζεται η συγγραφέας να προσαρμόσει την αφήγηση στις ανάγκες της συγγραφής ενός βιβλίου- γεννούν στον αναγνώστη την αίσθηση της αντικειμενικότητας, μιας αντικειμενικότητας που εμφανώς δένει με την υποκειμενικότητα του προσωπικού βιώματος.

Πολύτιμη η αντικειμενικότητα!

Ευφορία!

Το πρώτο αφηγηματικό πρόσωπο κυριαρχεί στο «δυνατό» κείμενο πετυχαίνοντας την επικοινωνία με τον αναγνώστη. Είναι εκεί μαζί της, την ακολουθεί σε κάθε χωρόχρονο, σε κάθε ταξίδι – διερεύνηση.

Κάποιες φορές του δίνει άμεσα τις απαντήσεις που περιμένει, κάποιες άλλες τον αφήνει με ερωτηματικά και εντείνει περισσότερο το ενδιαφέρον του.

Τα δικά μου θαυμαστικά για το βιβλίο… πολλά!

Πάρα πολλά!

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top