Fractal

Ο συγγραφέας και μας γνωρίζει και μας αγαπά

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

Μετίν Αρντιτί «Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο», Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Πατάκη

 

Τρεις μοναχικές ψυχές συναντιούνται στο μυθιστόρημα Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο του Μετίν Αρντιτί, από τις εκδόσεις Πατάκη (μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη).  Διαδραματίζεται στο φανταστικό Γλαρονήσι.

Ο Έλιοτ, Ελληνοαμερικανός, συνταξιούχος αρχιτέκτονας, τραγικός πατέρας και εξ αυτού μόνιμος κάτοικος του νησιού. Η Μαριώ, διαζευγμένη, γέννημα-θρέμμα του Γλαρονησίου, αλιέας και μητέρα του Γιάννη. Ο Γιάννης ένα παιδί που κινείται στο φάσμα του αυτισμού και μετράει την τάξη ή την αταξία του κόσμου βασιζόμενο στους αριθμούς.

Εκείνο που παραξενεύει, ξενίζει αλλά κι εν μέρει εντυπωσιάζει είναι η ευρύτητα γνώσης της ελληνικής κοινωνίας του Τούρκου συγγραφέα Μετίν Αρντιτί, ο οποίος μοιάζει να μας έχει διαβάσει, σκιαγραφήσει, κατανοήσει μέχρι σχεδόν το μεδούλι της ύπαρξής μας.

Η ιστορία αναφέρεται στην Ελλάδα της κρίσης και στο δίλλημα σχεδόν όλων των σύγχρονων κοινωνιών. Ανάπτυξη του πνεύματος ή της ύλης. Εν προκειμένω οι κάτοικοι του Γλαρονησίου θα δεχθούν την κατασκευή μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας όπου θα αλλοιώσει το φυσικό περιβάλλον αλλά θα γεμίσει τις τσέπες τους; Ή, από την άλλη, θα δεχθούν το σχέδιο του Έλιοτ ―όραμα της τεθνεώσης κόρης― για την ανάπτυξη μιας φιλοσοφικής σχολής η οποία θα διευρύνει το πνεύμα, αλλά θα αφήσει λίγα φλουριά στο νησί;

Ο μύθος αναπτύσσεται σε πολλαπλά επίπεδα. Οι δευτερεύοντες ήρωες ξεδιπλώνουν άλλες μικρότερες ιστορίες. Είναι ιστορίες διαπλοκής, είναι ιστορίες παραίτησης, είναι ιστορίες μεγάλων προσδοκιών, είναι ιστορίες μεγάλων απογοητεύσεων, είναι ιστορίες κρυφών- κοινωνικά απαγορευμένων ερώτων. Από τα γραφεία των Βρυξελλών μέχρι τα γραφεία των Ελλήνων υπουργών. Από τα σαλόνια των μεγάλων αμερικανικών εκδοτικών οίκων μέχρι την ταπεινή κάμαρα του Έλιοτ στο νησί. Από τα κεντρικά θέματα των εφημερίδων μέχρι το κρατικό κανάλι τηλεόρασης. Από το νησί μέχρι τα ξενοδοχεία υποδοχής των ερωτικών μεταναστών.

Η γραφή του Μετίν Αρντιτί είναι απλή, χωρίς να είναι απλοϊκή, σάμπως να σε παίρνει από το χέρι, χαλαρά  με ένα σχεδόν πατρικό ή μητρικό τρόπο για να σε κατευθύνει με ασφάλεια στους διαδρόμους ―φωτεινούς ή σκοτεινούς― του μύθου.

Μέσα από τις λέξεις διαφαίνεται η αγάπη του συγγραφέα  για την χώρα. Υπάρχει η ελπίδα για όλους και για όλα. Κι αυτό το αισιόδοξο μήνυμα είναι από μόνο του σημαντικό.

 

Μετίν Αρντιτί

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top