Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το τέλος της αθωότητας
14/09/2021, 11:06 μμ

Το τέλος της αθωότητας

Γράφει η Μαρία Λιάκου //

 

John Fante «Το όργιο», Μια παιδική νουβέλα, Τίτλος πρωτοτύπου: The Orgy, από τη συλλογή West of Rome, Μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις ΔΩΜΑ

 

Η νουβέλα ως λογοτεχνικό είδος βρισκόταν ανάμεσα στο διήγημα και στο μυθιστόρημα. Λειτούργησε ως γέφυρα ανάμεσα στην σύντομη και στην εκτεταμένη αφήγηση και ο διάλογος για το τι είναι νουβέλα ακόμα και σήμερα εγείρει συζητήσεις. Γιατί προφανώς δεν είναι η έκταση του κειμένου (ο αριθμός των λέξεων) που την χαρακτηρίζει αλλά έχει και άλλα βασικά χαρακτηριστικά. Αρκετοί συγγραφείς γοητεύτηκαν από αυτό το είδος και έχουμε ευτυχώς σημαντικά βιβλία και στο είδος αυτό.

Το νέο βιβλίο των εκδόσεων Δώμα έρχεται να προστεθεί στα νέα ενδιαφέροντα βιβλία που κυκλοφορούν και οι αναγνώστες επιλέγουν. Γιατί υπάρχουν βιβλία που όσο περνάει ο χρόνος από την ανάγνωσή τους εξακολουθούν να μας αποκαλύπτουν ολοένα  και περισσότερα στοιχεία από την φάση της πρώτης ανάγνωσης.

Τα έντεκα κεφάλαια του βιβλίου αυτού, διαβάζονται εύκολα και κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Υπάρχουν σημεία που του δίδουν την ευκαιρία για μια αναπνοή και αναδύεται η χάρη της γραφής του συγγραφέα.

Τον συγγραφέα John Fante γνωρίσαμε από τις ίδιες εκδόσεις με το βιβλίο του Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ, Μια πατρική νουβέλα, Τίτλος πρωτοτύπου: My dog Stupid, από τη συλλογή West of Rome-Μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου: Κολοράντο, μέσα της δεκαετίας του ’20. Ο σύζυγος και οικογενειάρχης τριών παιδιών Νικ Στεφανίνι (χτίστης) θα αποκτήσει κατά τύχη τον τίτλο ιδιοκτησίας ενός ορυχείου που αποκαλείται «Κίτρινη κοιλιά».

Το ορυχείο του το παραχώρησε ο Φούριας, ένας εργάτης και μανιώδης επενδυτής μετοχών. Ο Νικ Στεφανί θα συνεταιριστεί με τον Φρανκ Γκαλιάνο, ώστε να αποκτήσουν χρυσό. Ο Φρανκ είναι άθεος και η σύζυγος του Νικ Στεφανί δεν βλέπει με καλό μάτι αυτήν την συνεργασία. Ο δεκάχρονος γιος του Νικ αφηγείται το χριστιανικό κλίμα κάτω από το οποίο ζει ο ίδιος και η οικογένεια του. Στην διαδρομή προς την ενηλικίωση του όμως μια μέρα ανεβαίνει στο ορυχείο και εκεί τον περιμένει μια έκπληξη…

Ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο καλείται να βρει τις πτυχώσεις και το βάθος του βιβλίου σαν να είναι σε ένα ορυχείο ανάγνωσης εάν δεν θέλει απλώς να κάνει μια επιφανειακή ανάγνωση. Χρειάζεται να έχει αναγνωστικά εργαλεία για να βρει το  χιούμορ, την ειρωνεία και το πάθος. Το κείμενο δεν προκαλεί το θρησκευτικό συναίσθημα ακόμα και όταν η πρώτη φράση του βιβλίου ξεκινά με «Τον έλεγαν Φρανκ Γκαλιάνο και δεν πίστευε στον Θεό».

 

John Fante

 

Η πλοκή εξαιρετική και χωρίς διδακτισμό. Η παιδική ταυτότητα εικονογραφείται στην εποχή που αναφέρεται το βιβλίο. Ο αναγνώστης μένει στο τέλος με ένα αινιγματικό χαμόγελο και αναπολεί δικές του αναμνήσεις που του έδωσαν το τέλος της δικής του αθωότητας.

Σίγουρα ήσουν άλλος αναγνώστης πριν το διαβάσεις και άλλος μετά. Γιατί σαν το κρασί ζυμώνονται σκέψεις και συναισθήματα  και μετά που δεν έχουν σχέση με την αποδοχή ή όχι της πλοκής αλλά με την δική σου προσωπική μύηση στην ανάγνωση.

Ο John Fante (1909-1983), γιος Ιταλών μεταναστών, γεννήθηκε στο Ντένβερ του Κολοράντο και έζησε στην Καλιφόρνια. Σ’ όλα του τα λογοτεχνικά έργα, δεν κάνει άλλο παρά να αφηγείται την ιστορία της ζωής του και της οικογένειάς του. Πολύ νέος γνώρισε τη δόξα, ιδίως με το μυθιστόρημα Ask The Dust (Ρώτα τη σκόνη, Μεταίχμιο), αλλά πέρασε τη ζωή του στο ημίφως, χαμένος στο Χόλυγουντ ως σεναριογράφος. Μετά το θάνατό του, αναγνωρίστηκε ως γίγαντας της αμερικάνικης λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, πλάι στον Χέμινγουεϊ, τον Φώκνερ και τον Στάινμπεκ.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top