Στο ξέφωτο του κειμενικού λαβυρίνθου
Γράφει ο Σπύρος Παύλου // *
Αχιλλέας Κυριακίδης «Το μουσείο των τύψεων», εκδ. Πατάκη, σελ. 148
Η αφομοίωση του έργου ενός συγγραφέα, στην προκειμένη περίπτωση του Borges, που θα δίνει διέξοδο στη θεματική αφηγηματική στρατηγική και θα απελευθερώνει την έμπνευση, είναι το ζητούμενο του αφηγηματικού σύμπαντος του βιβλίου «Το μουσείο των τύψεων». Δεν είναι φυσικά πρωτόγνωρη η ανίχνευση λογοτεχνικού υλικού στο έργο άλλων συγγραφέων, ειδικά όταν μιλάμε για τον κ.Κυριακίδη, ούτε φυσικά περιοριστικό το εύρημα να συνομιλείς αφηγηματικά μ’έναν συγγραφέα. Αναγκαία όμως προϋπόθεση είναι να υπάρχει η ευφυΐα και η ικανότητα να διαχειριστεί ο συγγραφέας αυτόν τον παιγνιώδη διάλογο ώστε να μας δώσει ένα κείμενο που θα είναι αυτοτελές και θα ανανεώνει την αφηγηματική εμπειρία. Να παίρνει τις αποστάσεις του και να δημιουργεί μια αυτόνομη μυθοπλασία στο χώρο της λογοτεχνίας.
Είναι λοιπόν η κομψότητα της γραφής, το απρόβλεπτο και αιφνιδιαστικό πετάρισμα της έμπνευσης, το ευφυές λαμπύρισμα της αφηγηματικής διαύγειας, η έκλαμψη του απρόβλεπτου και απροσδόκητου, η ακριβολογία της έκφρασης, η ευεργετική ίχνευση και συνομιλία με τον Άλλον, αυτός ο «προσωπαγής γρίφος» της συγγραφικής ματαιότητας που κάνει τον κ.Κυριακίδη να ελπίζει ότι θα βγει από την ιδιότυπη κόλαση της ομηρίας, από την καταγωγική μήτρα των εκφραστικών αναζητήσεων και θα οδηγηθεί στο ξέφωτο του κειμενικού λαβυρίνθου, ονειρευόμενος(;) ότι ο Άλλος θα παραχωρήσει τη θέση του(επιτέλους!) μετά τη συμβολική δολοφονία του, δια της γραφής (διαγραφής πήγα να γράψω), ώστε ο συγγραφικός του κόσμος να απαλλαγεί από το βάρος της παρουσίας του. Απαλλαγμένος από το βάρος των αφηγηματικών αντανακλάσεων του λογοτεχνικού καθρέφτη, θα οδηγηθεί στη εκφραστική ανεξιθρησκεία πιστεύοντας στη συγγραφική κάθαρση.
Αχιλλέας Κυριακίδης
Ο κ. Κυριακίδης δεν αναδεικνύει την αφηγηματική του ευρύτητα και γλωσσική ευρεσιτεχνία του σ’αυτά τα διηγήματα, γιατί το βλέμμα του είναι στραμμένο στη θεματολογία του. Αυτό είναι που θέλει να ξορκίσει, κι όχι η επιμονή και αφοσίωσή στη γλωσσική έκφραση, που όλα αυτά τα χρόνια έχει καλλιεργήσει επαξίως με γλωσσική επιμέλεια και αφηγηματική αυτάρκεια, ενεργοποιώντας, όσο περνούν τα χρόνια, την πυκνότητα, την ακρίβεια και λιτότητα της γλωσσικής ωριμότητας. Ο κάθε συγγραφέας έχει τις προτεραιότητές του, και η σύζευξη θέματος και εκφραστικής απόδοσης θα ήταν η ιδανική κατάληξη των προσπαθειών του, αλλά ο θεματικός πυρήνας των διηγημάτων του βιβλίου «Το βιβλίο των τύψεων και άλλα διηγήματα» δεν προσφέρονται για να την ανάδειξη της αποδεδειγμένης αφηγηματικής ικανότητας του κ.Κυριακίδη.
* Ο Σπύρος Παύλου ζει κι εργάζεται στη Ρόδο. Έχει δημοσιεύσει πριν πολλά-πολλά χρόνια, στο περιοδικό «Δένδρο» και «Επίπεδο». Τώρα την εποχή των ηλεκτρονικών περιοδικών δημοσίευσε στα περιοδικά «Πλανόδιον», «Fractal», «Frear», «Staxtes», «Dimart», «Θράκα». Διατηρεί το μπλοκ «Άνθρωπος Χωρίς Ιδιότητες» από το 2007. https://spirospv.blogspot.com
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ένα ποίημα: “Μην αυτοκτονήσεις!”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * “Μην αυτοκτονήσεις!” Μην αυτοκτονήσεις, στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Μην αυτοκτονήσεις, ακόμα και αν δεν έχεις δουλειά. Μην αυτοκτονήσεις, για κανέναν δεν αξίζει. Μην αυτοκτονήσεις, ο τροχός γυρίζει. Ξυπνάς
Περισσότερα -
Ακαδημαϊκή γραφή και ελληνική εκπαίδευση
Γράφει ο Τάσος Μιχαηλίδης // * Η υψηλή εξειδίκευση ως κοινωνική επένδυση Η αξιοπιστία και η καινοτομία του επιστημονικού έργου αποτελεί δείκτη πολιτισμικής και οικονομικής προόδου μιας κοινωνίας και σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την ποιότητα της παιδείας
Περισσότερα -
✔ Τεύκρος Μιχαηλίδης: «Χωρίς τα έργα του Αρχιμήδη και του Απολλώνιου δεν θα μπορούσε να υπάρξει το αρχιτεκτονικό θαύμα της Αγίας Σοφίας»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Δεν ξέρω αν όλα είναι μαθηματικά. Δεν ξέρω δηλαδή αν, όπως υποστηρίζουν οι Πλατωνιστές, υπάρχει κάπου ένας ιδανικός, άφθαρτος και απρόσιτος κόσμος μαθηματικών ιδεών κι εμείς – φθαρτοί, ατελείς πρόσκαιροι άνθρωποι – το
Περισσότερα -
Διήγημα: “Όλα για τον πατέρα μου”
Γράφει ο Κώστας Τερζανίδης // * Όλα για τον πατέρα μου «Δεν το πιστεύω! Πάλι αυτός εδώ; Μα τι θέλει τέλος πάντων; Δεν καταλαβαίνει ότι με κάνει ρεζίλι σε όλη την τάξη;» Ο Διονύσης ήταν
Περισσότερα -
✔ Φωτεινή Τσαλίκογλου: «Αναζητώ κάτι που συνεχώς μου διαφεύγει»
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Η ανησυχία, η περιέργεια για τα άγνωστα πράγματα γύρω μου και μέσα μου με έσπρωχναν από παλιά να γράφω ιστορίες για να εξημερώνω το άγνωστο». Αποκαλύπτει στο Liberal η συγγραφέας, ψυχολόγος και πανεπιστημιακός
Περισσότερα -
3 Ιανουαρίου – Τζον Ρόναλντ Ρόιελ Τόλκιν
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Τζον Ρόναλντ Ρόιελ Τόλκιν [Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν], γεννημένος σαν σήμερα το 1892, ήταν εξέχων και διαπρεπής Άγγλος φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής και ακαδημαϊκός, σήμερα ιδιαίτερα γνωστός ως ο συγγραφέας των ακόλουθων έργων φανταστικής λογοτεχνίας:
Περισσότερα -
✔ Τριαντάφυλλη Πολίτη: «Για μένα κάθε ιστορία είναι μία διαδικασία αναζήτησης και έρευνας, σαν να λύνω κάποιο μυστήριο. Ένας συνδυασμός ντέντεκτιβ και αρχαιολόγου που αναζητά ανάμεσα στη σκόνη τον θησαυρό του»
Συνέντευξη στον Ιωσήφ Αρνέ // Τι κρύβει άραγε το κυνήγι της ευτυχίας; Πώς είναι να είσαι μετανάστης; Φοβάσαι περισσότερο τη μοναξιά ή μια σχέση εξάρτησης; Βρέθηκες ποτέ σε παρόμοιο δίλημμα; Πόσο εύκολο είναι να ζει κανείς με θέα το
Περισσότερα
