Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Τα εγκλήματα των εποχών, νούμερο 2
21/06/2022, 11:01 μμ

Τα εγκλήματα των εποχών, νούμερο 2

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Anders de la Motte «Το έγκλημα του φθινοπώρου», Μετάφραση: Ξενοφών Παγκαλιάς, εκδόσεις Κέδρος, σελ. 576

 

Η επίσημη ονομασία της τετραλογίας του Anders de la Motte είναι η «τετραλογία του Σκόνε» αφού ασχολείται με τέσσερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν  στην ευρύτερη περιοχής της επαρχίας που βρίσκεται στη νότια Σουηδία. Στην πραγματικότητα όμως είναι η τετραλογία των εποχικών εγκλημάτων αφού το κάθε ένα συμβαίνει σε διαφορετική εποχή του χρόνου. Κάπως έτσι λοιπόν κυκλοφόρησε στα Ελληνικά το δεύτερο μέρος της σειράς με τον τίτλο «Το έγκλημα του φθινοπώρου» από τις εκδόσεις Κέδρος που άρχισαν και θα ολοκληρώσουν τη σειρά.
Στο τέλος του καλοκαιριού του 1990, μια παρέα πέντε φίλων κατασκηνώνουν δίπλα σε μια λίμνη. Έχουν αποφοιτήσει από το λύκειο και γνωρίζοντας ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που βρίσκονται όλοι μαζί, αποφασίζουν να διασκεδάσουν με αλκοόλ, μουσική και βραδινό κολύμπι. Όμως, το επόμενο πρωί το πτώμα ενός από την πεντάδα βρίσκεται να επιπλέει στη λίμνη. Ο θάνατός του αποδίδεται σε πτώση από βράχο, αποτέλεσμα μέθης, και χαρακτηρίζεται από την αστυνομία ως ένα τραγικό ατύχημα.
Είκοσι εφτά χρόνια αργότερα, το 2017, η Άνα Βέσπερ, αστυνομικός του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Στοκχόλμης, καταφτάνει με την έφηβη κόρη της στην περιοχή, προκειμένου να αντικαταστήσει τον αρχηγό του αστυνομικού σώματος που έχει μόλις συνταξιοδοτηθεί. Η μετακόμισή τους στην εξοχή σηματοδοτεί μια καινούρια αρχή στη ζωή τους μετά τον θάνατο του πρώην συζύγου της και πατέρα της κόρης της, ένα νέο ξεκίνημα που η Άνα ελπίζει ότι θα συσφίξει τους δεσμούς με την κόρη της. Ελάχιστα μετά την άφιξη της στη μικρή πόλη μαθαίνει την τραγική ιστορία του 1990 και γνωρίζει τους περισσότερους από τους εμπλεκόμενους που συνεχίζουν σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα να ασχολούνται με την ιστορία ή να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις όποιες επιδράσεις είχε στις ζωές τους.
Η μητέρα του νεαρού που έχασε τη ζωή του προτρέπει έμμεσα την Άνα να ερευνήσει εκ νέου την παλιά υπόθεση, αφού είναι πεπεισμένη ότι ο θάνατος του παιδιού της δεν ήταν ατύχημα αλλά δολοφονία. Από την άλλη, ο πρώην αρχηγός του τμήματος -και πατέρας ενός άλλου μέλους της παλιάς παρέας- την προειδοποιεί πως αυτό δεν θα ήταν και τόσο καλή ιδέα. Η Άνα όμως έχει ταυτόχρονα να διαχειριστεί και τα προσωπικά της προβλήματα. Η σχέση με την κόρη της είναι συνεχώς τεταμένη και πίσω στη Στοκχόλμη έχει αφήσει μια άλλη ανοιχτή έρευνα που την ενδιαφέρει προσωπικά. Η υπόθεση του 1990 ανοίγει εκ νέου όταν ανακαλύπτεται το πτώμα ενός άντρα,  ο οποίος είχε βρεθεί για λίγο στην παρέα των νεαρών εκείνη τη νύχτα του 1990 και έτσι η Άνα σε πείσμα ουσιαστικά της τοπικής κοινωνίας που βρίσκει τρόπους να της βάζει εμπόδια αποφασίζει να ξαναρχίσει την έρευνα.

 

Άντερς ντε λα Μοτ

 

Ο Anders de la Motte κινείται θεματολογικά ουσιαστικά πάνω στις ίδιες ακριβώς ράγες του πρώτου βιβλίου της τετραλογίας. Ένα ξεχασμένο και βαθιά χαμένο στο παρελθόν γεγονός και η εκ νέου προσπάθεια ερμηνείας και εξιχνίασης του πολλά χρόνια αργότερα. Το βιβλίο στη διαδρομή ακολουθεί απαρέγκλιτα σχεδόν όλα τα στοιχεία του αντίστοιχου πρώτου με μοναδικές διαφορές στη θεματολογία, στη φύση του εγκλήματος (το πρώτο βιβλίο είχε να κάνει με την εξαφάνιση ενός παιδιού) και φυσικά τα πρόσωπα. Υπάρχει δράση, ανατροπές στο επίπεδο της έρευνας που ούτως ή άλλως έχει να κάνει με ένα αυστηρά μικρό αριθμητικά πυρήνα αλλά και μπόλικη ψυχολογία που δημιουργεί ατμόσφαιρα θρίλερ. Ο χειρισμός της έρευνας γίνεται με πολύ σωστό τρόπο αφού πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές παγίδες για τον συγγραφέα. Ο περιορισμός των υπόπτων σε ένα μικρό κύκλο θέλει τον ανάλογο χειρισμό για να μείνει ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τυχόν λύσεις που θέλουν την ανάμειξη άλλων προσώπων αποτελούν την εύκολη οδό για τον συγγραφέα αλλά επίσης θέλουν τον κατάλληλο χειρισμό που δεν είναι πρακτικά καθόλου εύκολος. Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι αληθοφανείς και έχουν την κατάλληλη ανάλυση και εμβάθυνση και η έλλειψη ενός κινήτρου για τον πιθανό δολοφόνο αποτελεί ενδεχόμενα και το μεγαλύτερο εμπόδιο για τον αναγνώστη να μαντέψει το φινάλε. Γενικά μια ενδιαφέρουσα δεύτερη αυτοτελής συνέχεια της τετραλογίας με ένα στοίχημα πλέον για όσους διάβασαν τα συγκεκριμένα βιβλία: Αν ο ντε λα Μότε θα κατορθώσει να κρατήσει στο ίδιο επίπεδο το ενδιαφέρον και τη θεματολογία και στα δύο επόμενα.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top