Για έναν άλλο τρόπο ζωής
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Ελένη Πριοβόλου, «Το δέντρο με τις φωλιές», μυθιστόρημα, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα Οκτώβριος 2022, σελ. 196.
Η τρυφερότητα στον μέγιστο βαθμό. Αν δεν είχε κάποιες σκληρές σκέψεις για τις σχέσεις μεταξύ αταίριαστων αδελφών και για την απομυθοποιητική βία των πολιτικών παραγόντων και κομματαρχών, θα έλεγα πως είναι υπόδειγμα εφηβικής λογοτεχνίας. Γιατί όμως δεν πρέπει να μαθαίνουν οι έφηβοι και να πληροφορούνται για τις σκοτεινές όψεις και πτυχές τής πραγματικότητας;
Η Ελένη Πριοβόλου, πολυβραβευμένη και πολυταξιδεμένη στα βρεγμένα μάτια των αναγνωστών, έχει την τύχη (και το προνόμιο) να απολαμβάνει εν ζωή τούς καρπούς των κόπων της.
Προπαγανδίζει εγγράφως (κι εντύπως) ένα οικολογικό πρότυπο ζωής, χορτοφαγικό, με ισορροπία και σεβασμό στη Φύση, ειδικά στα έμψυχα όντα που υφίστανται την βία κακοποιητικών ανθρώπων.
Στην βιβλιογραφία της, στην κατηγορία «Μυθιστορήματα για μεγάλους» συμπεριλαμβάνονται και «Τα χάρτινα πουλιά», μυθιστόρημα, 2001.
Αυτή η αγνότητα κι η αφοπλιστική αθωότητα ξεχειλίζουν μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου. Η πρωτοπρόσωπη αφηγήτρια δεν αντέχει τις αρνητικές ενέργειες κι είναι έτοιμη να πληρώσει το τίμημα τής Ελευθερίας (το δικό της και των άλλων – όσων περισσότερο μπορεί – κι όταν δεν μπορεί κοιτάει να τους φιλέψει, να τους απαλύνει τον πόνο τους).
Η ιδιόλεκτός της είναι προφανώς και σαφώς επηρεασμένη από την ντοπιολαλιά τού Μεσολογγιού, απ’ όπου κατάγεται.
Θεωρεί υποχρέωσή της να ευχαριστήσει «από καρδιάς τον βιολόγο ερευνητή Γρηγόρη Τσούνη για τις πληροφορίες γύρω από τον μαγικό κόσμο των πουλιών» (σελ. 8).
Αυτό προδίδει και την επιστημονική μέθοδό της. Προηγουμένως ερευνά συστηματικά πριν προβεί στην λογοτεχνική σύνθεση ιδεών, συνταγών και μοτίβων αναγνωρισμένων στην μέχρι τώρα επιτυχημένη πορεία της.
Η συγγραφική της μανιέρα είναι προφανής: ακολουθεί τον πλατύ δρόμο που άνοιξε η Ευγενία Φακίνου και άλλες ομότεχνες (καθώς και ομότεχνοί της, όπως ο Διονύσης Λεϊμονής) που κινήθηκαν ως ελαστικά εκκρεμή ανάμεσα στην εφηβεία και στην ωριμότητα.
Η ελλειψοειδής πορεία τού διαφορετικού δεν είναι διόλου ελλειπτική ή αποκλίνουσα παρά μόνον φαινομενικώς. Μεγάλο μάθημα δια τους απλοϊκώς σκεπτομένους.
Στο ιδεολογικό επίπεδο η ζωή παρομοιάζεται με θέατρο μαριονέτας κι ο θεός με αόρατο κουκλοπαίχτη (σελ. 18), ενώ οι νάρκισσοι, περιζήτητοι στις λαϊκές αγορές είναι σύμβολο με πολλές (αντιθετικές) αναγνώσεις.
Ελένη Πριοβόλου
Φράσεις εκπληκτικές που μπορούν να απομονωθούν και να λειτουργήσουν σαν γνωμικά, όπως: «Τον θάνατο όμως τον φοβάμαι, γιατί είναι ερημικός. Μοιάζει με την ερημιά που έχει συχνά η ψυχή μου» (σελ. 19).
Ιδιωματισμοί όπως εκείνο το «ταχιά» (που σημαίνει γρήγορα) στη σελίδα 30.
Διακειμενικές αναφορές (όπως στο Βιβλίο τού τσαγιού γραμμένο το 1906 από τον Ιάπωνα συγγραφέα Οκάκουρα Κακούζο).
Το μελοδραματικό στοιχείο είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτού του είδους τής μυθοπλασίας κι ένας καθοριστικός παράγοντας τής δημοφιλίας του, αν και όχι ο μοναδικός βεβαίως, αφού η προσεκτική δομή, η επιμελημένη έκφραση, τα καλολογικά στοιχεία, η μακροσκοπική ρυθμολογία δείχνουν μια ιδιαίτερα έμπειρη και δεινή εργάτρια μέλισσα τού λόγου.
* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Προσωπικά βιώματα με φιλοσοφική έκφανση»
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Άννα Λύμπουρα Παπαιωάννου «Το πράσινο ψυγείο και άλλες ιστορίες εσωτερικού χώρου», εκδόσεις αφή Το πρώτο βιβλίο της Άννα Λύμπουρα Παπαιωάννου με τίτλο: «Το πράσινο ψυγείο και άλλες ιστορίες εσωτερικού χώρου», από
Περισσότερα -
«Η ιστορία της Μυρσίνης και όλης της γενιάς της»
Γράφει η Ελένη Πριοβόλου // * Αλεξάνδρα Μητσιάλη: «Οι μέρες που δακρύζουν», Εκδ. Πατάκη Δεν είναι μόνο το χρονικό της μεγάλης εξέγερσης των νέων εκείνης της γενιάς που πραγματεύεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου της, η
Περισσότερα -
Παραμύθια γεμάτα σοφία, αλήθειες και μηνύματα
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Ο φόβος δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος της ζωής. Ούτε η μοναξιά αντέχεται και ας μεγαλώνεις μέσα σε… παλάτια. Το να δεχτείς πάλι τον εαυτό σου όπως πραγματικά είσαι, είναι μια… οικογενειακή
Περισσότερα -
Το διάβασμα ως μεγαλείο πνεύματος, ως ομορφιά ζωής!
Του Νίκου Τσούλια // * Το διάβασμα είναι… Ο πιο περίεργος τόπος, που δεν κατανοείς κατά πόσο είναι αυθύπαρκτος ή είναι δική σου επινόηση. Κάνεις μια συζήτηση, στην οποία δεν ξέρεις πώς ακριβώς συμμετέχεις και με ποιον
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Ο νεροχύτης”
Της Βίκυς Κατσαρού // * Τακ-τακ-τακ ακούω χοντρές σταγόνες να πέφτουν στον νεροχύτη, τακ-τακ-τακ πάλλονται οι φλέβες στα μηνίγγια μου έτσι ξαπλωμένη στο πλάι, το αριστερό αυτί μου να αφουγκράζεται τον αντίλαλο των σκέψεών μου στο μαξιλάρι,
Περισσότερα -
☆ 65ο Φεστιβάλ Φιλίππων. 2/7 – 30/8/2022 | 6 γαλάζια μολύβια για τη Σμύρνη
Επιμέλεια: Παύλος Λεμοντζής // Φέτος το Φεστιβάλ Φιλίππων είναι αφιερωμένο στα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Διαλέγει για τίτλο του τα έξι γαλάζια μολύβια του Κοσμά Πολίτη, αυτά που «χάλασε» γράφοντας σε συνέχειες στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» την
Περισσότερα -
Δέκα ποιήματα από τη συλλογή «Εκεί που ο κύκλος»
Της Ειρήνης Μπόμπολη // * Πού την πας την Ποίηση; Πού την πας την Ποίηση; Πού την οδηγείς; Σε ποια βρώμικα λερά σοκάκια; Σε ποιες πονηρές στοές, δίχως φως κι έξοδο κινδύνου; Πού την πας την Ποίηση;
Περισσότερα
