Μια μετα-αποκαλυπτική ιστορία για το παρ’ ολίγον τέλος της ανθρωπότητας λόγω ενός ιού
Της Χρυσάνθης Ιακώβου //
«Το άβατο. Η ματωμένη γη» του Αλέξανδρου Καψοκόλη, Εκδόσεις Βακχικόν 2020
Έχοντας πετύχει το τέλειο timing με την πανδημία, το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Καψοκόλη διαβάζεται με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς πρόκειται για μια μετα-αποκαλυπτική ιστορία για το παρ’ ολίγον τέλος της ανθρωπότητας λόγω ενός ιού.
Οι ηγέτες των πιο ισχυρών κρατών έρχονται σε συμφωνία να μειώσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό εξαπολύοντας ελεγχόμενα έναν θανατηφόρο ιό σε όλον τον κόσμο, ο οποίος όμως σύντομα θα ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Μια ομάδα ανθρώπων θα καταφύγει στο Άβατο (που δεν είναι άλλο από το λιμάνι της Βοστόνης) και εκεί θα προσπαθήσει να προφυλαχτεί. Οι κίνδυνοι όμως είναι τελικά περισσότεροι απ’ ό,τι φαινόταν στην αρχή.
Το «Άβατο» είναι βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα, όχι μόνο επειδή το θέμα του είναι ενδιαφέρον, αλλά και γιατί η αφήγηση προχωρά με απίστευτα γρήγορο ρυθμό, χωρίς να πλατειάζει ή να φλυαρεί. Δίνοντας τη μεγαλύτερη έμφαση στη δράση, η αίσθηση του βιβλίου είναι απόλυτα κινηματογραφική – θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία.
Πέρα από την κεντρική υπόθεση, ο συγγραφέας αφιερώνει τον απαιτούμενο χώρο για να αφηγηθεί τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων του: δύο στενοί φίλοι που θα αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση της δύσκολης κατάστασης, ένας έρωτας που γεννιέται αναπάντεχα και προκαλεί απίστευτες περιπέτειες, κοπέλες που θα αποχωριστούν τους γονείς τους με βίαιο τρόπο, πολιτικοί και στρατιωτικοί με αξιοπρόσεκτη σταδιοδρομία. Οι χαρακτήρες του «Άβατου» δεν είναι πάντα αυτό που φαίνονται. Άλλοι κρύβουν μυστικά, άλλοι παίρνουν αμφιλεγόμενες αποφάσεις, άλλοι προχωρούν σε αδικαιολόγητα σκληρές πράξεις.
Αλέξανδρος Καψοκόλης
Το βιβλίο του Αλέξανδρου Καψοκόλη είναι ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα. Έχει πολλή φαντασία, μεγάλη ακρίβεια στις περιγραφές, σκληρές σκηνές αλλά και συναίσθημα, ενδιαφέροντα πρόσωπα και ωραίες ανατροπές. Και αποτελεί ίσως και ένα σχόλιο για τη φύση και τα κίνητρα του ανθρώπου και για τη συμπεριφορά του όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με ακραίες καταστάσεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: «Μαρκαδορένια “Gracia”»
Γράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // Μαρκαδορένια “Gracia” Ιούλης στην πρωτεύουσα. Χάλκινα τα ουράνια. Πράσινα κι άγουρα βουνά με πυρκαγιέςσιρίτια. Αφρόντιστες ακρογιαλιές.Θαμπά χρυσά λιμάνια. Δρόμοισεμνοίκαι ήσυχοι. Αέρινα άδεια σπίτια. Ξερά παραθυρόφυλλα. Κλειστές λευκές
Περισσότερα -
Διήγημα: «Νυχτερινή παρενόχληση. Το αριστείο.»
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // Ένα από τα 12 βραβευθέντα του ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Στο μυαλό των διασήμων ντετέκτιβ e book «ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ.ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΙΟ.» Ξύπνησε μέσα στη νύχτα με την περίεργη αίσθηση ότι μέσα στο σπίτι
Περισσότερα -
Ο κουρέας των Χριστουγέννων… στα Παραμύθια του Σαββάτου!
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // «Ο κουρέας των Χριστουγέννων», Σταυρούλα Παγώνα, εικ: Βασίλης Γρίβας, εκδ. Ελληνοεκδοτική Τα Χριστούγεννα είναι απλά μια αφορμή να προσφέρουμε χαρά, αγάπη, στήριξη και αλληλεγγύη στους ανθρώπους. Ήταν μια φορά κι έναν
Περισσότερα -
Με 100 λέξεις / Κατοστάρι
Γράφει ο Δημήτρης Φύσσας // Νάντια Δαμιάνοβιτς, Θεολόγος Ψαραδέλλης «Μέσα – Έξω. Μνήμες Αντίστασης, Ρουτίνας και 17 Νοέμβρη». Έκδοση «Οσελότος», Αθήνα 2022. [Χρονικό- Μαρτυρία] Δεκαετία ΄60. Ένας νεαρός τροτσκιστής εργάτης μπαίνει στην αντίσταση μόλις γίνεται το
Περισσότερα -
«Δρομείς που βιάζονται να φτάσουν»
Γράφει η Τζούλια Γκανάσου // Στάθης Κουτσούνης: «στου κανενός τη χώρα», Εκδ. Μεταίχμιο «στου κανενός τη χώρα / ήδη τρεις μέρες ανεμίζει στο σχοινί» Ο Στάθης Κουτσούνης έχει σπουδάσει νομικά, φιλολογία και κλασική μουσική και έχει στο ενεργητικό
Περισσότερα -
Ποίημα: “Δύω”
Γράφει ο Δημήτριος Καρπέτης // Δύω Στην προσωρινή συνήθεια του χρόνου κολυμπώ γυμνός, κατεβαίνω στο βυθό απομεινάρια ονείρων αφημένα στο τέλμα του πυθμένα ξεχασμένα. Φυλλοροούν οι κανόνες της ζωής, οι χρησμοί των παθών καθόρισαν το
Περισσότερα -
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: Η κοινοτοπία της εξαθλίωσης
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Με αφορμή το καινούργιο βιβλίο του «Γυμνή Βασίλισσα: Έργα και Ημέρες του Οικονομικού Λόγου» (εκδ. Καστανιώτη) «Είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε και το ρίσκο του λάθους!» Με αυτή τη φράση στ’ αυτιά μου, θα φύγω
Περισσότερα
