Η Αμερική του Ντίνου Σιώτη
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *
Ντίνος Σιώτης, «Τετράδια Αμερικής», εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2023, σελ. 576
«Το Παλμ Μπιτς έγινε για να εκπληρώσει τις επιθυμίες και να ξεπλένει χειμωνιάτικες θλίψεις» (σελ. 287).
Φράσεις σαν γνωμικά. Απόσταγμα σοφίας. Λαϊκή θυμοσοφία ποιητικώς επεξεργασμένη.
Ο Ντίνος Σιώτης φιλοσοφεί χωρίς να ανήκει στον εσμό των δήθεν διανοουμένων.
Είναι αυθεντικός, γνήσιος, πολυγραφότατος, εκφραστικός και συμμετέχων στα κοινά.
Η στάση ζωής του είναι πολιτική, η λογοτεχνική του στόχευση κοινωνική.
«Ένας άλλος, ίσως ο σπουδαιότερος λόγος που κάνει το Σαν Φρανσίσκο κέντρο πρωτοπορίας τής τζαζ είναι ότι οι μουσικοί εδώ δεν συμβιβάζονται εύκολα για να βγάλουν πιο πολλά λεφτά. Αυτός ο αντικερδοσκοπισμός πολλών καλλιτεχνών έχει δώσει μια δυνατή σπρωξιά στη τζαζ, που ακόμη κρατάει…» (σελ. 503).
Ο δρόμος τής αφιλοκερδούς πολιτιστικής προσφοράς τού είναι οικείος. Ο νησιώτης από την Τήνο είναι συνεχιστής και φορέας μίας μακραίωνης Κυκλαδίτικης, Αιγαιοπελαγίτικης στάσης ζωής που βασίζεται στην ειρήνη, στη φιλότητα, στην ομόνοια…
ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΒΛΙΟ!!!! ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ, ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ για να εμπεδώσω τη μαγεία και να απορροφηθώ στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα μιας εποχής μυθικής (σημαντικής για τα διεθνή λογοτεχνικά και πνευματικά πράγματα), μιας εποχής που δεν είχα την ευκαιρία ή την τύχη να βιώσω. Είναι τόσο αποτελεσματική η δραματική προφορικότητα που νιώθεις σαν να ακούς τον διακεκριμένο συγγραφέα να σου απαγγέλει!!! ΣΠΑΝΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ!!!
Ο Ντίνος Σιώτης είναι κυρίως ποιητής, αλλά και δεινός αφηγητής, πολύπειρος δημοσιογράφος, βετεράνος στην έκδοση λογοτεχνικών περιοδικών, μα πάνω απ’ όλα είναι Άνθρωπος, μια διαρκώς παλλόμενη συνείδηση, με πολιτικές και κοινωνικές ευαισθησίες ασυνήθιστες στα νεοελληνικά μας Γράμματα.
Είναι ανιδιοτελής, υπεράνω συνήθων διαγκωνισμών και μικροτήτων παντός είδους, είναι ΧΟΡΤΑΤΟΣ κι ως εκ τούτου ελάχιστα αναχωρητικός (στο μέτρο τού ανθρωπίνως συγγνωστού). Είναι φιλόζωος, οικολόγος, ευαίσθητος σε θέματα Ελευθερίας, Ισονομίας, Ισότητας… κι αυτό τα λέει όλα.
Έτσι, μέσα από αυτό το ογκώδες και περιεκτικό σε πληροφορίες, δράσεις κι (απολύτως βιωμένα) αισθήματα αφήγημα, έχει την ευκαιρία ο επαρκής αναγνώστης, αλλά και ο ερευνητής να καταδυθεί στο Συλλογικό Ασυνείδητο όπως αυτό επηρέασε και διαμόρφωσε την Πανανθρώπινη Συνειδητότητα στο δεύτερο μισό του ταραγμένου αλλά και ελπιδοφόρου (τραυματικού) εικοστού αιώνα.
Οι πληγές δεν κρύβονται, επουλώνονται όμως από την χρονική απόσταση, όταν με δέος προσεγγίζουμε τα πάθη τής οικουμένης ως θείο δράμα, με τον απαραίτητον αριστοτελικόν «έλεον και φόβον» ως παράπλευρη ωφέλεια, ως εφαλτήριο ποιοτικών κβαντικών αλμάτων που θα (μας) οδηγήσουν στην καινούργια Αναγέννηση που θα εξασφαλίσει η καλή κ’ αγαθή χρήση τής Τεχνολογίας που υπόσχεται η καλπάζουσα Τέταρτη Ρομποτική Επανάσταση.
Κάτι τέτοιο οραματίστηκε ο χριστιανός Δανός φιλόσοφος Σόρεν Κίρκεγκααρντ στην εμβληματική «Έννοια τής Αγωνίας» (του, μας, όλων μας).
Το υπαρξιακό αδιέξοδο και τα φιλοσοφικά ερωτήματα δεν λύνονται φυσικά, απλώς η κάθε εποχή δίνει τις δικές της αρμόζουσες απαντήσεις.
Ντίνος Σιώτης
Η λογοτεχνική «γενιά τού 1970» στην οποία ανήκει – ευτυχώς – και την εκπροσωπεί επιτυχώς ο Ντίνος Σιώτης έδωσε ένα παγκόσμιο λάκτισμα στη λιμνάζουσα νεοελληνική λογοτεχνία, που μετά την «γενιά τού 1930» είχε βυθιστεί σε παραλογισμούς, σουρεαλισμούς και αδιέξοδες ομφαλοσκοπήσεις παντός είδους, όπως άλλωστε έγινε και μετά, στα χρόνια της παραισθητικής «Κοινωνίας τής Αφθονίας» (κατά Χέρμπερτ Μαρκούζε).
Όμως αυτό είναι άλλο θέμα, εκτός αφηγηματικής στοχεύσεως τού εν λόγω πονήματος, που διαβάζεται απνευστί ως μυθιστόρημα κι αυτός είναι μέγιστος έπαινος, επισύρων τίτλους τιμής που θα αποδοθούν κάποτε (ελπίζω με μηδενική χρονοκαθυστέρηση).
«Παρότι ήξερα ελάχιστα από καλά εστιατόρια και καλούς τρόπους, ήμουν προσεκτικός και συμπεριφέρθηκα αναλόγως» (σελ. 555).
ΈΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΥΣΗ στην κατηγορία ΔΟΚΙΜΙΟ-ΜΑΡΤΥΡΙΑ!!!
* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η σωσίβια λέμβος των τραγουδιών
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Περιπλανώμενος Δυστυχισμένος – Ιστορίες με τραγούδια”, Βάσος Ν. Πτωχόπουλλος, Εκδόσεις Κουκκίδα Το βιβλίο δεν γράφτηκε για να πω τον πόνο μου -είναι πολύ μεγάλος- ούτε για να βγάλω τα σώψυχά μου. Το έγραψα
Περισσότερα -
Μετάφραση | Τρία ποιήματα από τον Μάριο Λούτσι (Mario Luzi, 1914-2005)
Μετάφραση από τα Ιταλικά – Επίμετρο: Θεοδόσης Κοντάκης // Αίτηση ασύλου ενός ταξιδιώτη στο Βιτέρμπο [Richiesta d’asilo d’un Pellegrino aViterbo] Τι παραθύρια, τι κάμαρες γιορτινά στολισμένες ξανοίγεις στο φρέσκο τον αγέρα, στ’ απαλό
Περισσότερα -
Ανατέμνοντας το τέλος μιας σχέσης
Γράφει η Γεωργία Χάρδα // * Ερβέ Λε Τελιέ «Δένομαι πολύ εύκολα», Μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Opera Την αγαπάει, άραγε; Η τωρινή του κατάσταση παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα του έρωτα: επώδυνη ανυπομονησία, κοντή ανάσα, πίεση στο στήθος, σχεδόν
Περισσότερα -
✔ Ο ιστορικότροπος Σπύρος Ασδραχάς: Μικρό αφιέρωμα σ’ έναν μεγάλο στοχαστή
Του Τάκη Κατσιμάρδου // Για την απώλεια του Σπύρου Ασδραχά έγραψαν ήδη πολλοί. Θα γραφούν ακόμη περισσότερα στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Όπως συμβαίνει με τους μεγάλους ιστορικούς και ερευνητές, που σφραγίζουν την ελληνική ιστοριογραφία. Ο Ασδραχάς υπήρξε μια
Περισσότερα -
Μικρό αφήγημα: “Κι όμως, μας άξιζε το καλύτερο”
Από το «Στερητικό Ε» // Τελικά δεν χωρώ πουθενά. Θέλησες να μπω στη ζωή σου μα δεν είχες αφήσει καθόλου χώρο… Και που να σταθώ; Έστρωσες το χαλί το κόκκινο να περπατήσω όλη τη διαδρομή, μέχρι σ’ εσένα
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Της Ζωής Δικταίου // * Ελιά των Δελφών Φλογισμένες οι παπαρούνες λιτανεύοντας το αίμα των προγόνων, χορεύουν στη ρίζα σου, ελιά των Δελφών, δοσμένη και στα πέντε σκαλοπάτια του ήλιου, άφησέ με, να καρφιτσώσω
Περισσότερα -
Ο θρύλος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας
Του Νίκου Τσούλια // Την έχουμε αγαπήσει σαν αληθινό φάρο πολιτισμού και γνώσης, γιατί αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία πνευματικά δημιουργήματα της αρχαιότητας και του προνεωτερικού κόσμου. Την έχουμε λατρέψει σα να ήταν αυθεντικά ελληνική υπόθεση, ακριβώς γιατί
Περισσότερα
