Fractal

Αγάπη για περιπέτεια και σοφία

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Τζόναθαν Σουίφτ «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ», Μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ, εικονογράφηση: Νέστορας Ξουρής, εκδ. Διάπλαση, σελ. 144

 

Σε θελκτική διασκευή -απόδοση κειμένου της θεατρολόγου και συγγραφέως Μαρίας Σούμπερτ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση το βιβλίο «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ». O γνωστός Γκιούλιβερ με την γνωστή αγάπη για την περιπέτεια, την επιθυμία για ανακάλυψη νέων τόπων, ανθρώπων και πραγμάτων. Η λατρεία της περιπλάνησης τον οδηγεί διαρκώς σε απίθανα μονοπάτια. Σαν άλλος Οδυσσέας γνωρίζει διαφορετικά ήθη, νοοτροπίες, συνήθειες. Για τους μικρούς αναγνώστες είναι μια πρόκληση. Να δουν πού θα καταλήξει ο ταξιδευτής, τι άλλα θα επινοήσει, πώς θα αισθανθεί.

Σε πρώτο πρόσωπο ο ήρωας εξιστορεί τα παιδικά του χρόνια, την προσήλωσή του στα μαθήματα ναυσιπλοϊας, τον γάμο του με την υπομονετική γυναίκα του Μαίρη, το γάμο τους. Εξηγεί στην αρχή του βιβλίου πως έλειπε μακριά από την οικογένειά του έχοντας πάντα στο μυαλό του το επιχείρημα πως ταξιδεύει συνεχώς για να μην της λείψει τίποτα. Στα 35 του είχε αυξήσει την περιουσία του, είχε μάθει ξένες γλώσσες, είχε ταξιδέψει σε θάλασσες, γνωστές και άγνωστες. Στα 35 του επίσης είχε αποφασίσει να μην μπαρκάρει ξανά, αλλά πολλές φορές έκτοτε αθέτησε την απόφασή του. Ναυάγησε στις ακτές της Λιλλιπούτης, τον αιχμαλώτισαν, γνώρισε τον μεγάλο Αυτοκράτορα, μετά διασκέδασε στην αυλή του. Κι αυτό επειδή η μετρημένη του συμπεριφορά και η ευγένειά του έκαναν τους πάντες εκεί να τον εμπιστευτούν. Tα παιδιά άρχισαν να παίζουν κρυφτό στα μαλλιά του, ενώ οι ενήλικες ανέβαιναν πέντε -πέντε και χόρευαν στην παλάμη του. Είχε στο μεταξύ μάθει αρκετά καλά τη γλώσσα τους  και μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Μάλιστα, κι ο ίδιος ο Αυτοκράτορας του ζήτησε κάποια φορά τη βοήθειά του όταν βρέθηκε σε δύσκολη θέση.

Την αντάρα διαδέχεται η γαλήνη, διαφορετικοί λαοί, διαφορετικές συνήθειες, διαφορετική φιλοσοφία. Ο ήρωάς μας πάντα προσπαθεί να συντονίζεται  με τους «ξένους», ξεπερνώντας ακόμα και τον εαυτό του. Η κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα των περιοχών εμπλούτιζαν το μυαλό του πλάταιναν τους ορίζοντές του. Όταν οι Λιλιπούτιοι κάποια στιγμή θέλησαν να τον εξοντώσουν, βρήκε καταφύγιο στο Βασίλειο του Μπελφούσκου.

Η προσωπικότητα του φιλομαθή αυτού ήρωα, του ταξιδευτή συνοψίζεται ακριβώς σε αυτά τα λόγια που ο ίδιος λέει όταν πηγαίνει στη χώρα των γιγάντων [σελ.47]: «Είναι μεγάλη κατάρα να επιζητείς μόνιμα την περιπέτεια και τη δράση.[…] Άνεμοι και θύελλες καθόρισαν τη ζωή μου. Όσο φυσούσαν οι άνεμοι έξω στη θάλασσα δεν λυσσομανούσαν  στην ψυχή μου.»

      Μπλέκει με βασιλιάδες, πότε γίνεται μικρός, πότε μεγάλος, μας θυμίζει τον Οδυσσέα, τον αιώνιο ήρωα που περιπλανιέται χρόνια πολλά στις θάλασσες. Ο Γκιούλιβερ, διψά να μάθει, να γνωρίσει και δεν το κρύβει ούτε και από τους ανθρώπους που αγαπάει και τον θέλουν κοντά τους. Η αγάπη για την περιπέτεια, η σοφία και το χιούμορ του ήρωα, η σοφία του, η επιμονή και η αποφασιστικότητά του μας κερδίζουν. Ακόμα κι αν κάποιοι δεν καταλαβαίνουν αυτή του την ανάγκη, εκείνος την υποστηρίζει. Είναι πρότυπο καλό για τους μικρούς αναγνώστες, και η διασκευή αυτή είναι πραγματικά ωραία και απευθύνεται σε μικρούς αλλά και σε μεγάλους που θέλουν να ξαναγίνουν μικροί.

 

Τζόναθαν Σουίφτ

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top