Fractal

Με όπλο το χιούμορ και εργαλείο την ειρωνεία

Από τον ποιητή Κωνσταντίνο Μπούρα // *

 

Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης, «Στον δρόμο», Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2022, σελ. 85.

 

Επιτυχημένα δοκίμια «επαφής» με την εικονική πραγματικότητα έσωθεν κι έξωθεν ενισχυμένη και συγκρουομένη με τους πιο βαθείς πόθους τής Ανθρωπότητας για Αρμονία.

Ο τριτοπρόσωπος αφηγητής παρακολουθεί, παρατηρεί και μελετά τα τεκταινόμενα σε μικροσκόπιο έξω από τον δοκιμαστικό σωλήνα, όπου συντελούνται τα μεγαλύτερα δράματα σε κινηματογραφική απόσταση.

Όπλο το χιούμορ και εργαλείο η ειρωνεία, σαρκαστική αλλά και υποδόρια, πακτωμένη αντισεισμικά στο φιλοσοφικό οικοδόμημα ενός σύγχρονου διανοητή που μεγαλουργεί επί σκηνής και επί πληκτρολογίου ονειροκυμβάλου τινός μετασχηματιστού αναβαθμιστού τής μεταψηφιακής πληροφοριακότητας ενός συστήματος που μας παρέχει ολοένα και περισσότερες ελευθερίες ενόσω η εντροπία επαυξάνεται και το Χάος αυτορυθμίζεται με ακροβατικό τρόπο.

Η εποχή μας είναι και στην κόψη του ξυραφιού, και των άκρων, και μεταβατική, και μεταιχμιακή, και τρομακτική και υπέροχη, και προκλητική αλλά και ανυπόφορη…

Θεραπεύοντας τα Γράμματα και τις Τέχνες καλλιεργούμε τον δικό μας αλίανθο στην έρημο των κυμάτων, που σαν βουνά απειλούν να καταβυθίσουν ακόμα μία φορά την Ατλαντίδα.

Όμως κι εκείνη και η αρχαία Ελίκη καταποντίστηκαν εν μία νυκτί, χωρίς να αφήσουν ίχνος πίσω τους, μήτε καν το βάρος των ματαιοδοξιών τους.

Ο Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης είναι παλαίμαχος τής γραφής, εδώ της δίνει όμως μια διασκεδαστική πανάλαφρη διάσταση.

 

Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης

 

Ας παρακολουθήσουμε ένα δείγμα γραφής του, απόσπασμα από τη σελίδα με τον συμβολικό αριθμό 33: «…Ακολούθησε άγριος καυγάς μεταξύ τους κι εκεί τον έπνιξε. Όχι, δεν τον σκότωσε επειδή είχε θολώσει το μυαλό του από την ανοίκεια συμπεριφορά τού καθηγητή του. Θα μπορούσε να ήταν κι έτσι, αλλά όλες αυτές τις μέρες, μέχρι να έρθει να παραδοθεί, το σκέφτηκε και το ξανασκέφτηκε. Είχε πάει λοιπόν στο σπίτι τού καθηγητή του με τον ανομολόγητο βαθιά μέσα του σκοπό να τον σκοτώσει. Η συμβουλή του, να μάχεται πάντοτε για το καλύτερο, που του είχε αποφέρει την πλήρη επαγγελματική καταξίωση, ήταν τελικά η αιτία τής φθοράς τού προσώπου του έτσι ώστε να μην έχει πια μούτρα να βγει έξω ξανά στον κόσμο, μέχρι που, όταν αργά ή γρήγορα βρεθεί κάτω από το χώμα, τα σκουλήκια, μετά την ήδη καταστραμμένη του μύτη, να αποτελειώσουν αθόρυβα και σταθερά το υπόλοιπο κρανίο του».

Ιδιόλεκτος προσεγμένη, ματιά προσεκτική, τεχνηέντως αφηγηθέντα τα αφηγήσιμα και παραλειφθέντα τα παραλειφθείσιμα.

Αναφορά στον σαιξπηρικό Άμλετ (στο πιο πάνω κομμάτι) και στο «δείπνο όπου δεν τρώει κανείς αλλά τρώγεται». Διόλου μακάβριο αλλά συμφιλιωτικό με τη γαλήνη που μας περιμένει.

Είκοσι και ένα διηγήματα, με τελευταίο «Το λάθος» (ευθεία παραπομπή στον Αντώνη Σαμαράκη).

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top