Fractal

Στοιχεία νουάρ ταυτότητας

Από τον Πάνο Ιωαννίδη //

 

“Ο μεγάλος αποχαιρετισμός”, Raymond Chandler, Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης, Εκδόσεις Κέδρος

 

Υπάρχουν συγγραφείς που θεωρούνται πατριάρχες ενός λογοτεχνικού είδους, καθότι όχι μόνο το έχουν εισαγάγει στον λογοτεχνικό γαλαξία, αλλά το έχουν επιβάλει ως έναν σημαντικό πλανήτη. Η τροχιά ενός νέου λογοτεχνικού είδους, καθορίζεται από τον πατριάρχη, καθώς οι δορυφόροι του σχεδιάζουν την πορεία τους, με βάση τα χνάρια που άφησε εκείνος πίσω του. Ένας τέτοιος πατριάρχης είναι ο Raymond Chandler, που εισήγε το hard boiled αστυνομικό μυθιστόρημα, σε μια πιο φιλοσοφημένη εκδοχή. Κατά την άποψη μου, η τεράστια συνεισφορά του συγγραφέα έγκειται στο ότι έβαλε τα θεμέλια για το σύγχρονο κοινωνικό νουάρ μυθιστόρημα.

Στον Μεγάλο αποχαιρετισμό (Κέδρος, Αντώνης Καλοκύρης), την έκτη περιπέτεια με τον περίφημο ντετέκτιβ Philipp Marlowe, γνωρίζουμε μια πιο ανθρώπινη πλευρά του. Η βαθειά φιλία που αναπτύσσει με τον Terry Lenox, που δεν γνωρίζει σύνορα και περιορισμούς, θα λειτουργήσει καταλυτικά για το ξετύλιγμα της πλοκής. Και κυρίως θα λειτουργήσει ως ουμανιστικό αντιστάθμισμα της στάσης που κρατάει ο Marlowe, σε όσα τα τρομερά και απάνθρωπα συμβαίνουν σε αυτή τη μοναδική ιστορία.

Η εντολή που λαμβάνει ο ντετέκτιβ από τον Howard Spencer, έναν εκδότη από την Ανατολική Ακτή να ψάξει να βρει τον Roger Wade, έναν εξαφανισμένο συγγραφέα μπεστ σέλλερ που οφείλει να τελειώσει το βιβλίο του, λειτουργεί ως το μοτέρ της αφήγησης. Αφού καταφέρει να τον εντοπίσει και να τον φέρει πίσω, θα γίνει, αυτή τη φορά και με πρωτοβουλία της συζύγου του Wade, όχι χωρίς αντιρρήσεις, ο φύλακας άγγελος του συγγραφέα. Ωστόσο, όταν θα πληροφορηθεί ότι ο καλός του φίλος Terry Lenox αυτοκτόνησε σε ένα ξενοδοχείο μιας μικρής πόλης στο Μεξικό, θα αρχίσει να ψάχνει εκεί όπου κανένας δεν θέλει να ριχτεί το φως. Κανένας, εκτός από την συνείδηση του.

Λογοτεχνικά γεμάτο, με μια πλοκή που καθηλώνει τον αναγνώστη, Ο μεγάλος αποχαιρετισμός είναι ένα αρχετυπικό δείγμα αριστουργηματικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Το παιχνίδι που ανοίγει ο Chandler με την έννοια της ταυτότητας που κουβαλάνε μέσα τους οι ήρωες είναι μια ευφυέστατη αλληγορία. Για να μας πει, ότι η τέχνη, και εν προκειμένω το νουάρ αφήγημα είναι μια ακόμη καλλιτεχνική γλώσσα που μας δείχνει ότι τέχνη και ζωή είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους.

 

 

Raymond Chandler

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top