Διαπάλη ανδρών και γυναικών
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //
Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη: “Στη σκιά του άρκευθου” Εκδόσεις Μέθεξις, 2022, σελ. 190
Έπειτα από την έκδοση δύο μυθιστορημάτων, του Μέλλον μου είναι το παρόν (2019 ), και του Η μάσκα της Γελλώς (2021), η Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη, η οποία δίδαξε ως μέλος του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ, αποφάσισε να ασχοληθεί και με το διήγημα. Έτσι προέκυψε η συλλογή διηγημάτων Στη σκιά του άρκευθου (εκδ. Μέθεξις), όπου ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει αρκετά στοιχεία τα οποία υπήρχαν στα δύο μυθιστορήματά της. Εκεί είδαμε αισθηματικές ιστορίες, παράξενες σχέσεις, ανατροπές και μερικά περίεργα παιγνίδια που παίζει η ζωή.
Στον ενδιαφέροντα πρόλογό της, η συγγραφέας σημειώνει:
«Περιπλανήθηκα ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία. Ονειρεύτηκα παρατήρησα, σκέφτηκε αναθυμήθηκα, έγραψα. Η περιήγηση ανάμεσα στις εννέα ιστορίες με ταξίδεψε. Η συγγραφή τους ήταν για μένα όαση ηρεμίας και πηγή χαράς».
Στο πρώτο διήγημα, το «Άλλη μια φορά», η ηρωίδα ανοίγει τα μάτια της και αντικρίζει ένα άσπρο ταβάνι. Δεν ξέρει τι συμβαίνει, αλλά μαθαίνουμε πως υπήρξε θύμα τροχαίου. Ένας άγνωστος προσπαθεί να τη βοηθήσει κι αυτή νιώθει μιαν απρόσμενη ευτυχία. Στο διήγημα «Γιορτινή μέρα», μεταφερόμαστε στον τελευταίο χειμώνα της δεκαετίας του 1960 σ’ ένα ιστορικό χωριό που υπήρξε προπύργιο της Εθνικής Αντίστασης, όπου ζει ο Ανέστης με τη γυναίκα του τη Λενιώ. Η γυναίκα είναι τόσο καταπιεσμένη από τον άξεστο σύζυγό της, ο οποίος φαίνεται να είναι κακός χαρακτήρας, που παίρνει μια βαλίτσα και τον εγκαταλείπει. Η πράξη της είναι μια μικρή επανάσταση για την ίδια και τους κατοίκους του χωριού κι είναι η ανάμνηση του εκτελεσμένου ως αντιστασιακού πατέρα της που την οπλίζει με θάρρος και δύναμη.
Στο «Ξεχασμένος καθρέφτης» ένας φιλόδοξος νεαρός καθηγητής σε γυμνάσιο ονειρεύεται να ξεφύγει από τη φτώχια και να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου, αλλά και να αποκτήσει τη νεαρή μαθήτριά του, τη Μαργαρίτα. Θα τα καταφέρει; Άραγε θα τον ευνοήσει τη τύχη; Ποιος ξέρει, σε τούτο τον κόσμο τα πάντα είναι πιθανά.
Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη
Το «Φόβος» εκτυλίσσεται τον καιρό της πανδημίας, όταν ο κορονοϊός ενσπείρει φόβους στις ψυχές των ανθρώπων. Εδώ οι ήρωες, ένας άντρας και μια γυναίκα, εργατικοί και δραστήριοι, ανήκουν σ’ εκείνους που αμφισβητούν την ύπαρξη του ιού, άρα διαφωνούν και με τα μέτρα προστασίας που πρέπει να λάβουν. Η ζωή όμως των ανθρώπων έχει και απρόοπτα, οπότε ο άντρας αλλάζει συμπεριφορά και απόψεις εξαιτίας μιας άλλης γυναίκας. Στο «Ο διακοσμητής» έχουμε τη διαμάχη –για ασήμαντη αιτία– ενός άντρα και μιας γυναίκας, «έξυπνη» τη χαρακτηρίζει η συγγραφέας, και στο τέλος αυτή τον κατατροπώνει.
Το «Χειροκροτήματα», που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη είναι διήγημα διαφορετικό από τα άλλα, αινιγματικό πολύ, προφανέστατα σε αυτό κρύβονται οι κάπως δύσκολο να γίνουν αντιληπτές, προθέσεις της συγγραφέως. Φαινομενικά, έχουμε πάλι μια διαπάλη μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, μόνο που αυτή τη φορά η αντίπαλος του αρσενικού δεν είναι ένα θηλυκό, αλλά μια κόλλα χαρτί –ο άντρας προσπαθεί να γράψει κάτι λογοτεχνικό, η γυναίκα είναι μια γειτόνισσα που ακούει τη συνομιλία τους.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε διηγήματα με τη ζωή καθημερινών ανθρώπων που τοποθετούνται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Το τέλος, του διηγήματος που κλείνει τη συλλογή, του «Παλαιοπωλείου», αποπνέει αισιοδοξία, όπως συμβαίνει πάντα με τις ιστορίες που αφηγείται η Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη..
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Οι ψεύτικοι παράδεισοι”
Γράφει η Σοφία Αγραπίδη // Οι ψεύτικοι παράδεισοι Οι ψεύτικοι παράδεισοι δεν έχουν φύτρα καλοσύνης μήτε αφιλόκερδα αγαθά. Σ΄ άγονα χωράφια αποθέτουν τα όνειρα του ματαιόδοξου πλήθους με ορίζοντα μια πυκνή δύση. Θεμέλιος λίθος η
Περισσότερα -
Διήγημα: “Δικαιοσύνη”
Της Κυριακής Γαλαντία // * Το νερό αλλού έμοιαζε να στέκεται, βαθύ μπλε με μαύρες ανταύγειες στο βάθος, άχρονο, στρυφνό και απροσπέλαστο∙ αλλού κατέβαινε βουερό παρασέρνοντας ξερά φύλλα, πέτρες, κλαδιά και ξύλα κι ό,τι άλλο ξενόφερτο∙ ο τόπος
Περισσότερα -
Ποίηση: “Πριν χτυπήσει το κουδούνι”
Της Πολίνας Καρλή // * Πριν χτυπήσει το κουδούνι Ανταμώματα. Στου Σεπτέμβρη τις αυλές. Γέλια παιδικά. Ταξιδέματα. Στου κόσμου τις γειτονιές. Έλα και θα δεις. Για νέα αρχή. Φόρα και την τσάντα
Περισσότερα -
Το διάβασμα δεν θέλει μόνο διάβασμα!
Του Νίκου Τσούλια // Το διάβασμα δεν είναι μια ουδέτερη πράξη. Δεν γίνεται για να περάσει η ώρα ούτε για να σκοτώσουμε το χρόνο μας. Δεν είναι κατάσταση ηρεμίας και αδιαφορίας. Το διάβασμα, που αντιστοιχεί σε μια σύνθετη:
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο μυθικός περίπατος της Αριάδνης / Το ημιτελές αριστούργημα”
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Ο μυθικός περίπατος της Αριάδνης Το ημιτελές αριστούργημα Σκυμμένη στο εργόχειρό της, ονειρευόταν κι ακροβατούσε στο φαιό των αναμνήσεων με το μίτο της να συνδέει παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Περισσότερα -
Μικρό πεζό: “Ο κύριος Αφηρημένος”
Της Άντης Μιχαλοπούλου // * Πάντα ήταν παράξενος και αφηρημένος, αλλά απ’ όταν τον παράτησε το κακό είχε παραγίνει. Προχωρούσε και κοιτούσε γύρω του μην τυχόν και τη συναντήσει αναπάντεχα. Συχνά πυκνά, έπεφτε πάνω σε άλλους
Περισσότερα -
☆ Διεθνής Ημέρα Ανάγνωσης για τους νεκρούς της Πανδημίας. Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021
Διεθνής Ημέρα Ανάγνωσης για τους νεκρούς της Πανδημίας Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021 https://www.kairosculture.org/worldwidereading2021 Για περισσότερο από έναν χρόνο, η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με την πανδημική κρίση. Σχεδόν τρία εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως χάθηκαν από Covid-19 δίχως
Περισσότερα
