Fractal

Η πραγματικότητα του διαφορετικού

Από τον Πάνο Ιωαννίδη //

 

Κωνσταντίνα Μόσχου «Σταχτόνερο», εκδόσεις Bell

 

Κάθε κατάσταση που ξεφεύγει από τα κοινά αποδεκτά όρια, τα χρηστά ήθη και τις καθεστηκυίες νόρμες, μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από αναταράξεις στον περίγυρο της. Στην περίπτωση δε, των κλειστών κοινωνιών, όπως είναι ένα ορεινό χωριό, εκεί όπου τα όρια είναι ακόμη πιο σφιχτά, και όλα παρακολουθούνται από εκπαιδευμένα καχύποπτα μάτια, οποιοδήποτε γεγονός χαρακτηρίζεται ως διαφορετικό από την κανονικότητα των καθημερινών ανθρώπων που υπνοβατούν, ανάμεσα στην συνήθεια και στην υποταγή, δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη αναστάτωση. Όταν το διαφορετικό αυτό γεγονός είναι ένας φόνος, που συμβαίνει εντός μιας εκ των γνωστότερων και ευκατάστατων οικογενειών του απόμακρου οικισμού, τα καλά κρυμμένα μυστικά και τα ανυπόφορα ψέματα, αποκαλύπτονται σαν πρόχειρα στημένη τράπουλα.

Το μυθιστόρημα της Κωνσταντίνας Μόσχου Σταχτόνερο (εκδόσεις Bell), ερευνά την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο θεωρούμενο κανονικό, και στο ιδωμένο ως διαφορετικό, μέσα από την σκοπιά μιας οικογενειακής τραγωδίας. Η Ντόνα, το είδος της πολύ όμορφης γυναίκας, που εξασκεί το επάγγελμα της κομμώτριας και, που σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, όπως το Λίθι, θεωρείται εύκολα, από τους συντοπίτες της ως η «γυναίκα ελαφρών ηθών», βρίσκεται νεκρή από τα χέρια του κουνιάδου της Μανώλη, με τον οποίο φημολογούταν ότι είχε σχέση. Αφήνει πίσω της χήρο τον άντρα της Νάσο, και τα ορφανά τα δυο παιδιά τους, Άννα και Νεόφυτο.

Ο δολοφόνος συλλαμβάνεται και φυλακίζεται και όλα στο Λίθι επιστρέφουν στη φαινομενική ηρεμία τους. Η μόνη που δείχνει να μην πιστεύει την κοινώς αποδεκτή εκδοχή, είναι η Ξένια Μαρίνη, μια δημοσιογράφος των Αθηνών. Προσεγγίζοντας την οικογένεια που την βρήκε η ανείπωτη συμφορά, και τους υπόλοιπους χωρικούς, με τον δικό της τρόπο, τον τρόπο της ξένης, όπως λέει και το όνομα της, αρχίζει να σκάβει προσεκτικά κάτω από την επιφάνεια.

 

Κωνσταντίνα Μόσχου

 

Εκεί θα έρθει αντιμέτωπη με το σταχτόνερο που διαποτίζει την συμπεριφορά και την συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων του χωριού. Σταχτόνερο, δηλαδή υλικό στοιχείο που έγινε από το νερό της ζωής, που προσπαθούσε να αντισταθεί στις στάχτες της φωτιάς που ανάβει ο υποκριτικός συμβιβασμός των χωρικών. Ανάμεσα δηλαδή στην αλήθεια και στο ψέμα, η ερευνήτρια της Κωνσταντίνας Μόσχου, φτάνει στη λύτρωση, λέγοντας μας με λεπτό τρόπο, ότι για την ώρα, ικανή για κάθαρση είναι μόνο η λογοτεχνία, και όχι μια ανθρώπινη κοινωνία που εξακολουθεί να ζει με προλήψεις και παρωπίδες.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top