Fractal

Ποιήματα: “Σκηνή δωματίου” & “Νύχτα”

Γράφει η Λαμπρινή Γλερίδου // *

 

 

 

Σκηνή δωματίου

 

Aπ’ το ανοιχτό παράθυρο λιγοστό φως

σε ραγίσματα που δεν επουλώθηκαν

Ανάμεσά τους περνά η υγρασία

ενός παρελθόντος σκοτεινού

που διαβρώνει λίγο λίγο το μαλακό τοίχωμα

Το αγγίζω με τα ακροδάχτυλα

και θρυμματίζεται

σταλάζοντας υπόκωφους συριγμούς

Ματαιωμένες λέξεις στην επιφάνεια

και η μνήμη πάλλεται πάλι

Αντιστέκομαι

βαδίζοντας ρυθμικά στον άδειο χώρο

Μετά τραβώ με δύναμη

το ύφασμα απ’ τον σκεπασμένο καθρέφτη

Φοβάμαι να κοιτάξω το είδωλό μου

Στρέφω το βλέμμα μου ψηλά

Στην κορυφή η στέγη νωθρή πια

με δυσκολία αντέχει το βάρος της νύχτας

Κλείνω τα μάτια

και αφήνομαι στο τρίλισμα ενός πουλιού

Η αυγή σε τούτο το μέρος

αργεί να έρθει

 

 

 

Νύχτα

 

Το φεγγάρι εδώ έχει ξεθωριάσει

Οι προσμονές λιγόστεψαν

Και είναι οι πέτρες

που μουδιάζουν τα πόδια σου

Και τα βλέφαρά σου πονούν

καθώς τα χτυπά ο αέρας

και κλείνουν

Ποιο είναι το όριο αυτής της νύχτας;

Ασθμαίνεις

κουβαλώντας τους ίσκιους της

Και οι φίλοι έχουν χαθεί

σε δρόμους ξένους

 

 

 

* Η Λαμπρινή Γλερίδου είναι εκπαιδευτικός σε Γενικό Λύκειο, απόφοιτος Κλασικής Φιλολογίας (ΑΠΘ), με μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημιουργική Γραφή (ΕΑΠ)

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top