Fractal

Προφητεία για το μέλλον της ανθρωπότητας

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

«Σεροτονίνη», Μισέλ Ουελμπέκ, Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 316

 

Η σεροτονίνη είναι η αρωματική οργανική ένωση 5―υδροξυ―αμινοαιθυλο―ινδόλιο. Αποτελεί τη βιογενή αμίνη του αμινοξέος 5―υδροξυ―τρυπτοφάνη και είναι ένα από τα πιο σημαντικά ινδολικά παράγωγα που υπάρχουν στη φύση. Είναι ένας νευροδιαβιβαστής εγκεφάλου. Ακόμη, εντοπίζεται στο έντερο αλλά και στα αιμοπετάλια των οργανισμών, και εμφανίζει ορμονική δράση. Στον ανθρώπινο οργανισμό δρα ως ισχυρός αγγειοδιασταλτικός παράγοντας και ενισχύει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου. Όταν αυτή συσσωρευθεί σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό, προκαλεί έντονη νευρικότητα και, τελικά, σχιζοφρένεια. Χαμηλά επίπεδα της σεροτονίνης εμπλέκονται στην εμφάνιση κατάθλιψης. Τα φάρμακα που επιλεκτικά αναστέλλουν την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης αυξάνουν τα επίπεδα της ελεύθερης σεροτονίνης, θεραπεύοντας έτσι την κατάθλιψη. Η σεροτονίνη είναι η χημική ουσία που ηρεμεί το σώμα μας. Σημαντικές ποσότητες σεροτονίνης ανευρίσκονται στο ανώτερο εγκεφαλικό στέλεχος και ιδιαίτερα στη γέφυρα και τον προμήκη μυελό.

[Πληροφορίες που αντλήθηκαν από τη Βικιπαίδεια]

 

Ποιος θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ή, αν όχι ασυγκίνητος, αδιάφορος σ’ έναν τέτοιο τίτλο. Πριν το βιβλίο, ιδέα δεν είχα τι ακριβώς είναι η σεροτονίνη. Στη Σεροτονίνη (εκδόσεις Εστία, μετάφραση Γ. Καράμπελα) ο Michel Houellebecq ξεδιπλώνει για άλλη μια φορά το ταλέντο του. Όποιες κι αν είναι οι ενστάσεις σχετικά με τη θεματολογία του, τον τρόπο που αντιμετωπίζει το θέμα του, ένα είναι σίγουρο: Αυτός ο άνθρωπος ξέρει να γράφει, κατέχει ως άλλος ιεροφάντης τα μυστικά της γραφής.

Ο ήρωας του βιβλίου δεν ξεφεύγει από τη μοίρα των ηρώων που σκιαγραφεί στις ιστορίες του ο συγγραφέας. Απαθής, κυνικός, εν μέρει πρακτικός, συγκρατημένα ονειροπόλος, εγκαταλείπει τη Γιαπωνέζα σύντροφό του και την αστική ζωή του [μετά τη συνειδητοποίηση του αδιεξόδου της σχέσης του, μιας και η σύντροφός του τον απατά κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση] αφήνοντας τον εαυτό του να περιπλανηθεί σε ξενοδοχεία, να καταναλώσει κρασιά σε μπιστρό, να καπνίσει χωρίς φειδώ και, εν πολλοίς, χωρίς αιδώ, όπου και όπως μπορεί ―με κάθε πρόσφορο τρόπο―, παρακολουθεί και απολαμβάνει την πτώση του, εστιαζόμενη κυρίως στη σωματική με επεκτάσεις στην ηθική και αξιακή κατάπτωση. Για να συνεχίσει το ταξίδι του, αποφασίζοντας να καταδυθεί στο παρελθόν του, να συναντήσει τη μοναδική γυναίκα την οποία αγάπησε και να την παρακολουθήσει, θέλοντας επί της ουσίας να υποβάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία ενδελέχειας.

Ώσπου στο τέλος ή λίγο πριν το τέλος αναζητά και βρίσκει τον παλιό του φίλο, απόγονο ευγενών. Τωρινό αγρότη και απογοητευμένο της αγάπης, να προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες, μέχρι να οδηγηθεί στην ηρωική έξοδο του τέλους.

 

 

Michel Houellebecq

 

Η ιστορία κυλάει με ικανοποιητικούς ρυθμούς, στους ρυθμούς που μας έχει συνηθίσει ο συγγραφέας σε άλλα έργα του, αν και στη μέση το έργο πλατιάζει, για να συνεχίσει όμως με αυξανόμενη ένταση μέχρι την κορύφωση του τέλους. Ίσως γιατί τελικά το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο γνωστό όπου παρελαύνουν οι συγγραφικές ―καλοδεχούμενες ασφαλώς― εμμονές του Houellebecq, για να περάσει στο δεύτερο μέρος, βαθιά ρομαντικό, βαθιά υπαρξιακό, όπου εν τέλει είναι σαν να έχει γράψει ένα καινούριο βιβλίο.

Ο ―για πολλούς― αιρετικός συγγραφέας, μέσα από το συγγραφικό σύμπαν που δημιουργεί, κατακρίνει την επίπλαστη ευτυχία του δυτικού πολιτισμού, εξυψώνει τον ρομαντισμό που φτάνει στα όρια της ηλιθιότητας, δένει τον σύγχρονο άνθρωπο στο άρμα της εθελούσιας αυτοκαταστροφής.

Είναι ένα βιβλίο βαθιά υπαρξιακό, το οποίο πρέπει να διαβαστεί υπό αυτό το πρίσμα, ξεπερνώντας τις όποιες ―εκούσιες― σκληρές λέξεις του συγγραφέα, έχοντας στο μυαλό μας πως μπορεί να λειτουργήσει ως μια προφητεία για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Στα συν η εξαιρετική μετάφραση του Γ. Καράμπελα.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top