Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Σήμερα στην Αμερική
05/10/2022, 11:10 πμ

Σήμερα στην Αμερική

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //

 

Άντριου Μάρτιν «Πρωτόλειο», Μετάφραση: Βίβιαν Στεργίου, εκδ. Δώμα

 

Το μυθιστόρημα Πρωτόλειο του Άντριου Μάρτιν που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δώμα σε μετάφραση της Βίβιαν Στεργίου αποτελεί μία ―αρχικά―ενδιαφέρουσα πρόταση και μια ιδιαίτερη προσέγγιση στο κοινωνικό γίγνεσθαι της σύγχρονης Αμερικής.

Ο πρωταγωνιστής Πίτερ, που βρίσκεται σε σχέση με την Τζούλια, είναι φέρελπις συγγραφέας που όμως δεν έχει τα κουράγια να ολοκληρώσει το πρώτο του βιβλίο. Τουναντίον αναλώνει τις ώρες του ως εισηγητής σεμιναρίων δημιουργικής γραφής σε σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Στον άπλετο ελεύθερο χρόνο του δοκιμάζει τις αντοχές του σε ξενύχτια  βυθισμένα σε αλκοόλ και μαριχουάνα, «κουμπώνοντας» χάπια στις μεγαλειώδεις παρακμιακές στιγμές του. Εκείνη, ειδικευόμενη γιατρός, η οποία προσπαθεί να γράψει εξαιρετική πρόζα. Κάπου στη μέση ―στους δύο μπορεί άνετα να χωρέσει και τρίτος― εμφανίζεται η Λέσλι, η οποία γίνεται ο παράνομος δεσμός του Πήτερ και ταυτόχρονα το απάνεμο ερωτικό του λιμάνι.

Το μυθιστόρημα εξελίσσεται σε δύο χρόνους. Στο παρόν και το παρελθόν. Με ηδονοβλεπτική, αναμφίβολα αδιάκριτη ματιά, ο αναγνώστης γίνεται συμμέτοχος στα έργα και τις ημέρες των πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών της αφήγησης.

Παρακολουθούμε τις αγωνίες και τα «προβλήματα» των ηρώων, διαβάζουμε τις σκέψεις τους ―κυρίως του πρωταγωνιστή, μιας και ο συγγραφέας έχει επιλέξει την πρωτοπρόσωπη αφήγηση― και τις διαδρομές τους. Από τη δουλειά στο σπίτι, από το ένα πάρτι στο άλλο, από τη μία εναλλακτική λογοτεχνική, ποιητική, κινηματογραφική βραδιά στην άλλη. Κοινωνοί στο όλο ―μάλλον μάταιο― εγχείρημα, ένα συνονθύλευμα χαρακτήρων ―και συμπεριφορών― οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους μέσα από ακραίες πράξεις.

 

Άντριου Μάρτιν

 

Ο συγγραφέας, εμφανώς επηρεασμένος από τη γενιά των μπίτνικ, και τη μετέπειτα μεταμοντέρνα γραφή Αμερικανών συγγραφέων και ποιητών ―το κείμενο βρίθει αναφορών―, προσπαθεί να μας κάνει κοινωνούς στους φόβους και τα αδιέξοδα των νέων της Αμερικής, που ηλικιακά κινούνται ανάμεσα στα τριάντα και τα σαράντα, έχοντας ως αφετηρία τη μεσοαστική τάξη, με ένα υψηλό μορφωτικό υπόβαθρο. Προσπαθεί να μεταφέρει το κλίμα που επικρατεί, εκεί, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Δεν ξέρω αν τελικά καταφέρνει τον στόχο του, αν αυτός τελικά είναι ο στόχος του.

Υπάρχει ασφαλώς η πλοκή, η εξέλιξη του μύθου, που όμως μένει κάπου στα μισά, σαν να άδειασε το ρεζερβουάρ της έμπνευσης και έμεινε μετέωρη ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει του συγγραφέα.  Αναλώνεται χωρίς λόγο σε περιγραφές σεξ, καταστάσεων ακραίας μέθης και πράξεων οδηγούμενων από ζωώδη ένστικτα.

Οι ιστορικές αναδρομές δίνουν μια ώθηση στην ιστορία, αλλά μέχρι εκεί. Δεν αμφιβάλλω πως το ταλέντο στη γραφή υπάρχει και, ίσως, το θέμα που ήθελε να αφηγηθεί δεν ήταν τελικά το κατάλληλο για να αναδειχθεί.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top