Ο λυτρωτικός χαρακτήρας της ποίησης
Γράφει η Αναστασία Ζερβού-Γρατσία // *
Ναταλί Παμπούκη «Πρώτη απόπειρα – απώλειες», εκδ. ΑΩ
Ενώπιόν σας σήμερα, ομολογώ ότι νιώθω πολύ λίγη, για να σας παρουσιάσω την εκ βαθέων ποιητική προσπάθεια μιας νέας σε ηλικία ύπαρξης, της κ. Παμπούκη Ναταλί, που παραμερίζοντας την παράδοση και τη μορφή της ποίησης των δικών μου χρόνων (!) βρίσκει τη δύναμη, τη διάθεση και το θάρρος να μας αποκαλύψει τον τρόπο που ζει, που αισθάνεται και συμμετέχει στον σημερινό τρόπο της ποίησης και με μετριοφροσύνη επικαλείται την επιείκειά σας για τις απώλειες που ίσως επικρατούν στον ποιητικό της λόγο, τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και μορφής.
Η παρουσία όμως νέων ανθρώπων κυρίως, που συνεχίζουν με το δικό τους τρόπο και με τη δική τους αίσθηση να τιμούν τη Μούσα που θεοποίησαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και μας κληροδότησαν αθάνατα μνημεία της ποιητικής τους τέχνης, μας τονώνει την πεποίθηση ότι ο ποιητικός τρόπος του παρελθόντος με νέο τρόπο ανάλογος με την σημερινή ζωή και σκέψη συμβάλλει στη συνέχιση και τόνωση του ελληνικού πνεύματος στο χώρο της ποιητικής τέχνης.
Στο θέμα μας.
Με το πρώτο ήδη ποίημα της συλλογής της, μας υπενθυμίζει αυτό που βασανίζει αλλά και χαρακτηρίζει την καθημερινή πορεία στη ζωή μαςˑ είναι ‘’η στέρηση’’ που δεν είναι μόνο ατομική αλλά σαν αρρώστια της εποχής μας, μας προσβάλλει και μας φτωχαίνει τον συναισθηματικό μας κόσμο και σαν τα σαλιγκάρια κλεινόμαστε στο καυκί μας και σκεφτόμαστε μόνο ‘’ το εγώ μας ‘’.
Λίγοι στίχοι από το Α στερητικό
Αυτός ο άλλος
στο μετρό
δυο μάτια
ένα στόμα
μια κραυγή.
Εγώ κουφή.
Εγώ τυφλή.
Μηρυκάζω.
Στη συνέχεια της «Απόπειρας», όπως ονομάζει την ποιητική της συλλογή, αγγίζει με τον δικό της πάντα τρόπο πώς συνεχίζεται η ζωή της φαινομενικά χαρούμενη, άλλοτε αναστατωμένη από δυσάρεστες, προβληματικές, θολωμένες σκέψεις, αναζητώντας στο τέλος την ηρεμία της ψυχής στο ποίημα «Γράμμα σε σένα».
Σ’ άλλο ποίημά της «Ανατροπή», οι προσδοκίες και οι επιθυμίες της ανατρέπονται, όμως είναι ήδη έτοιμη να το δεχτεί, το αντέχει.
Ο θάνατος όμως, ιδίως δικών της ανθρώπων, όπως στο ποίημά της, το αφιερωμένο στο θάνατο του πατέρα της, ενός τρυφερού και αξιόλογου ανθρώπου για την κοινωνία και την οικογένειά του την συγκλονίζει, όπως νιώθουμε όλοι μας σε ανάλογες, θλιβερές περιπτώσεις.
Η ποιήτριά μας, με αυτά τα ποιήματά της θέλει να μας οδηγήσει τελικά στη λύτρωση. Ναι, η ποίηση φέρνει τη λύτρωση. Τονίζεται, λοιπόν, ο λυτρωτικός χαρακτήρας της ποίησης.
Η ποιητική της όμως συλλογή περιλαμβάνει και άλλα ποιήματά της που αποδεικνύουν σε μας τη λυτρωτική δύναμη της ποίησης, ώστε να αντιμετωπίζουμε τις αντιξοότητες της ζωής με δύναμη ψυχής και ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Στο ποίημά της «Στη μάνα μου», διαπιστώνεις και την ποιητικής της μαγική ικανότητα να αποδώσει την ένταση και τη μεγάλη προσφορά της Μάνας για τους αγαπημένους της, μόνο με την κύρτωση του σώματός της και ανάγλυφες διογκωμένες τις φλέβες των χεριών της που πηγάζουν από τη μεγάλη αγάπη και λαχτάρα γι’ αυτούς έτσι απλά, χωρίς μεγαλοστομίες, μηνύματα που βοηθούν τον κάθε άνθρωπο να αντιμετωπίσει δυσκολίες στη ζωή και να ηρεμήσουν και απαλύνουν τον πόνο του ψυχικά για την απώλεια.
Ακολουθούν και άλλα ποιήματα, όπως «Η Κραυγή» (που η απώλεια) απεικονίζεται με μια κραυγή από χείλη που όμως χαμογελούν. Στο ποίημα πάλι «Μην επιμένεις» για ό,τι είναι ανεπανόρθωτο. Σε άλλο της ποίημα «Ανθισμένοι τάφοι», εδώ η οδύνη γι’ αυτούς που χάθηκαν αποδίδεται με τη χρωματική αντίθεση των λουλουδιών που στολίζουν τους τάφους.
Σ’ άλλο ποίημά της, «Λαλήματα», παρουσιάζει άτομα που μιλούν συνεχώς χωρίς να λένε κάτι ουσιαστικό επαναλαμβάνοντας όλο τα ίδια, ίσως για να δηλώσουν την παρουσία τους, καυτηριάζοντας μ’ αυτό της το ποίημα τους πάσχοντες από ναρκισσισμό.
Η ποιητική της όμως συλλογή περιέχει και άλλα ποιήματα που μαζί με τα προηγούμενα, που ήδη σας ανέφερα, φανερώνουν την ικανότητά της να αποδώσει την εικόνα της ανθρώπινης κοινωνίας, σχεδόν όλων των ηλικιών, σε ανάλογες περιπτώσεις, πχ στα απραγματοποίητα όνειρα κλπ, που όμως αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια της ποίησης και του λυτρωτικού της χαρακτήρα.
Ναταλί Παμπούκη
Όμως δεν μπορώ να αντισταθώ και σε κάτι που μας διαμηνύει η ποιήτριά μας και να μην το αναφέρω σαν προσθετική βοήθεια σ’ αυτά που προηγουμένως ανέφερα:
1) στο «Ζωή»
Α ρε Ζωή
Δύναμη που ‘χεις
Και βοηθάς και ξεπερνώ τον πόνο
3 στίχοι μόνο…
και
2) «Στον Γιάννη»
Γκρι ήσουν.
Σκελετωμένος και άνυδρος.
Δυο μαύρα μεγάλα μάτια
όλο το πρόσωπό σου.
Κι όμως είχες χαρά
που ξέφυγες.
Που είσαι ζωντανός.
Χαμογελούσες.
Μιλούσες.
Ξέφυγες.
Τελειώνοντας, επιθυμώ να επισημάνω, πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη, τον άψογο τρόπο γραφής της. Ο ποιητικός της λόγος ουσιαστικός, απλός, αξιοπρεπής και σε ορισμένα σημεία τρυφερός, συναισθηματικός, γίνεται κατανοητός και αποτελεσματικός στον αναγνώστη και πάντα, κατά τη γνώμη μου, διδακτικός. Μοιάζει με τον υγιή σπόρο που πέφτοντας σε γόνιμη δίνει πλούσιους καρπούς.
Τέλος, σας ευχαριστώ με τον πρέποντα σεβασμό για την ευγένεια, καλοσύνη και υπομονή σας να με παρακολουθήσετε και σας αφήνω να λειτουργήσετε μόνοι σας, όταν θα έχετε στα χέρια σας αυτή την αξιόλογη ποιητική συλλογή της κ. Ναταλί Παμπούκη και μελετώντας την με τον εαυτό σας.
* Η Αναστασία Ζερβού-Γρατσία είναι αρχαιολόγος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Ο Γιός της Σοφίας», ένα ανεπάντεχο βραβείο από το φεστιβάλ της Tribeca
Γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη // Το βραβείο διεθνούς κινηματογραφικής ταινίας κέρδισε στο Φεστιβάλ της Tribeca η ελληνική ταινία «Ο Γιός της Σοφίας» της σκηνοθέτιδας Ελίνας Ψύκου, όπως ανακοινώθηκε κατά την τελετή της απονομής των βραβείων. Το 16o
Περισσότερα -
✔ Προδημοσίευση: «Ο Αρχίλοχός του» – Ιστορικό μυθιστόρημα του Γρηγόρη Τεχλεμετζή
Το πρώτο κεφάλαιο, σε δίγλωσση μορφή (Ελληνικά-Αγγλικά), του ιστορικού μυθιστορήματος Ο Αρχιλοχός του, του Γρηγόρη Τεχλεμετζή, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης τον Ιούνιο του 2016. Η έκδοση θα γίνει στην ελληνική γλώσσα. Ο ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ ΤΟΥ Ποιος
Περισσότερα -
Δέκα ποιήματα
Γράφει ο Χρήστος Ντικμπασάνης // ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΩΡΗ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Ξενύχτησα στη νέα αποικία, μελετώντας έναν κόσμο καθώς παλλόταν αμετανόητα ειλικρινής σε γενναιόψυχους κυματισμούς στιλβωμένων ονείρων Δε ρώτησα ποτέ αν ο ήχος των
Περισσότερα -
Έξι ποιήματα
Της Μαίρης Πέστροβα // Πινακίδες πινακίδες επικίνδυνων δρόμων άκαιρες φθαρμένων στροφών κατατοπίζουν -εδώ στρίψε!- μην κοιτάς το παραπέρα όλα, τα πάντα επί του οπτικού πεδίου σου και μόνο. Η Ποίηση Είναι Στους Δρόμους
Περισσότερα -
Ποίημα: “Xιονιάς φονιάς”
Του Αντώνη Χρ. Περδικούλη / Xιονιάς φονιάς Χιονιάς στην πόρτα μας Γενάρης Λεβέντης ανεμοβροχάρης Με νιό φεγγάρι και τραγούδια Για των αρχόντων τ’ αγγελούδια.. Φυσάει σα γύφτος η σκεπή μας Γλυκό σα μέλι το
Περισσότερα -
Οι πικρές αλήθειες της χειρουργικής τέχνης και ‘Ή Χειρουργική Τέχνη υπό το πρίσμα της Αλήθειας’ του Σωτήρη Κοριτσιάδη
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // “Ή Χειρουργική Τέχνη υπό το πρίσμα της Αλήθειας” του Σωτήρη Κοριτσιάδη, Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις, 2015 Πώς θα μπορέσει να δει κάποιος τη χειρουργική τέχνη με κριτικό ή αναλυτικό μάτι, εάν δεν τη βιώσει
Περισσότερα -
Ο Ιταλός αλπινιστής ο Francesco Pettinelli
Επιμέλεια- Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // Το γράμμα Σε Σένα που δεν συνάντησα ποτέ όταν τη νύχτα έξω από τα φυλάκια στο αμυδρό φως που φώτιζε τις αποστάσεις και τα πρόσωπά μας αποκαλύπτοντας τα ίχνη που
Περισσότερα
