Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Η Ελένη και το τέλος των εφημερίδων
21/06/2022, 11:01 μμ

Η Ελένη και το τέλος των εφημερίδων

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Ελένη Γκίκα «Προσωπαγνωσία», εκδ. ΑΩ

 

Κάτω από την επεξηγηματική φράση «δημοσιογραφικό θρίλερ» κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Ελένης Γκίκα με τον τίτλο «Προσωπαγνωσία» (εκδόσεις ΑΩ). Για ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί ο προσδιορισμός του θρίλερ είναι μάλλον περιττός αφού στην ουσία πρόκειται για μια νουβέλα με πολύ περισσότερα ζητούμενα. Η Ελένη Γκίκα συνεχίζει να αποτελεί μια sui generis περίπτωση της Ελληνικής λογοτεχνίας αφού στην τεράστια διαδρομή της έχει καταπιαστεί με όλα τα είδη από το μυθιστόρημα μέχρι την ποίηση και οτιδήποτε ενδιάμεσο.

Αυτή τη φορά όμως η καινούργια της δουλειά αποτελεί μια έκπληξη αφού για πρώτη φορά ίσως μετά από αρκετά χρόνια ξεφεύγει από την πεπατημένη της θεματολογίας της. Δεν παύει όπως σε κάθε βιβλίο της να δίνει μεγάλο βάρος στον «κόσμο εντός» (για να δανειστώ μια δική της αγαπημένη έκφραση) και να αναλύει εμβαθύνοντας όλους τους χαρακτήρες. Από τους δύο βασικούς που αλληλοδιαδέχονται στο ρόλο της αφηγήτριας: η τηλεφωνήτρια της εφημερίδας και η κριτικός βιβλίου μέχρι τον γερασμένο εκδότη αλλά και τους υπόλοιπους που κτίζουν το σύμπαν μιας εφημερίδας. Η Ελένη διάλεξε τα δημοσιογραφικά γραφεία μιας θνησιγενούς εφημερίδας ως βασικό χώρο εξέλιξης της αφήγησης. Προφανώς οι συνοδοιπόροι της στο δημοσιογραφικό μετερίζι θα αναγνωρίσουν πολύ εύκολα πρόσωπα και καταστάσεις αλλά από τη στιγμή που η ίδια επέλεξε διάφορες «μάσκες» για τα όποια υπαρκτά πρόσωπα ανακατεύει στην πλοκή του βιβλίου αυτό είναι απόλυτα σεβαστό. Προφανώς και όσοι έχουν διαβάσει αυτές τις γραμμές μπορεί λανθασμένα να θεωρήσουν ότι η νουβέλα της Γκίκα είναι μια ματιά στην κλειδαρότρυπα της καθημερινής ζωής μιας εφημερίδας λίγο πριν τερματίσει τον κύκλο ζωής της. Λάθος… Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Στην ουσία πρόκειται για μια σπαρακτική αφήγηση που έχει να κάνει με το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε. Οι εφημερίδες έχουν κλείσει μέχρι νεωτέρας (;) τον κύκλο τους και το τέλος της εφημερίδας περιγράφεται γλαφυρά αλλά και σε πολλές περιπτώσεις απόλυτα κυνικά. Παράλληλα, όμως στη ζωή της μιας εκ των δύο ηρωίδων υπάρχουν και άλλες κατακλυσμιαίες αλλαγές. Ο πατέρας που αργοσβήνει αιχμάλωτος στα κελιά της λευκής μνήμης που προκαλεί η άνοια. Μια σπαρακτική ωδή για το πόσο γρήγορα και οδυνηρά αλλάζουν όλα γύρω μας. Ένα σπουδαίο βιβλίο όπου η λέξη «τέλος» αποκτά μια διαφορετική εντελώς αυτόνομη οντότητα. Και ένα βιβλίο συγγραφικής ωριμότητας. Όσον αφορά στον προσδιορισμό του θρίλερ που συνοδεύει το βιβλίο αυτός καλύπτεται επαρκώς από την παρουσία μερικών παράξενων ρούνων που μόνο προς το τέλος του βιβλίο αποκαλύπτεται ο ρόλος και η σημασία τους. Αυτό πάντως δίνει την ευκαιρία στην Ελένη Γκίκα να εγκιβωτίσει πάμπολλες πληροφορίες για τους ρούνους με παραπομπές στην Κέλτικη και στη σκανδιναβική μυθολογία.

 

Ελένη Γκίκα

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top