Fractal

Οι «Πόρτες» της Χρύσας Σπηλιώτη. Μια παράσταση που αναζητά την μνήμη.

Από την Αντιγόνη Καράλη//

 

Κάποιοι έχουν φοβία με το ύψος, άλλοι με τα μικρόβια. Μία νεαρή γυναίκα πανικοβάλλεται όταν πρόκειται να περάσει από οποιαδήποτε πόρτα. Αναζητώντας λύση στο πρόβλημά της, υποχρεώνεται να διασχίσει αλλεπάλληλες πόρτες του παρελθόντος της. Κάθε μία κρύβει μία νέα έκπληξη. Οι «Πόρτες» της Χρύσας Σπηλιώτη, ένα έργο το οποίο μέσα από το πρίσμα του πλατωνικού μύθου του σπηλαίου παίζει εξίσου με την υπαρξιακή αγωνία, την κωμωδία και την τραγωδία, παρουσιάζεται στο «Αγγέλων Βήμα», σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου.

 

_DSC5708

 

Οι «Πόρτες» της Χρύσας Σπηλιώτη μιλούν για «τη μνήμη και αυτά που “επιλέγουμε” να θυμόμαστε, που αφήνουμε να μας στιγματίζουν αλλά και όλα εκείνα που αφήνουμε πίσω» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Κάθε πόρτα που ανοίγει ξετυλίγει κι ένα στιγμιότυπο από το παρελθόν. Τα γεγονότα-κλειδιά εμφανίζονται χωρίς καμία χρονική συνέχεια στη σκέψη της βασικής ηρωίδας. Το σήμερα μπερδεύεται με το χθες και το αύριο. Ένα πολύπλευρο έργο που παίζει με τον χρόνο όπως παίζει και η μνήμη μας».

«Πόρτα» σημαίνει «άνοιγμα αλλά και κλείσιμο. Μετάβαση ή άρνηση να περάσεις από μία κατάσταση σε μία άλλη» εξηγεί η Χρύσα Σπηλιώτη. Μία νέα γυναίκα μοιάζει να απολαμβάνει τη ζωή, να εργάζεται, να ερωτεύεται. Το μόνο της πρόβλημα είναι πως, όταν πρόκειται να περάσει από οποιαδήποτε πόρτα παρουσία άλλων, πανικοβάλλεται. Στην αρχή δε δίνει σημασία. Εξακολουθεί να πιστεύει πως ελέγχει τα πάντα στη ζωή της. Το πρόβλημα όμως όλο και γιγαντώνεται εμποδίζοντάς την να ζήσει φυσιολογικά. Έτσι, «αναγκάζεται να επαναφέρει στη μνήμη της το άνοιγμα στις πιο σημαντικές πόρτες που σφράγισαν τη ζωή της. Η θύμηση ζωντανεύει περιστατικά αλλά και πρόσωπα που εμφανίζονται απ’ το παρελθόν της και εγκαθίστανται κανονικά στο παρόν της, αναστατώνοντας απίστευτα την καθημερινότητά της», σύμφωνα με τη συγγραφέα. «Η θρησκόληπτη μητέρα της, ο αδύναμος πατέρας της, ο παιδικός της έρωτας, η ωραιοπαθής γιαγιά της, ένας χασάπης, εραστής της γιαγιάς κι ο παππούς, ο μόνος σύμμαχός της σ’ αυτή την οικογένειά. Καθένας απ’ αυτούς έχει άλλη άποψη απ’ την ίδια για το τι ακριβώς συνέβη στο παρελθόν που της προκάλεσε το πρόβλημα».

 

_DSC5448

 

Δύο άντρες, ένας γιατρός κι ένας ερωτικός σύντροφος προσπαθούν να τη βοηθήσουν όμως συχνά την αποπροσανατολίζουν. «Έτσι, βρίσκεται απρόσμενα στο δρόμο του δολοφόνου της παιδικής της αθωότητας που αφήνει ίχνη αμυδρά» τονίζει η Χ. Σπηλιώτη. «Νέες εκδοχές της πραγματικότητας ξεπροβάλλουν διαρκώς μέχρι να ανοίξει την τελευταία, μοιραία πόρτα. Το φως που διαλύει το σκοτάδι μετατρέπει την κωμωδία σε τραγωδία. Ή μάλλον, το προσωπικό δράμα κλείνει το μάτι στην κωμωδία της ύπαρξης». Οι τρεις ηθοποιοί που υποδύονται δέκα ρόλους, καλούνται να συναρμολογήσουν τη λύση εμπλέκοντάς μας ως το τέλος με πολλές κι αντικρουόμενες εκδοχές της πραγματικότητας. Έργο-πρόκληση για τον σκηνοθέτη, αφού συνδυάζει την κωμωδία με το δράμα εμπεριέχοντας συγχρόνως σκηνές βίας που πρέπει να αποδοθούν με όλη τους τη σκληρότητα. «Με οδηγό αυτές τις εναλλαγές οργάνωσα την υποκριτική ερμηνευτική γραμμή των ηθοποιών, με τρόπο ώστε να είναι συνεπής με το ψυχολογικό προφίλ των χαρακτήρων που υποδύονται» αναφέρει ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος. «Έχοντας ως θέση ότι η σκηνοθεσία δεν πρέπει να διεκδικεί πρωτιά σε βάρος του έργου αλλά να συνυπάρχει με το κείμενο, προσπάθησα να αφηγηθώ με τον καλύτερο τρόπο την ιστορία και να δώσω την πρέπουσα σημασία σε κάθε “πόρτα”» καταλήγει .

 

Η ταυτότητα της παράστασης

«Πόρτες» της Χρύσας Σπηλιώτη. Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος.Σκηνικά: Τόλης Τατόλας. Κοστούμια: ΘάλειαΤσίγκου.Χορογραφίες: Κάτια Σαβράμη. Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη.Video παράστασης: Gcldp Γιώργος Συμεωνίδης, Άρτεμις Σταθάκου.Ερμηνεύουν: Ευγενία Αποστόλου, Σπύρος Βάρελης, Αυγουστίνος Ρεμούνδος. Αγγέλων Βήμα (Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, τηλ: 210 5242211 &-213, info@aggelonvima.gr, www.aggelonvima.gr).

 

_DSC5392

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top