«Οι αριθμοί κρύβουν τις σχέσεις μου/ οι λέξεις τον πόθο μου»
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Αθανάσιος Βαλβίδας, «Ποιήματα υπό σκιάν», Εκδόσεις βακχικόν, Αθήνα Μάρτιος 2022, σελ. 218
Ποίηση χωρίς μουσική δεν νοείται. Και ναι μεν «τα πάντα είναι ρυθμός», ακόμα και η ήχοι που βγαίνουν μέσα από μια συμπαντική μαύρη τρύπα (σύμφωνα με την Nasa, NASA δημοσίευσε τον ήχο μιας μαύρης τρύπας (iguru.gr)), όμως η πυθαγόρειος χρυσή τομή, έτσι όπως εκφράζεται κι εκδηλώνεται στην ακολουθία αριθμών Fibonacci, αποδεικνύει ότι η αίσθηση τής αρμονίας δεν είναι προνόμιον τού ανθρωπίνου είδους, όμως η ποίηση στον Άνθρωπο απευθύνεται (εκτός κι αν είσαι ο Ορφέας σκορπώντας μαγεία σε ζωντανά και άψυχα)…
Ο Αθανάσιος Βαλβίδας είναι κριτικός μουσικής και θεάτρου. Η ικανή και αναγκαία Παιδεία που προϋποθέτει και επαληθεύει καθημερινώς αυτό το λειτούργημα προσθέτει μία ακόμα βαθμίδα στην εξελικτική κλίμακα τού ποιητή ως τεχνίτη τού λόγου.
Περάσαμε από την λαϊκή παραδοσιακή μουσική και ποίηση (αδιάσπαστα μέχρι τον μοντερνισμό) στον σπασμένο μονόλογο θλιβερών διανοούμενων, άμουσων και αταλάντων, ατέχνως κλαυθμηριζόντων, περιαυτολογούντων και αυτοψυχαναλυομένων. Έτσι είναι πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, να βρεις έναν ποιητή «που να αλατίζει» (όπως θα έλεγε η γιαγιά μου η Αγγελική).
Είναι ευχάριστη έκπληξη η μελέτη αυτού του εύρυθμου πονήματος. Το πρώτο πρόσωπο τής αφηγηματικής φωνής καταβυθίζεται στο Συλλογικό Συνειδητό κι Υποσυνείδητο μεταφέροντας στην τυπωμένη επιφάνεια τής γραφής διαμάντια (άνευ φραγής), όπως το ποίημα τής σελίδας 173:
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
Οι αριθμοί υποδεικνύουν τις συντεταγμένες μου
οι λέξεις τη θέση μου.
Οι αριθμοί δηλώνουν την ηλικία μου
οι λέξεις τη φάση μου.
Οι αριθμοί κρύβουν τις σχέσεις μου
οι λέξεις τον πόθο μου.
ένα, δύο, τέσσερα, οκτώ, τριάντα δύο…
Αθανάσιος Βαλβίδας
Εκεί που είχε άνω τελεία έβαλα τελεία, γιατί το Διαδίκτυο δεν αγαπά την αρχαία στίξη. Όμως είναι σαφές πως η επιλογή από τον ποιητή αυτής της μισής τελείας (κάτι μεταξύ κόμματος και παύλας) παραπέμπει στην έγνοια του για την μουσική τού ποιήματος και για την μουσικότητα εκάστου στίχου.
Μακάρι όλοι και όλες όσοι / όσες κακοποιούν την ελληνική γλώσσα να έγραφαν απευθείας στα αγγλικά και να μας άφηναν ήσυχους.
Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό (γιατί ούτε και την αγγλική γλώσσα κατέχουν έτσι ώστε να εκφραστούν ποιητικώς εις αυτήν), ας πάρουν τουλάχιστον ως παράδειγμα αυτόν τον σεμνό κριτικό και άνθρωπο που μεγαλουργεί διακρίνοντας το περιττό από το ουσιώδες.
Και κάτι για την νοησιαρχία: το λεγόμενο «παράλογο» συνεπικουρούμενο από την σκοτεινή, σκιώδη και καταστροφική «αποδόμηση», δαιμονοποίησε την Αριστοτελική Λογική. Όμως χωρίς νόμους, κανόνες δεν ισχύουν οι συμπαντικοί αλγόριθμοι των άγραφων νόμων τής Νεμέσεως. Άλλο ρασιοναλισμός (νοησιαρχία, με την κακώς εννοουμένην πλευρά της) κι άλλο εκλογίκευση με την θετική έννοιά της. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η Ποίηση μέσα από παραδοσιακά μέτρα και σταθμά θα επανέλθει στην αντιχαοτική διάστασή της που μειώνει την Εντροπία αντί να την τροφοδοτεί διαρκώς μέχρις εξαφανίσεως τού συστήματος Γαία.
Δεν συνεχίζω, αλλά καταλήγω εξαίροντας την ποιητική μουσική αυτού του μεγάλου, του σημαντικού πνευματικού ανθρώπου με το όνομα Αθανάσιος Βαλβίδας. Ας είχαμε άλλους έντεκα σαν αυτόν, περισσότερον εξωστρεφείς και φωναχτούς ίσως. Όμως η αληθινή Ποίησις δεν ταυτίζεται με την Οίηση, όσο κι αν παρηχεί.
Ανακαλύψτε αυτόν τον ποιητή και δεν θα χάσετε, παρά μόνον τα περιττά έρματά σας…
* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας (https://konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δοκίμιο: “Ο ανταγωνισμός «σκότωσε» τον θεσμό του σχολείου”
Της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά // * «Έρχομαι για το χαρτί» ήταν η απάντηση του Δημήτρη όταν τόλμησα να ρωτήσω: γιατί έρχεσαι στο σχολείο; Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Η αναπάντεχη απάντηση με σόκαρε. Κάθισα
Περισσότερα -
«Μνήμη Μίνωα Πόθου, ενός σεμνού ανθρώπου των γραμμάτων μας»
Γράφει ο Πασχάλης Πράντζιος // * Πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ένας πολύ σεμνός άνθρωπος των γραμμάτων μας, ο Μίνωας Πόθος, και αξίζει να τον κατευοδώσουμε με την αγάπη μας. Καίτοι γεννημένος στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης,
Περισσότερα -
Η ψηφιακή τέχνη της Kroutsef
Την λένε Kroutsef. Ασχολείται με το digital art φτιάχνοντας artworks και posters και το visual poetry, δηλαδή έναν συνδυασμό ποίησης και ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας. Το πρώτο της βιβλίο με visual poems θα κυκλοφορήσει αυτό το χειμώνα από την ΤΒΜr
Περισσότερα -
Για τον αληθινό κακό λύκο που ζει δίπλα μας, την μοχθηρή μητριά
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Ιστορίες για μικρούς και μεγάλους. Η καθημερινότητα ενός παιδιού, δασκάλου, μάνας. Όχι, απαραίτητα όμορφη, όχι απαραίτητα καλή. Τα «Παραμύθια» στο άνοιγμα του χρόνου συναντούν τον αληθινό κακό λύκο που ζει δίπλα μας,
Περισσότερα -
Η καθημερινότητα στον Καθεδρικό ναό του Raymond Carver
Γράφει ο Βαγγέλης Κοκκάρης // Raymond Carver «Καθεδρικός ναός». Μετάφραση: Γιάννης Τζώρτης, εκδ. Μεταίχμιο Ο Raymond Carver αποτελεί έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς του 20ού (και όχι μόνο) αιώνα. Φυσικά και το έργο του μπορεί να αναλυθεί με
Περισσότερα -
Η επανεφεύρεση της Γένεσης
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Μαρκ Τουαίην «Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας», εκδ. Ποικίλη Στοά, σελ. 131 «Μου είπε ότι φτιάχτηκε από ένα πλευρό που αφαιρέθηκε από το σώμα μου. Δεν μου λείπει κανένα πλευρό». Οι
Περισσότερα -
Από το μυθολογικό άρμα του Φαέθοντα στο νικελένιο τροχοφόρο αμαξίδιο της Λεώνης
Γράφει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου // * Μαρία Πυλιώρου «Λεώνη», εκδ. Πατάκη, 1999, σελ. 126 Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό! Νίτσε Η Μαρία Πυλιώτου είναι μία από τις σημαίνουσες παρουσίες στην παιδική λογοτεχνία και
Περισσότερα
