Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Με συνδημιουργό τον αναγνώστη
09/02/2021, 9:54 μμ

Με συνδημιουργό τον αναγνώστη

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

Αναστασία Ν. Μαργέτη, “Πλάτων. Ψυχή και (π)οίηση. Διαλεκτική των αντιθέσεων, (πενήντα επτά επιγράμματα)”, Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2020, σελ. 93.

 

Η παιδαγωγός ποιήτρια διαλογίζεται με διδακτικό τρόπο επιχειρώντας να αναχαράξει την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, επιλεκτικά, άλλοτε ακολουθώντας τα ίχνη τιτάνων του Πνεύματος και άλλοτε υποτιμώντας τους (όπως γίνεται με τους Κυνικούς φιλοσόφους στη σελίδα 80).

Τρίπτυχη η δομή αυτού του επιτυχημένου πονήματος, ακολουθεί την διαίρεση της ψυχής κατά Πλάτωνα: “επιθυμητικόν”, “θυμοειδές”, “λογιστικόν”. Ενώ κάθε “πτυχή” ισομοιράζεται στον γήινο δυϊσμό, ισορροπία των αντιθέτων: είναι και μη είναι.

Ξεκινάει δειλά, με ρητορικές ερωτήσεις για να καταλήξει σε αποφάνσεις, καταφάσεις, ορισμούς, εξ-ορισμούς και εξορύξεις.

Πενήντα επτά (57) δεκαεπτασύλλαβα (17) τρίστιχα (3). Ακόμα και οι αριθμοί έχουν το νόημά τους, όσο κι αν η σημασία τους μάς διαφεύγει.

Προχωρώ σε ένα συστηματικό αναμάσημα ιδεών-σκέψεων-επιφυλάξεων-διαφυλάξεων:

εσωτερικό ταξίδι – χαμένοι στον Λαβύρινθο μέσα μας (σελ. 18) – Κάλλους Πύλη (σελ. 19) – Έρως και ψυχή: ποιητική ανάπλασις του διάσημου γλυπτού του Αντόνιο Κανόβα που βρίσκεται στο Λούβρο (σελ. 20) – σατυρικόν το τρισύλλαβο της σελίδας 21 – η Μεγάλη Μητέρα Θεά επανέρχεται και η Παγκόσμια Ψυχή  αγαλλιάζει (η πατριαρχία εκλαμβάνεται ως τοξική στη σελίδα 23) – παραμύθια τα φαινόμενα κι η γήινη χαρμολύπη παραίσθηση (maya) (σελ. 25) – βάρβαρη η βακχεία (σελ. 29) – ιθυφαλλική αφαίμαξις, ανεπιθύμητος παρασιτισμός (σελ. 30) – “χαλκός ηχών” από την Προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου (σελ. 31) – απολεσθείσα η συμπαντική Αρμονία (σελ. 32) – Ουρανία Αφροδίτη εναντίον Πανδήμου (σελ. 33) – αριστοφανικό λογοπαίγνιο στη σελίδα 34 – η ποιήτρια ψέγει την υποκρισία των πουριτανών αποικιοκρατών στη σελίδα 35 – θερμοδυναμικό αμάρτημα η λαγνεία (σελ. 36) – Προμηθεύς Δεσμώτης στις σελίδες 37, 46, 47 – και Ηνίοχος στις σελίδες 49 (περί “μεσότητος”), 73 – “εμείς” εναντίον “εγώ” (σελ. 41) – “θέλει αρετήν και τόλμην” η αποδόμηση τής maya (σελ. 42) – ο άνθρωπος άνω θρώσκει, σαν χαρταετός που κυνηγάει το Αδύνατο, όπως ο Καλιγούλας τού Καμύ (σελ. 43) – κινητήριος άξονας της αναζήτησης η απουσία τού Άλλου, τού Έτερου (σελ. 44) – νοσταλγική ουτοπία για την παραδείσια διάσταση τών Ιδεών (σελ. 45) – “μέτρον άριστον” (σελ. 49) – αποδόμηση της έννοιας της Δίκης (σελ. 54) – άδηλος, ανεπίγνωστος ψυχή συν ενοχή ίσον Τέχνη (σελ. 55) –  η καταδίκη του Σωκράτη από τον όχλο εξ αιτίας Φθόνου (υπονοείται στα τρίστιχα των σελίδων 56 και 57) – αλλά και πολιτικές σκέψεις πάνω στη σύγχρονη Ιστορία (στις σελίδες 58 και 60)  – φιλοδοξία ίσον πανάκριβο αμάρτημα (σελ. 59) – κατά εθνικιστικής μισαλλοδοξίας το αντιφασιστικό ποίημα της σελίδας 60 – ο δυϊσμός της Ύλης, από την φιλοσοφική-κβαντική του έννοια (σελ. 61) – τραγική ειρωνεία (σελ. 65) – έξοδος από την Εδέμ τής μήτρας, απώλεια της παιδικής αθωότητας (σελ. 66) – ελεύθερη βούληση (σελ. 67) – “Μακάριοι οι ειρηνοποιοί / εξορίστους / που σμίγουν” (σελ. 68) – ο κόσμος είναι νοητικός (σελ. 69) – “σπόλια μνήμης / για χρήση επόμενη / της Ιστορίας” (τα σπόλια είναι τμήματα προηγουμένων αρχιτεκτονημάτων που χρησιμοποιούνται εκ νέου σε οικοδομήματα, από το λατινικό spolium, σελ. 70) – η ποιήτρια φάσκει-ορίζει-περιορίζει όταν γράφει: “Ευδαιμονία / εκλογή του αγαθού / μ’ ελευθερία” (σελ. 71) – προοπτική με σημείον φυγής το Αόρατο (στη σελίδα 72) – ευταξία συν αμφιβολία ίσον Χάος (σελ. 77) – εξαιρετικό το λογοπαίγνιο “ΜΗΔΕΙΑμα-μειδίαμα” στη σελίδα 79 – η αρχιτεκτονική ως αντίδοτο στη Λήθη, με τις Καρυάτιδες της σελίδας 81 – ατελέσφοροι οι σοφιστές (σελ. 82) – γνώση εμπειρική δεν επιτυγχάνεται χωρίς το ταξίδι της ψυχής στον κόσμο (σελ. 83) – όλα τα πράγματα έχουν (τουλάχιστον) δύο πλευρές (σελ. 84) – “Ποίησις οδός / προς το Εμείς. Οίηση / στάση στο Εγώ” (σελ. 85, με σχέδιο που δείχνει τον αόριστο αριθμό πι ως γενεσιουργό αιτία τών πάντων) – σύμβολον πίστεως οικουμενικής το τεχνούργημα τής σελίδας 87 – και … οι απαραίτητες σημειώσεις.

 

Αναστασία Μαργέτη

 

Άκρως κατατοπιστικός, λιτός, περιεκτικής και περιηγητικός ο πρόλογος που υπογράφει ο Αστρονόμος, Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος Ξενοφών Διον. Μουσάς.

Κι αν περιήλθα όλων των σελίδων με τον δικό μου ερμηνευτικό τρόπο μιμούμενος την μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη είναι για να υποδείξω (εμμέσως πλην σαφώς) στον συνδημιουργικό αναγνώστη μία αναλογική μέθοδο προσεγγίσεως κειμένων που κινούνται μεν εντός της πολιτικής ορθότητος, αυτοαναιρούνται όμως στο βάθος τού υπό-κειμένου.

Μόνον θαυμασμό μπορώ να εκφράσω σε αυτή την οικουμενική ποιήτρια με το συμβατικό γήινο όνομα Αναστασία Ν. Μαργέτη.

 

 

 

* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός (www.konstantinosbouras.gr)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top