Fractal

Οι αιωρούμενες ώρες

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Γιάννης Καισαρίδης «Ώρες αιώρες», εκδόσεις Κέδρος

 

Με το έργο του Γιάννη Καισαρίδη δεν είχα ποτέ κάποια ιδιαίτερη τριβή μέχρι που διάβασα την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του «Ώρες αιώρες» από τις εκδόσεις Κέδρος. Πρόκειται για την τέταρτη συλλογή διηγημάτων του που χρονικά εκτείνονται από τις αρχές του 20ου αιώνα και καταλήγουν στη σύγχρονη εποχή. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν μπόρεσα ποτέ διαβάζοντας το βιβλίο να αντιληφθώ τη σχέση του τίτλου με το περιεχόμενο αλλά σίγουρα η επιλογή του διαθέτει αρκετά μεγάλα ποσοστά φαντασίας και πρωτοτυπίας. Οι ώρες που αιωρούνται ή που μένουν μετέωρες καταπιάνονται με σύντομες ιστορίες ανθρώπων στην πλειοψηφία τους ανθρώπων που εύκολα παίρνουν τον πολύ κλισέ χαρακτηρισμό «της διπλανής πόρτας». Σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιες από  αυτές λειτουργούν συμπληρωματικά με κάποιες άλλες που έχουν προηγηθεί ή ακολουθούν, γεγονός που προσδίδει όχι κάποια καινοτομία αλλά μια καλοδεχούμενη τεχνική διήγησης.

Κοινός τόπος για τις ιστορίες του Καισαρίδη είναι οι πληγές που αφήνουν ο χρόνος και η ζωή στη διαδρομή συνηθισμένων ανθρώπων. Περιστατικά που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί σε οποιονδήποτε, όχι προϊόντα του συγγραφικού εργαστηρίου του Καισαρίδη είναι η πρώτη ύλη των περισσότερων διηγημάτων. Η επίδραση αυτών των στιγμών, η μεταμόρφωση των ανθρώπινων ζωών αναλύονται σε αυτά τα διηγήματα που θα μπορούσαν να αποτυπωθούν σε ολιγόλεπτα ντοκιμαντέρ. Το μεγάλο πλεονέκτημα του Καισαρίδη είναι η εξαιρετικά εύπλαστη γραφή του. Απόλυτα προσαρμοσμένη στο κεντρικό πρόσωπο κάθε διηγήματος. Ο συγγραφέας αποπνέει την ελιτίστικη διάθεση του συγγραφέα με τον λόγο του, ο απλός άνθρωπος εκφράζεται σαν απλός άνθρωπος. Ηλικίες, τάξεις, καταγωγές είναι απόλυτα προσαρμοσμένες και τακτοποιημένες στη γραφή του Καισαρίδη με πολύ αρμονικό αλλά και συνάμα πολυσύνθετο τρόπο. Προφανώς και στη συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων όπως σε κάθε προσπάθεια γραφής στη μικρή φόρμα τα διηγήματα δεν είναι ισοβαρή. Ορισμένα είναι περισσότερο θελκτικά, κάποια άλλα λιγότερο αλλά θα ήταν πολύ άδικο για τη συνολική προσπάθεια και εικόνα του βιβλίου αν επέλεγα με βάση την προσωπική μου αναγνωστική κατεύθυνση και προσπαθούσα να κατευθύνω τον επόμενο αναγνώστη του Καισαρίδη. Είναι καλύτερα να διαβάσει μόνος του και να αξιολογήσει μόνος του το σύνολο μιας πολύ αξιόλογης προσπάθειας.

 

Γιάννης Καισαρίδης

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top