Fractal
Home / ΑΠΟΨΕΙΣ / Όλη η Ελλάδα μια παραλία, μια θάλασσα…
17/07/2019, 12:08 πμ

Όλη η Ελλάδα μια παραλία, μια θάλασσα…

Του Νίκου Τσούλια //

 

 

Όλη η Ελλάδα μια παραλία, μια θάλασσα… Και όλοι οι Έλληνες όπου και να ζουν μια αγαπημένη τους θάλασσα έχουν στη σκέψη τους. Και αυτό όχι μόνο για τις καλοκαιρινές διακοπές αλλά και για την καθημερινή μας ζωή, για τη βόλτα μας, για το αγνάντεμά μας, για το ονειροταξίδεμά μας. Γι’ αυτό είναι καλότυχοι όσοι έχουν σπιτικό στης θάλασσας το βλέμμα και βιώνουν το πέρασμα του χρόνου με τα δικά της χαρίσματα.

 

 

Αλλά η θάλασσα θέλει γνώση και αγάπη. Δεν είναι της θάλασσας κάλεσμα οι μαζικές ξαπλώστρες και ο φραπέ, τα τσιγάρα και τα τσιριχτά! Θέλει ενέργεια, στοχασμό, δημιουργική σχέση. Απαιτεί φυσική άσκηση του σώματος ξεχωριστή, κολύμβηση δυνατή ως πόθος νόστου στην αρχέγονη υγρή εστία μας. Θέλει ψυχανεμίσματα με τους δυνατούς παφλασμούς και τους χαλαρούς κυματισμούς, με τις ανάλαφρες ρυτιδώσεις και με τις αγριεμένες τρικυμίες, να ακούς το ξεψύχισμά τους εκεί στης παραλίας τις ακρώρειες και να δίνεις τις δικές σου ερμηνείες. Θέλει να βρεθείς σε βράχο ερημικό και άλλοτε να χαζεύεις και να ρεμβάζεις και άλλοτε να στοχάζεσαι και να διαβάζεις. Και τότε γοητεία μοναδική θα γεννηθεί, χωρίς να ξέρεις αν είναι του βιβλίου ή της θάλασσας ή δική σου ή μήπως της τριμερούς συνάντησης;

Η θάλασσα είναι στην ψυχή μας, στην καρδιά του πολιτισμού μας. Ακόμα και το κοίταγμά μας στο χάρτη της Ελλάδας όλο θάλασσα βλέπει. Η Οδύσσεια – το αναγνωστικό και το ανάγνωσμα όλων των εποχών μας και όλων των γενεών μας – μέσα στην αλμύρα της θάλασσας είναι βουτηγμένη. Όλη η ιστορία μας περνάει μέσα από τη θάλασσα: από τις αρχαίες αποικίες μας τις απλωμένες σε όλη τη Μεσόγειο μέχρι τη σημερινή αιχμή του εθνικού μας ζητήματος, του Αιγαίου. Πας σε άλλη χώρα που δεν έχει θάλασσα ούτε στη …γειτονιά της και νιώθες άβολα, αμήχανα, περίεργα!

Ποιητές και ποιητές σε κάθε εποχή τα πελάγη μας ερευνούν και αναδημιουργούν. Αλλά ακόμα και αυτοί κάποιες μόνο όψεις τους αποκαλύπτουν! Γιατί ποιος μπορεί να πει τι είναι το Αιγαίο (και κάθε πέλαγό μας); Ποιος ξέρει το μακρύ του ταξίδι στο χρόνο, ποιοι το έχουν οργώσει και τι φανέρωσαν με τις πράξεις τους στη ζωή και στην ιστορία; Τόσα και τόσα που έχουν συμβεί στους κόλπους του, πού μπορούμε να τα βρούμε; Εδώ ο μηχανισμός των Αντικυθήρων και μόνο μάς έχει ανατρέψει βεβαιότητες και βεβαιότητες για την τεχνολογία και την πνευματικότητα των προγόνων μας.

Μαύρα πανιά της μυθολογίας βάφτισαν το πέλαος των πελάγων μας, το μοναδικό Αιγαίο. Και εκείνο έδωσε τη δική του απάντηση. Έγινε ολοφώτεινο. Κάθε νησί του και κάθε του γωνιά φως ξεχωριστό χαρίζει, βράχια ηλιοδαρμένα λαμπυρίζουν ακτίνες και ζέστη. Απέραντο το γαλάζιό του, πουθενά δεν είναι το ίδιο· οι αποχρώσεις του μπλε, του γαλάζιου, του πράσινου και τα ανακατώματά τους δεν έχουν τελειωμό. Δεν βρίσκεις τους ίδιους χρωματισμούς σε δύο διαφορετικά μέρη, αρκεί να μπορείς να ψυχανεμίζεσαι με της θάλασσας τα παιχνιδίσματα. Ποιος δεν έχει κλέψει ηλιοβασιλέματα και ηλιοβασιλέματα από τη Σαντορίνη, τη Σίφνο, τη Μύκονο… για να περνάει τους χειμώνες της ζωής του με τη θέρμη και το φως του Αιγαιίτικου πελάου;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ηπειρωτική χώρα με τόση μεγάλη αναλογία ακτογραμμών σε σχέση την έκτασή της. Η βάση της οικονομία μας – τουρισμός και ναυτιλία – εδώ έχουν την αναφορά τους. Τα περισσότερα ηλιοβασιλέματα μας στα ακρογιάλια μας τα γευόμαστε, στα καθρεφτίσματα και στα λαμπυρίσματα του ξέπνοου ηλιόφωτου. Τα καλοκαίρια μας είναι θαλασσινά και γαλάζια. Και τα βουνά μας αν είναι ψηλά, για να αγναντεύουν των πελάγων μας τους κυματισμούς είναι. Βουνά και θάλασσές μας γεννήθηκαν μαζί και στους δικούς τους γεωλογικούς χρόνους πολλά έχουν πει και πόσα ακόμα θα πουν – κανείς δεν ξέρει… Και τα βουνά που ξεχασμένα βρέθηκαν από αυτές μακριά, απλώματα έχουν μπροστά τους για να τις αγναντεύουν κι αυτά.

Κατοικούμε στον πιο όμορφο πίνακα της φύσης του τρίτου βράχου από τον Ήλιο. Δεν έχουμε μόνο πολιτιστική κληρονομιά μα και φυσική. Και θέλει ευθύνη και αισθητική για να κατανοήσουμε τις κληρονομιές μας. Να τις συνειδητοποιήσουμε. Να τις γευθούμε. Να τις κάνουμε πιο πνευματικές και πιο όμορφες με τη δική μας δημιουργικότητα. Δεν είναι κειμήλιο η Ελλάδα! Ζωντανός οργανισμός είναι! Ιστορία γράφει και η ιστορία ζωή είναι – γεννητούρι της ζωής! Όλη η Ελλάδα μια παραλία, μια θάλασσα…

 

ΥΓ

Για την κακή τύχη του Αιγαίου, που γίνεται μαύρος υγρός τάφος για κατατρεγμένους της Γης, έχω αναφερθεί σε ειδικό άρθρο μου.  

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top