Η γλώσσα είναι η πατρίδα μας
Γράφει η Μαρία Βρέντζου //
«Ο Πρίγκιπας με το φλιτζανάκι» της Εμιλί ντε Τυρκέμ, Μετάφραση Ρούλα Γεωργακοπούλου, Γαλλία, εκδόσεις Πόλις, 2020, σελ. 232
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να εμπιστευτείς μέσα στο ίδιο σου το σπίτι έναν άγνωστο σου άνθρωπο; Την απάντηση μας δίνει η Εμιλί ντε Τυρκέμ μέσα από το ημερολογιακό μυθιστόρημά της «Ο Πρίγκιπας με το φλιτζανάκι» όπου περιγράφεται η φιλοξενία που πρόσφερε η ίδια, ο σύντροφός της και τα δύο της παιδιά στον Ρεζά, έναν εικοσιδυάχρονο Αφγανό πρόσφυγα που έψαχνε στέγη στο Παρίσι με τη βοήθεια ενός προγράμματος της Κοινωνικής Πρόνοιας.
Έτσι ο ήρωας, σε ηλικία δώδεκα ετών, έφυγε από τη χώρα του, διέσχισε το Ιράν, την Τουρκία, την Ελλάδα, την Αλβανία και άλλα μέρη της Ευρώπης, έφτασε αρχικά στην Νορβηγία, έχτισε μια ζωή εκεί, έμαθε τη γλώσσα και απελάθηκε εν τέλει στη Γαλλία, όπου τον συναντάμε σήμερα να δουλεύει εικοσιοκτώ ώρες την εβδομάδα στην καθαριότητα ενός κέντρου επανένταξης και με δεκτή την αίτησή του για άσυλο.
Ο Ρεζά, πίσω στην πατρίδα, έχει έναν δολοφονημένο πατέρα και μια μητέρα με την οποία έχασε επαφή κάπου στη διάρκεια του δύσκολου ταξιδιού. Μιλάει λίγα γαλλικά και είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός στην πραγματικά φιλόξενη και ανοικτή οικογένεια της Εμιλί, αφού γνωρίζει τι σημαίνει να είσαι ξένος. Όμως μέσα από φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλουν και τα δύο μέρη, την αρχική αμηχανία διαδέχεται μία ζεστή συγκατοίκηση, που διαρκεί εννέα μήνες. Ο διακριτικός και ήσυχος φιλοξενούμενος προσαρμόζεται στο κλίμα του σπιτιού, του οποίου οι ιδιοκτήτες προσφέρουν ένα περιβάλλον ασφάλειας και ελευθερίας, διαθέτοντας οι ίδιοι βαθιά πίστη στην ιδέα της αδερφοσύνης.
Είναι μάλιστα απορίας άξιο πως αυτός ο νέος πρόσφυγας που έχει ζήσει μέσα στη βρόμα των δρόμων, στις καταλήψεις, στα άσυλα και στους καταυλισμούς, είναι τέτοιος μεγάλος λάτρης της καθαριότητας, ενώ τώρα πια απολαμβάνει το τελετουργικό του τσαγιού, μέσα σε φλιτζάνι από φίνα πορσελάνη, σαν ένας αληθινός πρίγκιπας, παρέα με τη συγγραφέα, δείχνοντάς της πραγματικό ενδιαφέρον για το γράψιμό της. Είναι δε φιλεύσπλαχνος αφού πολλές φορές δίνει ακόμη και ολόκληρο το μισθό του για φαΐ και φάρμακα σε μετανάστες αλλά και γενναιόδωρος αφού κάνει δώρα στην Εμιλί, τον άντρα της και στους γιους τους, σαν ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εμπιστοσύνη που του δείχνουν.
Émilie de Turckheim
Η γλώσσα είναι η πατρίδα μας. Άρα, προϋπόθεση ενσωμάτωσης και νέου ξεκινήματος είναι η εκμάθηση της γλώσσας της χώρας φιλοξενίας. Τι συμβαίνει όμως όταν χάσεις τη μητρική σου γλώσσα; Θα επικοινωνείς με τον ίδιο τρόπο; Βλέπουμε πως ο Ρεζά αρχικά ούτε θέλει ούτε μπορεί να μάθει γαλλικά, σαν να μην του το επιτρέπει η ψυχολογία του, ίσως γιατί δεν αντέχει πλέον να ξεκινάει από το μηδέν. Ο θάνατος, η βία, η εξορία, ο φόβος, ο ρατσισμός είναι τραύματα που τον έχουν σημαδέψει αλλά με τη βοήθεια των νέων του συγκατοίκων θα ξαναβρεί την ελπίδα, θα ξαναβρεί την αγάπη που τόσο χρειάζεται, θα ξαναβρεί το όνειρο της οικογένειας. Και έτσι θα κάνει το άλμα για μια νέα αρχή.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τρία ποιήματα
της Φωτεινής Αζαμοπούλου // * ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΕΙΑ Μπροστά, στο βλέμμα απέναντι, στέκει μια πολιτεία, σούρουπο είναι, ταξιδιού, Οκτώβρης του `83. Η πολιτεία θωρεί τρανή, μοιάζει χαώδης, μυστηριακή, σου κρύβει τον ορίζοντα και τον τεράστιο δίσκο του ήλιου ρουφάει βαθιά…
Περισσότερα -
✩ Αναγνωρίστε εγκαίρως τα σημάδια SOS, που μαρτυρούν καρκίνο
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Αναγνωρίστε εγκαίρως τα σημάδια SOS, που μαρτυρούν καρκίνο Μπορεί να μοιάζουν αθώα προβλήματα, όμως ο βήχας, η βραχνάδα στη φωνή, η αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου και πολλά ακόμα, ίσως αποτελούν σημάδια ύποπτα
Περισσότερα -
Προπατορικό αμάρτημα
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Ίαν Μακ Γιούαν «Το καρυδότσουφλο», Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πατάκη ” Μισώ εκείνη και τις τύψεις της. Πως μπόρεσε να κάνει το βήμα από τον Τζον στον Κλοντ, από την ποίηση στα ανυπόφορα στερεότυπα;
Περισσότερα -
Αναζητώντας τον Μέγα Παιδαγωγό…
Του Νίκου Τσούλια // Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να διαμορφώσουν μια μεταρρυθμιστική εκπαιδευτική πολιτική, που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και στις προκλήσεις των απαιτητικών καιρών μας. Παρόλα αυτά, σε μια τέτοια συγκυρία, οι εκπαιδευτικοί και το εκπαιδευτικό
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κείνο το βράδυ”
Της Μαίρης Πέστροβα // •κείνο το βράδυ το ‘σκασε δεν το ‘χε ξανακάνει αλλά το ‘χε υποσχεθεί στον εαυτό του από σπέρμα το ‘ξερε πως δεν είναι του κόσμου τούτου πόση ακόμα αντοχή να κρύψει στις τσέπες
Περισσότερα -
Οκτώ ποιήματα
Γράφει ο Γιώργος Οικονόμου // * Ποίηση Κάθε βράδυ στην ίδια στάση περιμένω ένα γαλάζιο λεωφορείο που έχει το όνομά σου για προορισμό. Κι ας μην ξέρω γράμματα θα το γνωρίσω εγώ. Έχει για φώτα
Περισσότερα -
Στην αρχή μου βρίσκεται το τέλος μου: Το Φως της Φωτεινής
Γράφει η Μαρία Λιάκου // Μαριέττα Πεπελάση «ΦΩΤΕΙΝΗ – Όλα είναι μνήμη», εκδ. Καστανιώτη Στην σειρά ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ των εκδόσεων Καστανιώτη συμπεριλαμβάνεται το βιβλίο αυτό της Ψυχολόγου –Ψυχοθεραπεύτριας Μαριέττας Πεπελάση. Δεν είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να πει κανείς
Περισσότερα
