Fractal

Η ανάδυση των καταπιεσμένων (σε 100 σελίδες)

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Ερίκ Βυϊγιάρ «Ο Πόλεμος των φτωχών», Μετάφραση: Γιώργος Φαρακλάς, εκδόσεις Πόλις, σελ. 88

 

Για τις ιστορίες του ο Ερικ Βυϊγιάρ δεν χρειάζεται περισσότερες από 100 σελίδες. Το αποδεικνύει για μια ακόμη φορά στο νέο του βιβλίο τον ‘’Πόλεμο των φτωχών’’ (εκδόσεις Πόλις) όπου κατορθώνει να πλάσει μια μυθι-ιστορία. Βασίζεται σε πραγματικά ιστορία γεγονότα στα οποία προσθέτει μυθοπλαστικά στοιχεία κατορθώνοντας να φτιάξει ένα μικρό λογοτεχνικό διαμαντάκι σε μέγεθος…. τσέπης αφού το βιβλίο δεν ξεπερνάει τις 100 σελίδες. Ακριβώς το ίδιο που είχε πετύχει στο διαφορετικής υφής και λογικής αλλά παρεμφερούς μεγέθους ‘’Ημερήσια διάταξη’’ (κυκλοφόρησε πριν από 3-4 χρόνια πάλι από τις εκδόσεις Πόλις) το οποίο αν δεν το έχετε διαβάσει χρήσιμο θα ήταν να το βρείτε κάποια στιγμή και να του δώσετε μια (αναγνωστική) ευκαιρία.

Ο Πόλεμος των φτωχών καταπιάνεται με την ιστορία του Τόμας Μίνστερ ενός Γερμανού ιεροκήρυκα του 16ου αιώνα που θεωρείται ο προπομπός και ο προφήτης του κομμουνισμού. Οι ριζοσπαστικές του ιδέες επηρέασαν ως ένα βαθμό τον Μαρξ και τον Ένγκελς. Το εκρηκτικό κήρυγμα του Μίνστερ οδήγησε σε ουκ ολίγες εξεγέρσεις τους Γερμανούς εργάτες απέναντι σε πρίγκιπες και φεουδάρχες που καταδυναστεύουν με επαχθείς όρους τα κρατίδια της χώρας. Παρότι, ο μεσαίωνας διακρίνεται από άλλα ιστορικά δεδομένα διαβάζοντας κάποιος το συγκεκριμένο βιβλίο θα εκπλαγεί με την παρουσία αρκετών καινοτομιών και μεγάλων δόσεων ριζοσπαστισμού στην πιο σκοτεινή περίοδο της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Στο βιβλίο θα βρείτε και αρκετά στοιχεία ή αναφορές για τον θρησκευτικό ριζοσπαστισμό αλλά και ορισμένες εφευρέσεις της εποχής. Η ανακάλυψη του τυπογραφείου επέτρεψε στον Ουίκλιφ να μεταφράσει τη Βίβλο στα Αγγλικά, κάτι που θεωρήθηκε ευθεία προσβολή για τα εκκλησιαστικά ήθη και έθιμα της εποχής.

Η αναφορά στη Βίβλο δεν γίνεται τυχαία αφού ο Μίντσερ είναι στην ουσία ένας όψιμος προλετάριος που ο λόγος (και οι θεωρίες του) εμπνέονται από τις σελίδες της Βίβλου.

Φεύγοντας από το κομμάτι των θρησκευτικών αναφορών και φτάνοντας εκεί που στην ουσία είναι η ‘’καρδιά’’ του βιβλίου: Οι καταπιεσμένοι εργάτες της εποχής διεκδικούσαν πράγματα αυτονόητα για τις επόμενες γενιές και αιώνες που όμως στις μέρες μπαίνον πάλι σε ένα τραπέζι συζητήσεων και στο κρεβάτι του Προκρούστη. Οι αξιοπρεπείς μισθοί, οι οκτώ ώρες καθημερινής εργασίας, η κατάργηση της παιδικής εργασίας-εκμετάλλευσης, η θέσπιση των συντάξεων, η δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση. Είναι βέβαιο ότι διαβάζοντας τα σχετικά σημεία του βιβλίου θα αναρωτηθείτε αν επιστρέφουμε με πολύ μεγάλη ταχύτητα σε ένα εργασιακό μεσαίωνα.

Όταν τα αυτονόητα δεν θεωρούνται δεδομένα και αυτού του είδους οι πρακτικές κρατάνε για πολλά χρόνια εμφανίζεται κάποιος σαν τον Μίντσρ. Η αρχική του πρόθεση όπως τουλάχιστον διαφαίνεται μέσα από τον λόγο και τα κηρύγματα του δεν είναι να χρησιμοποιήσει την πειθώ των όπλων. Γρήγορα όμως θα αναγκαστεί να γίνει βίαιος και να πρωτοστατήσει στη δική του επανάσταση. Μια επανάσταση που μοιάζει να έγινε 300-400 χρόνια πριν την…. εποχή της. Και όλα αυτά επαναλαμβάνω σε 100 (μόλις) μεστές σελίδες γρήγορου λόγου εξαιρετικής δομής που έτυχε και μιας πολύ προσεκτικής και προσεγμένης μετάφρασης.

 

Éric Vuillard

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top