Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Οικογενειακές υποθέσεις
26/08/2020, 12:59 πμ

Οικογενειακές υποθέσεις

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

Mo Hayder «Ο λύκος», Μετάφραση: Σοφία Τάπα, εκδ. Διόπτρα

 

Στο «Τόκυο» η ηρωίδα αναζητά το πιο φρικτό βασανιστήριο.

Στο «Φονικό κελάηδισμα» ο επιθεωρητής Κάφερι θα βρεθεί στα ίχνη του πιο επικίνδυνου κατά συρροή δολοφόνου.

Στη «Σιωπή των δέντρων» ένα ζευγάρι ανακαλύπτεται αιχμάλωτο στο ίδιο του το σπίτι.

Στο «Δέρμα» ο επιθεωρητής Κάφερι αναζητά ένα αλλόκοτο πλάσμα που ζει στις λάσπες και φαίνεται να βγάζει χρήματα, ανοίγοντας τάφους και κόβοντας μαλλιά από πτώματα.

Στην «Τελετουργία», μια δύτης της αστυνομίας, βρίσκει διαδοχικά κομμένα μέλη για τα οποία η ιατροδικαστική γνωμάτευση πιστοποιεί ότι το θύμα ήταν ζωντανό όταν ακρωτηριάστηκε

Στο «Μάτι στο σκοτάδι» έχει απαχθεί ένα εννεκάχρονο παιδί.

Στην «Κούκλα» αυτοτραυματισμοί, φαντάσματα, τρομακτικές μικρές κούκλες και η θρυλική Μοντ που κακοποιούσε παιδιά.

Οι γυναίκες συγγραφείς αστυνομικών αποδεικνύονται ανελέητες και ευρηματικότατες στα θύματά τους και στα φονικά τους και φυσικά η αγγλίδα Mo Hayder είναι μια απ’ αυτές.

«Θυμώνω κάπως με τους συγγραφείς που δεν περιγράφουν με λεπτομέρεια το έγκλημα, ώστε να δημιουργήσουν την απαραίτητη ένταση, επειδή πιστεύω ότι δεν είναι ειλικρινείς με τους αναγνώστες τους». Ισχυρίζεται η συγγραφέας. Και, βεβαίως, το τηρεί. Η Μο Χάιντερ έχει γράψει μερικά από τα πιο ανατριχιαστικά αστυνομικά μυθιστορήματα στην ιστορία του είδους. Το πρώτο της βιβλίο, το «Φονικό κελάηδισμα», χαρακτηρίστηκε σαν “πρώτης γραμμής θρίλερ που σοκάρει” από τον Guardian, ενώ το επόμενο, η «Θεραπεία», ψηφίστηκε από τους Times σαν “ένα από τα πιο τρομακτικά θρίλερ που γράφτηκαν ποτέ”. Το 2012 κέρδισε το έγκυρο βραβείο Έντγκαρ Καλύτερου Μυθιστορήματος. Τα βιβλία της Μο Χάιντερ είναι 100% αυθεντικά, καθώς αντλεί υλικό από τη μακρά συνεργασία της σε ρόλο ερευνήτριας με διάφορα αστυνομικά τμήματα της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και από τις προσωπικές της συναντήσεις με εγκληματίες και πόρνες. Αλλά και η ζωή της Μο Χάιντερ, υπήρξε περιπετειώδης: παράτησε το σχολείο στα δεκαπέντε της χρόνια και δούλεψε ως σερβιτόρα, υπάλληλος εταιρείας σεκιούριτι, δασκάλα αγγλικών, ακόμα και ως υποδοχή σε κλαμπ του Τόκιο. Έχει μεταπτυχιακό στη σκηνοθεσία από το American University της Ουάσινγκτον, και μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή από το Bath Spa University.

«Ο λύκος» της αποδεικνύεται οικογενειακή υπόθεση.

Την ίδια στιγμή κατά την οποία ένας άστεγος -ο Πλανόβιος- βρίσκει ένα σκυλί να τριγυρίζει ολομόναχο με τη λέξη “ΒΟΗΘΕΙΑ” γραμμένη στο κολάρο του, τα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας της περιοχής παλεύουν για τη ζωή τους. Δύο άντρες έχουν καταφέρει να μπουν με δόλο στο απόμερο σπίτι τους και τους κρατούν ομήρους. Καθώς οι απαιτήσεις των κακοποιών γίνονται όλο και πιο περίεργες και ταπεινωτικές, ο πατέρας της οικογένειας αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για προσωπική βεντέτα.

 

Mo Hayder

 

Ο Πλανόβιος εμπιστεύεται στον επιθεωρητή Τζακ Κάφερι το περιστατικό με το μυστήριο του σκύλου. Στην αρχή διστάζει να εμπλακεί, ώσπου ο Πλανόβιος του υπόσχεται πως, αν εντοπίσει τον κάτοχο του σκυλιού, θα του δώσει, σε αντάλλαγμα, νέες πληροφο­ρίες σχετικά με τον αδελφό του, ο οποίος απήχθη όταν ήταν μικρός. Ο Κάφερι δεν έχει ιδέα ποιον ή τι ψάχνει, ωστόσο είναι σίγουρος ότι πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου και ότι δεν έχει πια το χρόνο με το μέρος του.

Εφυέστατο, ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ, με δραματουργικούς αντιφατικούς χαρακτήρες, έντονη δράση και ζητήματα εφάμιλλα του δράματος των Ατρειδών. Η βία εκκολάπτεται πάντα στον πρωταρχικό κοινωνικό πυρήνα: εκείνο της οικογένειας. Το αποτέλεσμα αναπάντεχο και σίγουρα από τα βιβλία της Mo Hayder το πιο σκληρό: ο δολοφόνος συνηθίζει να στολίζει τα σπλάχνα των θυμάτων του σαν Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι ασύλληπτος και δεν το βάζει, βεβαίως, για το ποιος είναι, ο νους κανενός.

Αλλά και πάλι, οι γυναίκες θα είναι οι αμείλικτες.

Θρίλερ για γερό νευρικό σύστημα εκτός κι αν τα διαβάζετε όλα αυτά όπως κι εγώ (ως μη γενόμενα, για την ευρηματικότητά τους και μόνο). Και ναι, έχει αλλάξει στις μέρες μας το έγκλημα στο αστυνομικό μυθιστόρημα.

 

Υγ. Και όσο για τον «Λύκο» δεν είναι ζώο. Είναι φονικό όπλο εκπορευόμενο εκ του φωτός.

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top