Fractal

Στα άδυτα της Στάζι, μέρος 2ο

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Ντέιβιντ Γιανγκ «Ο λύκος της Στάζι», Μεταφραστής: Φίλιππος Χρυσόπουλος, εκδ. Κέδρος, σελ. 408

 

Ιδού λοιπόν και το δεύτερο μέρος της τριλογίας ενός ακόμη Βρετανού, του Ντέιβιντ Γιανγκ, που τοποθετεί τη δράση των ιστοριών του στη Γερμανία. ‘’Ο λύκος της Στάζι’’ (εκδόσεις Κέδρος) είναι η δεύτερη περιπέτεια της υπολοχαγού της Αστυνομίας του λαού Κάριν Μίλερ μετά το εξαιρετικό ξεκίνημα της σειράς (‘’Το παιδί της Στάζι’’, πάλι από τις εκδόσεις Κέδρος). Τα γεγονότα διαδραματίζονται, φυσικά, στην λαοκρατική Γερμανία, σε εποχές ψυχρού πολέμου, αφού τοποθετούνται στο 1975, λίγο μετά τα συμβάντα του πρώτου βιβλίου. Η Κάριν Μίλερ αφού έχει ‘’ξεσκεπάσει’’ την κομματική υποκρισία, ιδιοτέλεια και την εκμετάλλευση ανήλικων παραβατών σε ένα ‘’σωφρονιστικό’’ ίδρυμα επανένταξης καλείται να βγάλει εις πέρας μια νέα αποστολή. Οι εντολές τη βρίσκουν σε ένα υπαρξιακό σταυροδρόμι: Υποβαθμισμένη από το καθεστώς, βρίσκεται στο όριο του να εγκαταλείψει τη δουλειά της και βλέπει τη νέα υπόθεση ως μια ευκαιρία να πάρει πίσω τη θέση της. Πρέπει να διερευνήσει χωρίς να γίνει ιδιαίτερα ‘’ενοχλητική’’ με τυπικές ανακριτικές μεθόδους την εξαφάνιση δύο δίδυμων βρεφών. Ο λόγος της μυστικοπάθειας έχει να κάνει φαινομενικά τουλάχιστον με τον τόπο της εξαφάνισης, τη νεοσύστατη πόλη που αποτελεί τιμή, καμάρι και πρότυπο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με το όνομα Χάλε Νόιστατ αλλά όπως σωστά υποψιάζεται η Μίλερ και με κάποια βαθύτερα κρυμμένα μυστικά.

Ο Γιανγκ μένει πιστός στις βασικές αρχές του πρώτου μυθιστορήματος της σειράς: Η Μίλερ είναι οριακά ‘’συμβατή’’ με το απολυταρχικό καθεστώς αλλά καλείται και πάλι να συνεργαστεί με ανθρώπους της φοβερής και τρομερής Στάζι που όχι μόνο ελέγχουν κάθε της κίνηση αλλά πολλές φορές αποτελούν και εμπόδιο στην έρευνα της. Για μια ακόμη φορά πέρα από την προσπάθεια της για την εξιχνίαση της υπόθεσης η Μίλερ ενδόμυχα θα δει να δοκιμάζεται η πίστη της σε αρχές που τη συνοδεύουν από τη γέννηση της, να αμφισβητεί σιωπηλά την αξιοπιστία και την εντιμότητα των πολιτικών στελεχών και φυσικά να προσπαθεί να βάλει τάξη στην προσωπική της ζωή που έγινε σμπαράλια στο τέλος του πρώτου βιβλίου της σειράς. Η Μίλερ όπως ακριβώς και στο πρώτο βιβλίο συνεχίζει να είναι μια συμπαθητική αλλά πολυσύνθετη ηρωιδα μπλεγμένη σε πολλά ‘’κουβάρια’’ που συνθέτουν διαφορετικές πτυχές της ζωής και της καριέρας της.

 

David Young

 

Ο Γιανγκ κατορθώνει με σωστό τρόπο όχι μόνο να καταναλώνεται με τη λύση του μυστηρίου της εξαφάνισης των διδύμων αλλά και να εξελίσσει τη ζωή και τον χαρακτήρα της ηρωιδας του με ορατή προοπτική το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας που ακολουθεί. Φυσικά, το μουντό απολυταρχικό μοτίβο μιας χώρας που βίωσε την ‘’απομόνωση’’ όσο σχεδόν καμία άλλη στον πλανήτη, ο φόβος για οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ‘’μη πολιτικά ορθό’’, η αδυναμία άρθρωσης οποιασδήποτε διαφορετικής φωνής υπάρχουν διάσπαρτα αλλά πολύ έντονα μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Αν δεν υπήρχαν αυτά άλλωστε η ιστορία της Μίλερ δεν θα ήταν παρά ένα συνηθισμένο αστυνομικό μυθιστόρημα. Το περιβάλλον ελέγχου και χειραγώγησης των πάντων από ένα καθεστώς που πολλά ‘’γρανάζια’’ του ήταν χαλασμένα είναι αυτό ακριβώς που μετατρέπει ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα σε ένα νουάρ μυθιστόρημα. Ο Γιανγκ έχει κάνει ενδελεχή έρευνα στα δεδομένα της χώρας, σε ορισμένες περιπτώσεις βέβαια, ‘’πειράζει’’ ιστορικά γεγονότα κάτι απόλυτα θεμιτό αφού εξυπηρετεί την όλη μυθοπλασία. Το μοναδικό ίσως ‘’τρωτό’’ σημείο είναι η μη γραμμική αφήγηση αφού υπάρχουν πολλά χρονολογικά ‘’μπρος-πίσω’’ στην αφήγηση που ενδεχόμενα κάποιες στιγμές αποπροσανατολίζουν, όπως και οι πολλές συμπτώσεις που οδηγούν στη λύση της υπόθεσης. Γενικά, όμως το βιβλίο θα κρατήσει ευχάριστη συντροφιά ακόμη και σε όσους δεν διάβασαν το πρώτο της σειράς, αφού λειτουργεί αυτόνομα και με τις σωστές αναφορές-συνδέσεις σε όσα έχουν προηγηθεί και πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top