Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Νέα από το Ντένβερ
23/03/2021, 8:39 μμ

Νέα από το Ντένβερ

Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος //

 

Εντυπώσεις από το μυθιστόρημα: «Ο λόφος του Ερνιόν» της Έλενας Μπολονάση, από τις εκδόσεις 24 Γράμματα

 

Μην τους πιστέψεις κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη. Η Nikita Gill το γράφει καθαρά πως αυτές οι ιστορίες με τα καλά και γλυκά κορίτσια, που αποστρέφονται κάθε αμαρτία, είναι φτιαχτές. Τα κορίτσια κερδίζουν πάντα και δείχνουν με το βλέμμα τους τον ένοχο. Το απέδειξαν οι καιροί που έριξαν αυλαία στην βρώμικη πράξη και άφησαν ανένδοτη και ολομόναχη την θεωρία μιας ολόκληρης ζωής, κουρέλι που δεν αξίζει τίποτε πια. Το επιβεβαίωσαν τα ποιητικά κορίτσια που βρήκαν όλο το θάρρος του κόσμου και έτσι δίχως πλήρωμα, με ένα τσακισμένο καράβι, είπαν το όνομα και την ιστορία τους, όπως αρμόζει στους παλιούς κανόνες της κουρσάρικης ζωής.

Τα χρόνια ανήκουν στα κορίτσια και οι παλιοί κώδικες φθαρμένοι και αποδυναμωμένοι ακολουθούν την μοιραία πορεία. Ο κόσμος σηκώνει τα χέρια που έκρυψαν την ντροπή και οι ήρωες φέγγουν από το βάθος του μικρού τους παραθυριού, κουβαλώντας ένα ανυπόφορο φορτίο. Ισορροπούν στα ετοιμόρροπα τακούνια και ξηλώνουν τις ταπετσαρίες που πλημμύρισαν αυτόν τον κόσμο. Από κάθε μετερίζι, από κάθε σκοπιά και φυλάκιο κάποιο κορίτσι ανανεώνει τους όρους της επιστήμης, της τέχνης, της ιδέας με μια δύναμη συντριπτική, ισάξια της δημιουργίας, που δεν κάμπτεται από καμιά συγκυρία. Ιστορίες ανώνυμες, ολόκληρα μυθιστορήματα με τις μέρες τους γεμάτες δύναμη και το πεπρωμένο τους μελαγχολικό. Κόντρα σε εκδόσεις, σελίδες, μελάνια, εισπνοές , εκπνοές τα κορίτσια κερδίζουν στα σημεία. Και αν ο μύθος πού και πού ξεφτίζει και ο κόσμος φορά το παλιό του ρούχα, αυτά τα κορίτσια κρατούν ολοζώντανες τις πιο παλιές αναγωγές, τραγουδώντας τις πεποιθήσεις, τις προλήψεις, τα όνειρα και τα προαισθήματα, τα παραμύθια και τις φαντασίες, τις βιογραφίες και τους φόβους.

[..Μερικά χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της πόλης σε ένα σημείο ξεχασμένο από τον πολύ κόσμο ξεπρόβαλε ο λοφίσκος του Ερνιόν…]

Ένα τέτοιο κορίτσι είναι και η Σοφία από τον αλλοτινό Λόφο του Ερνιόν της Έλενας Μπολονάση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Η σκληρή βία, η οριακή πράξη, η πληρωμή και το χρέος, η καινούρια προοπτική και τα κλειδιά που περιμένουν θαμμένα στους τόπους της παιδικής μας ηλικίας.

Η Έλενα Μπολονάση γεννήθηκε στην Αθήνα. Δικηγόρος, διδάσκει Εγκληματολογική, Ανακριτική, Πνευματική Ιδιοκτησία και Συγγενικά δικαιώματα. Τα κείμενά της φιλοξενούνται σε περιοδικά πολιτιστικού περιεχομένου ενώ το μυθιστόρημα των εκδόσεων 24 Γράμματα βραβεύθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Και όχι άδικα, αφού έξω και πέρα από τους γενικούς άξονες της πλοκής που αντλεί από τις πιο γνώριμες εκδοχές της ανθρώπινης βιογραφίας, η γραφή της Έλενας διαθέτει την θαυμαστή ισορροπία και την λαμπρή αφαίρεση που αφήνει καθαρό το απόσταγμα της φαντασίας, όμως γνώριμο και οικείο. Τα τελευταία αποθέματα της ομορφιάς και η εφεύρεση της ανθρωπιάς, ο βαθμός της ελευθερίας που υπήρξε διαχρονικά εκείνο που επιβεβαιώνει η μυθιστοριογραφία, κερδίζουν την κυρίαρχη σημασία μες στο έργο της. Την στιγμή που η έσχατη φρόνηση εγκαταλείπει την ψυχή και η άλλη πλευρά του κόσμου απομένει σαν την πιο πιθανή και σκοτεινή εκδοχή του, κάποιος φορά το παγωμένο πρόσωπο της βροχής και θυσιάζεται στην απαντοχή. Η προχωρημένη άνοιξη, η μεγάλη πορεία μες στις σελίδες του μοιραίου πεπρωμένου, η μεθοδολογία της ανθρώπινης πράξης με τις αδιάκοπες, αλυσιδωτές της αντιδράσεις φωτίζουν τις μορφές στον κινηματογραφικό Λόφο της Έλενας Μπολονάση. Καθώς ο μύθος της ζωής χάνει τις υψηλές του σημασίες οι αναγωγές του παραμένουν οι αιώνιες σταθερές. Σε αυτές αργότερα θα προστεθεί το πρόσημο του κόσμου που καθόλου δεν παραμένει ασύνδετο με τα ειδικά χαρακτηριστικά της εποχής του. Η Σοφία του Λόφου δεν μιμείται κανένα πρόπλασμα, επάνω της συναντώνται ο μύθος του Ορέστη και της Αντιγόνης και η θυσία της μικρής Ηλέκτρας. Είναι το Άργος και η μοναχική, συνάμα ψυχή που μετεωρίζεται στο βάθος του ορίζοντα, στην μοιραία επανάληψη της ναυτικής φαινομενολογίας. Ηθικολόγοι και ταμίες της ανθρώπινης συνείδησης συρρέουν πάνω από την σωρό ενός ανθρώπου, οι ψυχές παραδίνονται στο χθόνιο στοιχείο ώσπου να απαντήσουν την μούσα τους, ίσαμε να σταθούν αποφασιστικά, γεμάτοι απαντήσεις απέναντι στον υπαινιγμό και την πρόκληση της ζωής.

Τα πρόσωπα του Λόφου διαθέτουν μια διάσταση μυθιστορηματική, μεταβάλλονται στο άθυρμα των απαραβίαστων, ιστορικών νόμων, συντρίβονται και πάλι κερδίζουν την θέση τους μες στις τάξεις των ανθρώπων. Κάνουν πράξεις καλές και άλλοτε πάλι βυθίζονται μες σε λίγα δάχτυλα σκληρής πραγματικότητας. Είναι όλοι τους άγιοι αλήτες, έμποροι φτηνοί που ΄χουν χάσει την ψυχή τους, κορίτσια ξοδεμένα που άλλαξαν το κύλημα της βιογραφίας τους, μιλώντας για τον κόσμο εκεί έξω, με τα ίδια τους τα χείλη.  Η Σοφία του μυθιστορήματος των 24 Γραμμάτων αφήνει να φανούν στο πρόσωπό της τα πρηξίματα, οι μελανιές, οι δοκιμασίες της ψυχής. Είναι το ίδιο πρόσωπο που οδοιπορώντας στον μυθιστορηματικό του λόφο θα βρει μερικά από τα εδάφια της παιδικής του ηλικίας, μερικές από τις πιο καίριες λέξεις εκείνης της γλώσσας που δεν έπαψε να ιστορεί τον κόσμο εντός μας.

[…Κούνιες, τσουλήθρες, ακόμη και τέρματα ποδοσφαίρου όλα σκουριασμένα, όλα σημαδεμένα από την μοναξιά στο πέρασμα του χρόνου…]

 

Έλενα Μπολονάση

 

Μυθιστόρημα με στοιχεία αστυνομικής αγωνίας, ανθρώπινο στην στόχευσή του, γραφή που υπακούει σε αυτήν την εν προόδω φθορά κάθε μιας βιογραφίας, βρίσκοντας τα πιο λαμπερά στολίδια μες στην σκοτεινιά των μοναχικών κελιών και ακόμη μες στις λεπτομέρειες ενός σπασμένου καθρέφτη, ενός τρεμάμενου ενστίκτου. Μυθιστόρημα μπολιασμένο με την επιστημονική γνώση και πάλι επικεντρωμένο στα παστέλ χρώματα το βιβλίο της Έλενας Μπολονάση στην εξαιρετική έκδοση των 24 Γραμμάτων δεν εκπλήσσει πια με την αρτιότητα του αποτελέσματος ενώ επιβεβαιώνει πως δεν είναι μάταιη η αναμέτρηση με αυτό το άπειρο και ανεξερεύνητο πέλαγο του χαρτιού. Ο Λόφος του Ερνιόν αρνείται τον ακαδημαϊσμό, το ύφος, την κοινωνική κριτική, μονάχα αναπαριστά με κάθε λαμπρότητα το μονοπάτι της ζωής που καταστρέφεται λυρικά, όπως λυρική και μυθιστορηματική παραμένει η ακυβέρνητη ομορφιά ενός ανθρώπου που ΄χει επιστρέψει από το τίποτε. Τίποτε δεν περιφρονεί, τίποτε δεν αρνείται το μυθιστόρημα της Έλενας Μπολονάση που φωτίζει πιστά τα πράγματα και τις υποθέσεις. Η συγγραφέας αφήνεται στην καθολικότητα του μύθου της που παραμένει όμορφος και στοχαστικός, δίχως να εξωραΐζει τα άσχημα τοπία της ζωής, τις φριχτές της δυσκολίες. Το αβέβαιο και το πεπλανημένο της ζωής, το άστατο, οι σκοποί και οι μάταιες ελπίδες που διαδέχονται την θηριωδία της ανθρώπινης ελπίδας εναλλάσσουν την ένταση της ιστορίας που εκτυλίσσεται στους πρόποδες του Ερνιόν.

Γύρεψα μερικές πληροφορίες για αυτό το μέρος. Αναζήτησα φωτογραφίες, ένα ασπρόμαυρο καρέ, μια υποψία σκληρής κυριολεξίας, όμως δεν βρήκα τίποτε. Ο ηλεκτρονικός, παντογνώστης κόσμος ηττήθηκε από μια τόση δα λέξη, από μια αφάνταστη πολιτεία που κρύβει τις απαντήσεις. Ωστόσο, είναι καλύτερα που το Ερνιόν δεν βρέθηκε στους χάρτες. Έτσι μπορεί να παραμείνει για πάντα το ορόσημο ενός μυθιστορήματος, σαν εκείνα τα αναρίθμητα που φορτώνονται σε βαγόνια, αυτοκίνητα και αγκαλιές, κερδίζοντας με κόπο το μοναδικό χρυσάφι της ωριμότητας μες στις ξέφρενες τροχιές. Αυτό το σπάνιο μέταλλο που στοιχηματίζει η Σοφία της Έλενας Μπολονάση, κατοικώντας το προσκήνιο ενός τεράστιου πανοράματος προσώπων και συμπεριφορών.

[…Το μέλλον είχε πεθάνει και θαφτεί μαζί με τον Κέβιν σε ένα νεκροταφείο κάπου στα προάστια του Ντένβερ…]

Ο Λόφος του Ερνιόν που έρχεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων από τις εκδόσεις 24 Γράμματα μιλά για ανθρώπους που στοχάστηκαν το πιο βαθύ και έχουν κερδισμένο το αντίτιμο του ζωντανού και του αληθινού. Ο διακαής πόθος, η πρόθεση της ανταρσίας, η πάλη με την εξουσία, η ζωή που ανεμίζει ρετάλι εμπρός στο φάσμα του θανάτου και όμως αντέχει, δεν αφορούν συμβατικά στοιχεία της ιστορίας αλλά το ιδιότυπο αντιφέγγισμα των κανόνων μιας ολόκληρης κοινότητας, όσο η ταυτότητα του καθενός παλεύει με την πιο βαθιά της αντίφαση.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top