Fractal

Ο κόρακας, η καρακάξα και …εγώ

Του Νίκου Τσούλια //

 

 

Μια μικρή ιστορία του παιχνιδιού της γνώσης θα σας πω, για να γελάσετε όχι τόσο με την άγνοιά μου αλλά με την παιδική μου προκατάληψη, που παρέμενε απόλυτη βεβαιότητα για χρόνια και χρόνια…

Και για να δικαιολογηθώ και λίγο, οι προκαταλήψεις έχουν βαθιές ρίζες και δεν ξεριζώνονται εύκολα. Όχι, γιατί δεν μπορείς αλλά γιατί δεν ξέρεις ότι είναι προκαταλήψεις αλλά βαθιές και εδραίες γνώσεις…

 

 

Ήμασταν λοιπόν, εγώ και η γυναίκα μου, στη βεράντα. Μια καρακάξα από τον κοντινό Υμηττό κάνει τις βόλτες της και πριν σκεφτεί να καταλήξει κάπου κοντά μας την έδιωξα θυμούμενος το ρόλο των πουλιών αυτών στο κυνηγητό που έκαναν στα κλωσσοπούλια στους παλιούς καιρούς της παιδικής μου ηλικίας στο χωριό και τη συνεχή φροντίδα της πιτσιρικαρίας για μη βουτήξει την ζωντανή μικρή περιουσία μας.

– Ξξξξξ απ’ εδώ καρακάξα…

– Μα είναι τόση όμορφη, με το άσπρο και το μαύρο χρώμα της και την κουνιστή ουρά της, μου λέει η γυναίκα μου, που ως «παιδί της πόλης» δεν είχε καμιά σχέση με τις δικές μου βιωματικές αναφορές και …γνώσεις.

– Ε καλά, εσύ δεν ξέρεις, μαζί με το ταίρι της τον κόρακα ήταν μόνιμος μπελάς στα παλιά χρόνια. Ήταν η έγνοιά μας να μη μας βουτήξουν τα κλωσσόπουλα.

– Και τι σχέση έχει η καρακάξα με τον κόρακα;

– Μα είναι το αρσενικό και το θηλυκό. Ο κόρακας και η καρακάξα, όπως δείχνουν και τα άρθρα τους…

– Ε και, τι σημασία έχει το άρθρο; Δεν είναι άλλο είδος η καρακάξα από τον κόρακα;

– Μμμμ

Πρώτη φορά αναρωτήθηκα μήπως δεν είναι έτσι αυτό που θεωρούσα ως απόλυτη βεβαιότητα. Δεν μπορούσα ποτέ να αμφισβητήσω ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα, όπως τα ήξερα εδώ και πολλά χρόνια. Δεν πήγαινε η σκέψη μου ότι μπορεί να είναι αλλιώς. Η ισχυρή πεποίθησή μου ήταν ακλόνητη…

Όταν λοιπόν βεβαιώθηκα ότι έκανα λάθος, δεν μπορούσα να πιστέψω στην ανατροπή που μου έγινε. Αλλά ευτυχώς η εκπαιδευτική μου νοοτροπία, με βοήθησε να δεχτώ το λάθος μου με περισσή ευκολία. Και όχι μόνο αυτό, αυτοσαρκάζομαι και το διασκεδάζω!

Και ξέρετε ποια είναι η συνέχεια; Πήρα τα αδέλφια μου και τα ρωτούσα τι σχέση έχει η καρακάξα με τον κόρακα και μου απαντούσαν με απορία: γιατί το ρωτάς, δεν το ξέρεις; Μα είναι το αρσενικό και το θηλυκό!

Αλλά και σε μερικούς άλλους από το χωριό μου που έθεσα το ερώτημα γελούσαν με την απορία μου – είχαν την ίδια βεβαιότητα με μένα! «Γιατί υπάρχει καρακάξος;», μου είπαν χαρακτηριστικά.

Τι φοβερό πράγμα η προκατάληψη. Δεν αφήνει ούτε δα μια μικρή σχισμή για να σκεφτείς κριτικά την εικόνα της…

Το κέρδος μου είναι μεγάλο. Κάθε τόσο γελάμε ξανά και ξανά, με την ιστορία της καρακάξας και του κόρακα και με τη δική μου βεβαιότητα…

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top