Κάθαρση
Γράφει η Αρχοντούλα Διαβάτη //
Εύα Μαθιουδάκη, Κωστής Σχιζάκης «Ο Φταίχτης», εκδ. Καστανιώτη 2019
«Της Πάτρας τις ανηφοριές τις ήξερε καλά. Γνώριζε και τα ποτοποιεία της, όπου δούλευε ως εποχικός εργάτης στα καζάνια δίπλα σε βουνά τσίκουδα, άλλοτε για τη μαυροδάφνη κι άλλοτε για το μπράντι». Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί. Στρωτή ωραία γλώσσα, εξαιρετικά ομοιογενής, παρόλο που γράφτηκε από δύο ανθρώπους. Ποιος έγραψε τί, αναρωτιέται ο αναγνώστης, αλλά οι ραφές, καλή κι ανάποδη δεν μαρτυρούν τίποτε επ’ αυτού. Στο εξώφυλλο μια φωτογραφία που απεικονίζει και την ατμόσφαιρα του βιβλίου: Συγκινητικά κοινότοπο έως μελετημένο κιτς.
Ο παντογνώστης αφηγητής από κεφάλαιο σε κεφάλαιο βάζει στον αφηγηματικό χάρτη πότε τον ένα και πότε τον άλλο χαρακτήρα- σχεδόν ούτε ένας θετικός ήρωας – τι σκέφτηκε και τι είπε, σε μια διαρκή τυχαιότητα που συναντάει ένα κακό τέλος. Ο Παναγιώτης , δίνει τη λύση στο δράμα του- άσκημα παιδικά χρόνια, χωρίς αγάπη και προσοχή, ένα μεγάλωμα χωρίς όραμα σε μια Αθήνα αγνώριστη, όταν στα χρόνια της χούντας εκτοξεύονται με τη λειψή του οικογένεια, εσωτερικοί μετανάστες στην πρωτεύουσα, χωρίς στηρίγματα, μια μάνα απαρηγόρητη και τα τέσσερα παιδιά της που πάει να βρει τον πρωτοξάδερφο Ηλία και τον παλιό συγχωριανό, ψάχνοντας ένα ερωτικό αποκούμπι .Το θρίλερ του τέλους είναι το ίδιο παράλογο όπως παράλογη και χωρίς ειρμό είναι και όλη η ζωή- του Παναγιώτη τουλάχιστον.
Τοπωνύμια και ονόματα των αθηναϊκών οδών, μαρκάρουν την αφήγηση, τον χρόνο και τον τόπο, κάτι που συγκινεί πάντα σε ένα μυθιστόρημα. Η γλώσσα προφορική, υπηρετώντας τη ροή της καθημερινότητας από τη σκονισμένη ανυπόγραφη επαρχία μέχρι τις γειτονιές της Αθήνας, αλλά και φιλοσοφημένη κάποτε όταν σε εσωτερικό μονόλογο στοχάζεται πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη. Πρακτική εμπειρία και γνώση σε ένα σωρό τομείς- Λογοτεχνία, Μηχανική, Ιατρική, Ψυχολογία και λαϊκή θυμοσοφία, αλλά και τα τραγούδια της εποχής, σοφά ενοφθαλμισμένα στην αφήγηση, προωθούν με αληθοφάνεια τη φανταστική ανάπλαση ενός κόσμου, μισόν αιώνα πριν. Του κόσμου της μετανάστευσης, της αντιπαροχής και της συνεχούς ανάγκης για προσαρμογή και ενσωμάτωση στο όνειρο της ευημερίας που ανατέλλει.
Εύα Μαθιουδάκη & Κωστής Σχιζάκης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τα συναισθήματα των γυναικών και ο καταπιεσμένος τρόπος ζωής τους στη φεουδαρχική Κίνα
Γράφει η Λεύκη Σαραντινού // Περλ Μπακ, «Ανατολικός και δυτικός άνεμος», Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου, εκδ. Γκοβόστη Η Περλ Μπακ, η συγγραφέας από τη Βιρτζίνια που έζησε μεταξύ 1892 και 1973 και τιμήθηκε το 1938 με Βραβείο
Περισσότερα -
Το Παραμύθι του Fractal: “Η Μωβ πεταλούδα”
Της Κικής Κωνσταντίνου // * Μια φορά κι έναν καιρό, πριν πολλά-πολλά χρόνια, κάπου σε ένα μεγάλο, καταπράσινο, ολάνθιστο κάμπο, γεννήθηκε μια πανέμορφη, μονόχρωμη, μωβ πεταλούδα. Η αλήθεια είναι πως το λαμπερό χρώμα της ήταν τόσο εκτυφλωτικό και
Περισσότερα -
Έκθεση ζωγραφικής της Σμαρώς Τζενανίδου «Αστικές αισθήσεις»
Γράφει η Τζένη Μανάκη // «Το αποτύπωμα ενός τόπου, μιας πόλης, ενός περιπάτου δεν είναι μόνο οι εικόνες εμβληματικών ή τυχαίων σημείων που μένουν στη μνήμη μας. Καμιά φορά είναι και μυρωδιές ή κινούμενες φιγούρες κάποιας έντονης ή
Περισσότερα -
✩ Η Μαρία Κίτσου ως …μαινάδα, Αγαύη, Βάκχη… στην κακοπαθημένη «Μήδεια» του Ευριπίδη
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Η Μαρία Κίτσου ως …μαινάδα, Αγαύη, Βάκχη… στην κακοπαθημένη «Μήδεια» του Ευριπίδη, που όσο δεν καταλαβαίνουν το μυθολογικό-αστρονομικό της υπόβαθρο τόσο μανιάζουν να την ανεβάζουν, διεθνώς… Όσον αφορά αυτό το
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η ζωή στο facebook είναι αλλιώς!»
Της Κατερίνας Μαυρομμάτη // Όλοι προσπαθούσαν να εντοπίσουν την αληθινή της υπόσταση. Ένα περίεργο αντιφέγγισμα από την παλιά της λάμψη, σαν να την ωθούσε στην ανυπαρξία. Λες και τίποτε άλλο δεν την τάραζε παρά η προσκόλληση στην αλλοτινή
Περισσότερα -
Διήγημα: “Μόνο στο χάρτη”
Γράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // Στο βάθος του σαλονιού, τα γυαλικά κροτάλιζαν σαν σπανιόλικες καστανιέτες. Αδιανόητο να μας έρθει στο σπίτι μουσαφίρης, και να τον αφήκει ακέραστο η μάνα. Ντροπή. Έθιμα ήταν αυτά, πώς. Ξέθαψε
Περισσότερα -
Ποιο είναι το όνειρο των ονείρων του ανθρώπου;
Του Νίκου Τσούλια // Το ερώτημα προέκυψε σχεδόν φυσιολογικά μέσα στις λειτουργίες της σχολικής αίθουσας του Λυκείου, γιατί κάθε φορά επιδιώκεις να ξεφύγεις από τα παραδοσιακά σημεία για να ανανεώνεται και να ανατροφοδοτείται η όλη τεχνική της μάθησης,
Περισσότερα
