Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ο Σιδερένιος, ο Χάρτινος, ο Ξανθός, η Χαρά
16/09/2020, 1:40 πμ

Ο Σιδερένιος, ο Χάρτινος, ο Ξανθός, η Χαρά

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Μανώλης Λυδάκης: “Ο επιστάτης” Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2020, σελ. 434

 

Ο Μανώλης Λυδάκης (Γωνιές Ηρακλείου Κρήτης, 1957), ο οποίος σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π., εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2014 με τη συλλογή διηγημάτων Η Χώρα-Αληθινές ιστορίες, ενώ το 2016 εξέδωσε τα μυθιστόρημα Η πλάνη. Τώρα κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα Ο επιστάτης, το οποίο έχει πολλά αστυνομικά στοιχεία, αλλά η ανάπτυξή του ενέχει αρκετές δυσκολίες που ναρκοθετούν το εγχείρημα. Εξηγούμαι. Η ιστορία αρχίζει με έναν άντρα  που αποφυλακίζεται. Δεν ξέρουμε το όνομά του, ωστόσο όλοι τον αποκαλούν Σιδερένιο. Φαίνεται πως ήταν μέλος συμμορίας, στην οποία συμμετέχει κι ο Πέτρινος. Υπάρχει και μια γυναίκα, η Χαρά, από τα ελάχιστα πρόσωπα του μυθιστορήματος που έχει όνομα αντί για παρατσούκλι. Η Χαρά είναι ερωτευμένη με τον Σιδερένιο, αλλά αυτός δεν θέλει να τη βλέπει, τη θεωρεί υπεύθυνη για τη φυλάκισή του.

Σε επόμενο κεφάλαιο εμφανίζεται κι ένας αφηγητής, ο Χάρτινος, ο οποίος στο κεφάλαιο «Ο φόνος» σκοτώνει με μαχαίρι κάποιον με το παρατσούκλι Ξανθός, επειδή τον θεωρεί αντίζηλο, εραστή της Χαράς. Έπειτα ο αφηγητής επισκέπτεται μια γυναίκα, την Τυφλή, η οποία είναι μέλος της συμμορίας που πρωταγωνιστεί στο μυθιστόρημα και αρχηγός της είναι ο Γίγαντας.

Αυτό που συμβαίνει είναι το ότι ο Χάρτινος και η Χαρά έχουν ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, αυτός την εμπιστεύτηκε, την αγαπούσε και πίστευε πως τον αγαπούσε κι εκείνη. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Κι ύστερα  ο Χάρτινος προσλαμβάνεται από τον Γίγαντα ως επιστάτης, ενώ η Χαρά κι ένας Αστυνόμος συζητούν για το τι απέγινε ο Χάρτινος και γιατί έφυγε από το Νησί. Παρακάτω μαθαίνουμε πως η Χαρά ήθελε ένα παιδί και φαίνεται πως έμεινε έγκυος από τον Χάρτινο. Ο Αστυνόμος εμπλέκεται στην πλοκή και κάνει ανακρίσεις διότι ο Χάρτινος καταζητείται ως ύποπτος για φόνο.

 

Μανώλης Λυδάκης

 

Η συνέχεια στο βιβλίο, καθώς η σκοτεινή υπόθεση παίρνει δραματική τροπή, με εντάσεις και σκηνές κάθε λογής. Ωστόσο, ο αναγνώστης δυσκολεύεται να  παρακολουθήσει τα δρώμενα, λόγω των αναδρομών στο παρελθόν, λόγω των παρατσουκλιών των ηρώων, αλλά και εξαιτίας της προσπάθειας του συγγραφέα να αφηγηθεί μια ιστορία σε ένα μέρος, το οποίο δεν κατονομάζεται. Κι όμως ο Μανώλης Λυδάκης έχει αφηγηματικό ταλέντο, το οποίο πιστεύουμε πως χαραμίζεται άδικα: ο τρόπος που αφηγείται είναι μεν πρωτότυπος, αλλά παράλληλα ακατανόητος για το κοινό. Να υποθέσουμε πως θεωρεί ότι με το συγκεκριμένο αφηγηματικό στιλ μπορεί να κατακτήσει τις καρδιές των αναγνωστών; Πάντως, ελπίζουμε πως το επόμενο βιβλίο του θα είναι κατανοητό, όπως συμβαίνει με την συντριπτική πλειονότητα των σύγχρονων μυθιστορημάτων. Είθε.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top