Fractal

Η Πηνελόπη του Αμερικάνικου εμφύλιου

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Laird Hunt «Neverhome», Μετάφραση: Χρήστος Οικονόμου, εκδ. Πόλις

 

Μια νουβέλα έκπληξη από τις εκδόσεις Πόλις με θέμα τον Αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο και τίτλο Neverhome (έμεινε αμετάφραστος κατόπιν επιθυμίας του συγγραφέα). Ο Laird Hunt γράφει την ιστορία μιας γυναίκας που έγινε…. άντρας για να πολεμήσει αφήνοντας τον άντρα της να προσέχει την οικογενειακή φάρμα. Ο Ας Τόμπσον (όπως βαφτίζεται για τις ανάγκες της μεταμφίεσης) διαθέτει ένα εξαιρετικό προσόν: Είναι άριστος και αλάνθαστος σκοπευτής! Και αυτό σταδιακά τον μετατρέπει σε….. δολοφόνο αλλά και θρύλο στο στρατό της Ένωσης. Ο Χαντ δεν στέκεται σε πολλά ιστορικά στοιχεία του εμφυλίου ούτε προσπαθεί να μασκαρέψει τη ροή της διήγησης με ατέρμονες πολεμικές αναμετρήσεις. Ούτως ή άλλως, οι περιγραφές του είναι πολλές αλλά σύντομες και πολύ δυνατές. Βασίζει τη γραφή του σε μια απλή φόρμα, γρήγορη ροή και όσο το δυνατόν πιο παραστατικές αναφορές. Ο-η Ας Τόμπσον, λοιπόν, ξεκινάει μια ανεστραμμένη οδύσσεια. Αυτή τη φορά η Πηνελόπη δεν περιμένει υπομονετικά αλλά είναι στην πρώτη γραμμή της δράσης και ενός αιματοβαμμένου πολέμου στον οποίο η Αμερική θρήνησε εκατόμβες θυμάτων. Και όπως οι ιστορίες που της έλεγε κάποτε η μητέρα της έτσι και η ζωή της Τόμπσον μοιάζει να συνεχίζεται από εκεί που μένει ημιτελές το προηγούμενο κεφάλαιο.

Κάποια στιγμή ειδικά προς το τέλος του βιβλίου που έχει να κάνει με την άρης ανατρεπτική σε εξέλιξη επιστροφή στο οικογενειακό ραντσο ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί αν η προσπάθεια διαφυγής από ένα αιματοβαμμένο πολεμικό κύκλο και η ουσιαστική ‘’λιποταξία’’ της αντιφατικής ηρωϊδας έχει να κάνει με την επιδίωξη ενός θύτη να γλιτώσει τιμωρία και τύψεις ή την απόρριψη του ιδεώδους της εκούσιας πολεμικής στράτευσης που επιτάσσει ουσιαστικά τη δραπέτευση ενός αθώου. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η Τόμπσον είναι θύτης ή θύμα στην πολεμική αλλά και στην προσωπική της τραγωδία ακόμη και όταν έχει φτάσει η στιγμή της κάθαρσης.

Είναι πολύ πιθανό ένα βιβλίο για τον Αμερικάνικο εμφύλιο να ξενίσει ή να μην φανεί οικείο στον έλληνα αναγνώστη. Ο υπογράφων εξαιρεί τον εαυτό του γιατί τα συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός πάντοτε μου προξενούσε μια ανεξήγητη έλξη. Μπορώ όμως να βεβαιώσω ότι η διήγηση του Χαντ, χωρίς πολλές ανούσιες αναφορές σε περιστατικά, ονόματα και μάχες (αν δεν κάνω λάθος γίνεται εκτενής αναφορά μόνο σε μια αληθινή μάχη) βοηθάει πολύ τον αναγνώστη.

 

Laird Hunt

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top