Fractal

✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

 

Ελληνική πεζογραφία:

 

Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη «Η κοντυλένια του νησιού», εκδ. Ωκεανός, σελ. 414

“Η Κοντυλένια είναι όπως την περιγράφει το όνομά της, μια πεντάμορφη ηρωίδα του Μεσοπολέμου που έζησε στο Μεγανήσι, το καταπράσινο νησί απέναντι από τη Λευκάδα.
Η ομορφιά της έγινε ξακουστή, τη ζωγραφίζανε οι μάστορες στα ταβάνια όταν χρωμάτιζαν τα σπίτια, την κεντούσανε κομπλέν στις “πάντες” οι ανύπαντρες κοπέλες, την υφαίνανε στα διακοσμητικά του τοίχου οι μανάδες, την τραγουδούσανε οι λυράρηδες στα πανηγύρια…”
Το πρόσωπό της ήταν καμωμένο με το κοντύλι, όλα τα χαρακτηριστικά της ζυγιασμένα και καλοβαλμένα πάνω στην κατάλευκη επιδερμίδα που ήταν αψεγάδιαστη λες κι ο Θεός πήρε ένα κοντύλι και τη ζωγράφισε…
Το σώμα της ψηλό και στητό, το στήθος της ομορφοφτιαγμένο, ο λαιμός της σαν του κύκνου… Το παρουσιαστικό της επιβεβαίωνε το όνομα που της έδωσε ένα ολάκερο χωριό. Κοντυλένια…
Λένε πως από την τόση ομορφιά ό, τι άγγιζε καιγόταν, τα φυτά μαραίνονταν, οι βρύσες στέρευαν, η θάλασσα φουρτούνιαζε. Διηγούνται πως ήταν τόσο εκθαμβωτική η όψη της που όταν την αντίκρυζαν τα ζώα μπερδεύανε τα πόδια τους και γλιστρούσαν στον γκρεμό…
Αυτή, λοιπόν, η Κοντυλένια που όλοι την ερωτεύθηκαν, παντρεμένοι κι ανύπαντροι, νέοι και γέροι, αυτή η μοναδικής ομορφιάς γυναίκα έμελλε να ‘χει τύχη δεμένη με μια προαιώνια κατάρα… αυτήν της εύθραυστης τελειότητας! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Βασισμένο σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα.

 

Γιώργος Λεονάρδος «Οι εραστές της γης», εκδ. Ωκεανός, σελ. 480

Ο Οδυσσέας, η Ελισάβετ, η Σόνια, η Ουρανία κι εγώ ζήσαμε μια ιστορία απλή, που στην πορεία φουρτούνιασε… Την ηρεμία διαδέχθηκαν μυστηριώδη περιστατικά, που συχνά ξέφευγαν από την ανθρώπινη αντίληψη…
Ένα οδοιπορικό με πρωταγωνιστή τον Οδυσσέα, τον άνθρωπο με τα ιδιαίτερα χαρίσματα και τις τρομερές ικανότητες, που του δόθηκαν πλουσιοπάροχα, ο οποίος, όμως, έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων του, ήξερε ότι, όσο και αν προσπαθούσε, δεν θα μπορούσε ποτέ να υπερβεί τη γήινη, τη φθαρτή φύση του…
Μια περιπέτεια με “αθώους” και “ενόχου”, με “εγκλήματα” και “τιμωρίες”· είναι επίσης μια ιστορία με πολύ έρωτα, με πολύ πόνο, με πολλή νοσταλγία…
Ένα από τα πιο μεστά κι επιτυχημένα σύγχρονα μυθιστορήματα του Γιώργου Λεονάρδου.

 

 

Βάνα Παπαθανασίου «Ξημέρωσε χωρίς χθες», εκδ. Κέδρος, σελ. 312

Ένα σοβαρό τροχαίο υποχρεώνει τον Δήμο να μείνει ακινητοποιημένος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Είναι πενήντα πέντε χρονών και ζει μόνος. Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής του οι μόνοι που του συμπαραστέκονται είναι οι πέντε αγαπημένοι του φίλοι.
Οι θυσίες που απαιτούνται είναι πολλές, οι ανατροπές ακόμη περισσότερες. Από την πρώτη στιγμή θα έρθει να προστεθεί μία ακόμη δυσκολία -η μεγαλύτερη ίσως-, που θα τους συνοδεύει στην όλη τους προσπάθεια: O αγαπημένος τους φίλος έχει χάσει τη μνήμη του. Ο αγαπημένος τους φίλος δεν τους αναγνωρίζει…

 

 

 

Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής «Η πρόσοψη», εκδ. Κέδρος, σελ. 360

Ένα μυθιστορηματικό ταξίδι από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη της Φασόντα στις όχθες του Νείλου -στα σύνορα του αγγλο-αιγυπτιακού Σουδάν-, από το Αϊβαλί και την Αθήνα ως το Νανσί, την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κόνγκο.
Σε μια κρίσιμη περίοδο, στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού, οι προσωπικές φιλοδοξίες μπλέκονται με τις συλλογικές ουτοπίες: ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι, Εβραίοι και άθεοι, λευκοί και μαύροι, εξερευνητές και επαναστάτες, άρχοντες, δημοκράτες και αναρχικοί γίνονται τα υποκείμενα κοσμογονικών αλλαγών.
Μια μυθιστορηματική εποποιία, μια τοιχογραφία του ευρωπαϊκού κόσμου που οικοδομήθηκε στα χρόνια λίγο πριν και λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι η πρόσοψή του. Η ανασκαφή των ερειπίων του είναι ξανακερδισμένος χρόνος.

 

Χρίστος Κυθρεώτης «Εκεί που ζούμε», εκδ. Πατάκη, σελ. 448

Λίγο καιρό πριν εγκαταλείψει την Ελλάδα, ο Αντώνης Σπετσιώτης έχει να αντιµετωπίσει µια δύσκολη επαγγελµατική υπόθεση, να συναντήσει τον πρώτο του έρωτα και να συνοδεύσει τον πατέρα του στο τελευταίο του δροµολόγιο πριν βγει στη σύνταξη -όλα στη διάρκεια της ίδιας καλοκαιρινής ηµέρας του 2014.
Ένα εικοσιτετράωρο που ξεκινάει στα δικαστήρια, συνεχίζεται σε µια καφετέρια στα Πατήσια, σε ένα οικόπεδο στο Χαλκούτσι και σε ένα πάρκινγκ στον Ορχοµενό, πριν τελειώσει απρόβλεπτα τα ξηµερώµατα στους δρόµους της Αθήνας.
Ένα µυθιστόρηµα για τον µικρό άθλο να είσαι ο εαυτός σου κάθε µέρα από την αρχή, για µια εποχή ανάµεσα σε πράγµατα που έχουν τελειώσει και σε άλλα που δεν έχουν αρχίσει, για όλα όσα συµβαίνουν αφού πούµε όσα είχαµε να πούµε.

 

 

Ξένη πεζογραφία:

 

Ροδρίγο Ασμπούν «Δεσμοί στοργής», Μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου, εκδ. Πατάκη, σελ. 156

Βολιβία, 1950. Μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Χανς Ερλτ, ο καλύτερος εικονολήπτης της Λένι Ρίφενσταλ, της φωτογράφου του Χίτλερ, θα εγκαταλείψει το Μόναχο και θα καταφύγει στη Βολιβία μαζί με τη γυναίκα του και τις τρεις κόρες τους. Εκεί, θα αφοσιωθεί στην αναζήτηση της Παϊτιτί, της χαμένης πόλης των Ίνκας, που βρίσκεται κρυμμένη στην αφιλόξενη ζούγκλα του Αμαζονίου. Η Μόνικα, η μεγαλύτερη και πιο τολμηρή κόρη, θα κληρονομήσει τον αντικομφορμιστικό χαρακτήρα του Χανς και τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 θα αφιερωθεί στην λατινοαμερικάνικη επαναστατική δράση και, μετά την εκτέλεση του Τσε, σ’ έναν στόχο πολύ πιο ριψοκίνδυνο. Οι άπιαστες χίμαιρες και οι απουσίες του πατέρα, η ανεξερεύνητη ζούγκλα της βολιβιανής υπαίθρου, οι πολιτικές αναταραχές και η βαρβαρότητα των καθεστώτων της Λατινικής Αμερικής και, τέλος, οι ενοχές και οι ματαιώσεις δε θα αφήσουν αλώβητες τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, ούτε τις σχέσεις που θα χτίσουν στη νέα τους πατρίδα.
Συνδυάζοντας τη βιογραφία, τη μυθοπλασία και τα ιστορικά γεγονότα, ο Ροδρίγο Ασμπούν διεισδύει, με μια πρόζα επιμελημένη και απαλλαγμένη από κάθε είδους τεχνάσματα, στους δεσμούς και στην εσωτερική ζωή των μελών αυτής της ασυνήθιστης οικογένειας.

 

image description

Rafel Nadal «Η κατάρα των Παλμιζάνο», Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 400

“Πρέπει να μου υποσχεθείς πως, αν είναι αγόρι, θα παραστήσεις ότι είναι δικό σου και θα το μεγαλώσεις σαν Κονβερτίνι. Θα το πούμε Βιταντόνιο. Μόνο εσύ κι εγώ θα ξέρουμε ότι είναι προς τιμήν του άντρα μου, του Βίτο Ορόντσο, που το έχει σπείρει, και του Αντόνιο, που θα του δώσει το όνομα και την ελπίδα να επιβιώσει της κατάρας των Παλμιζάνο”.
Σε ένα χωριό στον Νότο της Ιταλίας, η μοίρα δύο οικογενειών, των Παλμιζάνο και των Κονβερτίνι, ενώνεται για πάντα όταν η Ντονάτα και η Φραντσέσκα, δύο νεαρές χήρες που οι άντρες τους σκοτώθηκαν στον πόλεμο, συνωμοτούν ενάντια στην κατάρα που βαραίνει τους άντρες της οικογένειας Παλμιζάνο. Τα παιδιά τους, ο Βιταντόνιο και η Τζοβάνα, θα μεγαλώσουν αγνοώντας το μεγάλο οικογενειακό μυστικό που τα ενώνει και θα περάσουν μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, με φόντο τα αμπέλια και τους ελαιώνες της Απουλίας.
Η συγκλονιστική σάγκα δύο οικογενειών που παγιδεύονται ανάμεσα σε δύο πολέμους κι ενός άντρα που παλεύει ενάντια στο πεπρωμένο του. Ένα μυθιστόρημα για τη μοίρα και τη δύναμη της αγάπης, ποτισμένο από τα αρώματα του Ιταλικού Νότου.

 

Daniel Speck «Μπέλα Γερμανία», Μετάφραση: Γιάννης Καλιφατίδης, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 736

Είπε πως είναι ο παππούς μου και πως, αν τον άφηνα να μου αφηγηθεί την ιστορία του, θα τον πίστευα. Με παρακάλεσε τόσο επίμονα να τον ακούσω, λες και απ’ αυτό κρεμόταν η ζωή του.
Και, όταν μου αφηγήθηκε την ιστορία, συνειδητοποίησα ότι απ’ αυτό κρεμόταν στην πραγματικότητα η δική μου ζωή.
Κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας στο Μιλάνο, ένας ηλικιωμένος άντρας πλησιάζει τη Γιούλια, της συστήνεται ως ο Γερμανός παππούς της και της ζητά να παραδώσει μια επιστολή στον πατέρα της. Ο κόσμος της Γιούλια καταρρέει -από μικρή πίστευε ότι ο πατέρας της έχει πεθάνει- και, καθώς αναζητά την αλήθεια, ανακαλύπτει το ημερολόγιο της γιαγιάς της. Μέσα από τις σελίδες αυτού του ημερολογίου θα αναδυθούν οι ιστορίες τριών γενεών, τα μυστικά, τα πάθη, οι προκαταλήψεις, οι θυσίες και τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή.

 

 

Kate Furnivall «Η προδοσία», Μετάφραση: Σοφία Τάπα, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 432

Παρίσι, 1938. Η Ρομέν είναι πιλότος, παράτολμη και γεμάτη πάθος, ενώ η αδελφή της, η Φλοράνς, είναι μια κοσμική κυρία που απολαμβάνει την εξουσία και τα προνόμια. Και οι δύο έχουν κάτι να αποδείξουν -και κάτι να κρύψουν. Οι κόσμοι τους συγκρούονται όταν πλέον ο φόβος καραδοκεί στους δρόμους του Παρισιού. Η Ρομέν είναι ταγμένη στον αγώνα ενάντια στον φασισμό, αλλά η Φλοράνς βλέπει τον φασισμό ως μοναδική σανίδα σωτηρίας.
Στο κατώφλι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα σε έναν κυκεώνα μυστικών και ψεμάτων, κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται και η προδοσία κυλά στο αίμα όλων.

 

 

 

 

Λογοτεχνία τρόμου:

 

Stephen King «Νεκρωταφίο ζώων», Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 640

Όταν ο δόκτωρ Λούις Κριντ μετακομίζει με την οικογένειά του στην ήσυχη πόλη του Λάντλοου, στο Μέιν, το νέο ξεκίνημα φαντάζει υπέροχο.
Ωστόσο, υπάρχει μια αδιόρατη απειλή… Τα φορτηγά που περνούν έξω από το σπίτι των Κριντ τρέχουν υπερβολικά, αν κρίνει κανείς από το πρόχειρο νεκροταφείο στο γειτονικό δάσος, όπου γενιές παιδιών έχουν θάψει τα αγαπημένα τους κατοικίδια. Έπειτα, τόσο οι κάτοικοι του Λάντλοου όσο και οι εφιάλτες του, προειδοποιούν τον Λούις να μην προχωρήσει πέρα από το μικρό νεκροταφείο. Εκεί υπάρχει ένας ακόμα τόπος ταφής, ο οποίος κρύβει μια αλήθεια που παγώνει το αίμα, πιο τρομακτική κι από τον ίδιο τον θάνατο. Και ο Λούις σύντομα θα ανακαλύψει ότι…
μερικές φορές, καλύτερα να είσαι νεκρός!

 

 

Stephen King «Κάρι», Μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 320

Αν ο “Εξορκιστής” σας έκανε να τρέμετε, η “Κάρι” θα σας κάνει να ουρλιάξετε.
Ετοιμαστείτε για ένα ραντεβού με τον τρόμο, έναν ζωντανό εφιάλτη…
Η Κάρι Γουάιτ πέφτει συχνά θύμα χλευασμού από τους συμμαθητές της, αλλά διαθέτει ένα χάρισμα: την ικανότητα να μετακινεί αντικείμενα με τη δύναμη του μυαλού. Πόρτες κλειδώνουν, αντικείμενα υψώνονται και πέφτουν, μηχανήματα βραχυκυκλώνουν… Είναι η δύναμή της -και το πρόβλημά της.
Όσο κι αν η Κάρι προσπαθεί να δείχνει φυσιολογική, ένα απρόσμενο γεγονός θα μετατρέψει το κρυφό της χάρισμα σ’ ένα θανατηφόρο όπλο τρόμου και καταστροφής που κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει.
Το πρώτο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, που δημοσιεύτηκε το 1974.

 

 

Βιβλία για παιδιά:

 

Ευτυχία Γιαννάκη «Μυστήριο στη λίμνη Λαμπίκο», εκδ. Ίκαρος, σελ. 36

Το Πίτσι Πίτσου, το νησί των Πιτσιμπουίνων, είναι το πιο ασφαλές, αλλά και το πιο μυστήριο νησί στον κόσμο.
Στο σχολείο σήμερα το πρόγραμμα έχει κολύμπι στη ­Λίμνη Λαμπίκο. Όταν τα Πιτσιμπουίνια φτάνουν εκεί, βρίσκονται μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη. Η λίμνη δεν έχει σταγόνα νερό!
Ο Μικρός Μπλε, ο μοναδικός ντετέκτιβ του νησιού, και η παρέα του θα πρέπει να βιαστούν, αν θέλουν να λύσουν το πρώτο τους μυστήριο.

 

Tom Percival «Η θάλασσα είδε», Μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς, εικονογράφηση: Tom Percival, εκδ. Ίκαρος, σελ. 32

Η Σοφία έχασε στην παραλία το αρκουδάκι της. Κανείς δεν το είδε εκτός από τη Θάλασσα…
Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο, παρακολουθούμε τις περιπέτειες του μικρού αρκούδου μέσα στο νερό, στη θάλασσα που προσπαθεί με τον τρόπο της να ανακαλύψει τη Σοφία και να της επιστρέψει το αγαπημένο της παιχνίδι. Κι ο καιρός περνάει.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εικονογράφηση του παραμυθιού: Μέσω μιας πρωτότυπης δράσης με τον τίτλο Rijksstudio, το μουσείο Rijksmuseum στο Άμστερνταμ έδωσε πρόσβαση σε 125.000 εικόνες από τη συλλογή του για να χρησιμοποιηθούν και να επεξεργαστούν ελεύθερα από όλους.
O Tom Percival, γοητεύτηκε από την ιδέα να σχεδιάσει κάτι καινούργιο συνδυάζοντας τη δική του εικονογράφηση με στοιχεία από κλασικούς πίνακες, κι έτσι εμπνεύστηκε τον κόσμο αυτού του βιβλίου, χρησιμοποιώντας έργα των Willem Roelofs, Aelbert Cuyp, Vincent van Gogh, Maurits van der Valk και Hendrik Willem Mesdag.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top